Ελλάδα
Πλήρης απαγόρευση καπνίσματος σε κέντρα διασκέδασης και καζίνο στην Ελλάδα, χωρίς παραθυράκια
Στην Κύπρο, πάλι, οι αρμόδιοι σφυρίζουν (ή καπνίζουν) αδιάφορα.
Ελλάδα
Πλήρης απαγόρευση καπνίσματος σε κέντρα διασκέδασης και καζίνο στην Ελλάδα, χωρίς παραθυράκια
Στην Κύπρο, πάλι, οι αρμόδιοι σφυρίζουν (ή καπνίζουν) αδιάφορα.
Φωτογραφία: Flickr/ Firas Abdullah Albloushi
Σε οριστική απαγόρευση του καπνίσματος σε χώρους διασκέδασης και καζίνο προχώρησε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Ελλάδα. ακυρώνοντας υπουργική απόφαση που έδινε το ελεύθερο στους καπνιστές, με την προϋπόθεση ότι οι ιδιοκτήτες των χώρων διασκέδασης θα κατέβαλαν τέλος στο κράτος.
Όπως αναφέρει το άρθρο τηςLIFO, βάσει της απόφασης αυτής το ΣτΕ απαγορεύει το κάπνισμα και στα κέντρα διασκέδασης με εμβαδόν μεγαλύτερο από 300 τετραγωνικά μέτρα, καθώς και στα καζίνο.
Η υπόθεση είχε φτάσει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο μετά από προσφυγή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας «Μήνυμα Ζωής» που ζητούσε να ακυρωθεί η επίμαχη κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ της 18/8/2011) που καθόριζε όρους και προϋποθέσεις για χώρους καπνιζόντων σε κέντρα διασκέδασης άνω των 300τμ και των καζίνο.
Με τον νόμο (3986/2011) είχε δοθεί η δυνατότητα στα κέντρα διασκέδασης και στα καζίνο να δημιουργήσουν κλειστούς ή στεγασμένους χώρους καπνιζόντων, με έκταση έως και το μισό της συνολικής επιφάνειας, υπό την προϋπόθεση ότι θα πληρώνουν ετήσιο τέλος 200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.
Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την κ. Μαρία Καραμανώφ σημειώνει στην απόφασή του, ότι η εξαίρεση από την απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, θεσπίστηκε βάσει οικονομικού κριτηρίου και μάλιστα του άκαμπτου κριτηρίου της καταβολής 200 ευρώ ανά τ.μ.
Όπως σημειώνουν οι δικαστές, όσο μεγαλύτερο είναι το εμβαδόν των κλειστών ή στεγασμένων χώρων των καζίνο και των κέντρων διασκεδάσεως για τους καπνίζοντες, «τόσο μεγαλύτερο όφελος προκύπτει για τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ αντίθετα τόσο λιγότερο εξυπηρετείται ο σκοπός της μείωσης της κατανάλωσης καπνού και της έκθεσης σε αυτόν, στον οποίο αποβλέπει η διεθνής σύμβαση της 21ης Μαΐου 2003 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για τον έλεγχο του καπνού».
«Η εν λόγω εξαίρεση από την απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος δεν θεσπίστηκε επί τη βάσει κριτηρίων που προέκυψαν από την επίμαχη διεθνή σύμβαση, αλλά αντιθέτως υπαγορεύθηκε από δημοσιονομικούς λόγους, ήτοι λόγους που παρίστανται κατ΄ εξοχήν απρόσφοροι για την εξυπηρέτηση των επιδιωκομένων από τη διεθνή σύμβαση σκοπών», σημειώνουν οι σύμβουλοι της Επικρατείας.
Για αυτό το λόγο έκριναν ότι πρέπει να ακυρωθεί η διάταξη του νόμου που άναψε το πράσινο φως για την χρήση καπνού, ως αντιβαίνουσα στην διεθνή σύμβαση, η οποία έχει επαυξημένη ισχύ έναντι κάθε αντίθετης διάταξης της εσωτερικής έννομης τάξης». Και το παράδοξο της υπόθεσης: Tη μη νόμιμη για το ΣτΕ υπουργική απόφαση, έχει ήδη αντικαταστήσει μία άλλη απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Υγείας, στις 14 Ιανουαρίου του 2019. Συνεπώς μέχρι να εξεταστεί η νέα προσφυγή το καθεστώς δεν αλλάζει - τουλάχιστον όχι άμεσα.