Αγαπητοί μου,

Εν πολλά περίεργες οι μέρες που ζούμε. Το ξέρουμε πάρα πολύ καλά όλοι μας. Τα πιο απλά καθημερινά πράγματα, εγίναν σούπερ δύσκολα ή ακόμα εξαφανίστηκαν από τη ζωούλα μας, όπως μια ευλοημένη χειραψία, μια αγκαλιά και γενικά, η ανθρώπινη επαφή. Τωρά έχουμε την ανθρώπινη «φυσική» απόσταση. Ήταν που ελέαμεν ότι είχαμεν απομακρυνθεί με όλα τα social media στη ζωή μας, ήρτεν και ο κορωνοβάιρους να τα ισοπεδώσει όλα και να μείνουμε και κλεισμένοι μόνοι στα σπίθκια μας να κάμνουμε βιντεοκλήσεις με τους φίλους μας, να τους δούμε λλίο.

Οπότε, δεν φτάνουν όλα τούτα και πόσα άλλα, αγαπητοί φίλοι, έρχεται και μια απόλυση εν μέσω όλων τούτων να σου το κάμει πιο περίεργο (εμένα και ακόμα 10 ατόμων για να είμαστε σωστοί για τα στοιχεία της ιστορίας). Εν τούτη η υπέροχη εταιρεία που εδουλεύκαμεν δαμέ στην εξωτική Λεμεσό, που εσκέφτηκε ότι εν καλή ιδέα να το πράξουν τούτο, τωρά που έχει και κορωνοϊό να μεν μπορούν να έβρουν δουλειά, εν πειράζει.

Αλλά, για τη σωστή εναποθέτηση των στοιχείων, η σειρά της ιστορίας έχει ως εξής:

Έκαμα, που λέτε, τα γενέθλια μου σε καραντίνα, επήα την επομένη γραφείο, επακετάραν μας να δουλεύκουμε που σπίτι, εδουλεύκαμεν που σπίτι, ήρτεν και η απόλυση σπίτι και μετά συνέχισα να είμαι σπίτι. Δηλαδή, εν μπορείς τζαι να την απολαύσεις την απόλυση σου ρε κουμπάρε, κάμνεις την τζαι τούτην με καραντίνα.

Να μεν σας τα πολυλογώ, λίγο πριν σχολάσω (που το γουόρκιν φρομ χόουμ ωράριο), παίρνει με τηλέφωνο ο διευθυντής μου και καθώς αρχίζει το ευφάνταστο ίντρο του τι συμβαίνει και ε, κάμαμε μίτιγκ με τους από πάνω και ε, Ντίνα μου πρέπει να σου πω κάτι, ε άκου, ε τότε διακόπτω τον και του λέω: «Θα με απολύσεις που το τηλέφωνο τωρά, σοβαρά; Τούτο είναι;». Και μου απαντά το θεϊκό: «Μα δεν υπάρχει άλλος τρόπος Ντίνα!».

Και κυριολεκτικά, φίλοι μου, δεν υπήρχε άλλος τρόπος, αφού όλοι είμαστε σε καραντίνα, ε, σε καραντίνα θα έρτει και η απόλυση. Πώς αλλιώς;

Οπότε, καπάκι ήρτεν και το email με το επίσημο γράμμα, για να είμαστε σωστοί. (τύπος και υπογραμμός η εταιρεία).

Θέλετε και το final touch του σεναρίου απόλυση κορωνάτη;

Ήταν 1η Απριλίου (όχι το άσμα το γνωστό, αλλά η ημερομηνία) και δεν ήταν ψέματα, εστείλαν τον κούριερ σπίτι μου, να μου φέρει το χαρτί το επίσημο, το ορίτζιναλ, υπογραμμένο από τον αρχιμάστρο (pun intended για όσους το καταλάβουν).

Έβγαλα το έξω στη βεράντα αμέσως. Όχι μόνο για το κακό φενγκ-σούι, αλλά διάβασα ότι ο ιός είναι ζωντανός στο χαρτί για 3 μέρες. Έντζαι ξέρεις ποττέ ε, τζαι εν πειράζει, άστο εκεί για μια βδομάδα να είμαστε σίγουροι.

Έτσι, φίλοι μου, αρχίζει το άλλο κεφάλαιο και τα στάδια τα συναισθηματικά της απόλυσης. Γιατί, δυστυχώς, έζησα το ξανά στο παρελθόν, είχα την «τύχη» να με πάρει μαζί της τζαι η κρίση του 2013. Τότε, ήταν μεν άσχημο, αλλά είχα την πολυτέλεια (γιατί σήμερα είναι μόνο πολυτέλεια), να πιάσω το αυτοκινητούιν μου τζαι να πάω να έβρω τους φίλους μου να κλάψω, να νευριάσω, να εκτονωθώ, να μου δώσουν μιαν αγκαλιά τζαι μετά να πάω σπίτι μου. Επίσης, τότε μετά τα νεύρα τζαι τα συναισθηματικά, εσκέφτουμουν ότι είχα τζαι κάτι καλλύττερο να έβρω, κάτι καινούριο ή γενικώς κάτι να έβρω να ασχολούμαι, γιατί ναι μεν είχε λίγες δουλειές, αλλά κάτι είσιεν.

Τωρά; Τωρά είναι τόσο μα τόσο διαφορετικό το συναίσθημα, είναι τόσο μα τόσο περίεργο. Ξέρετε γιατί; Γιατί εκτός του ότι εν να ‘ν όχι σούπερ, θα είναι εξτρίμ δύσκολο να έβρεις μια δουλειά, επειδή μπορεί απλά να μην έχει στο εγγύς μέλλον, τωρά φίλοι μου, τούτη η κορωνάτη απόλυση εν περίεργη γιατί ούλλα γίνουνται σπίτι!

Δουλεύκεις σπίτι, απολύουν σε σπίτι, μεινίσκεις σπίτι! Εν μπορείς να πάεις που-θε-νά! Μόνο σπί-τι!

Είναι πολύ τρίκκι, φίλοι μου. Δεν θέλω να το περιγράψω μόνο ως δύσκολο το να απολύεσαι εν μέσω τούτης της κατάστασης. Γιατί όσο χάλια και να πηγαίνει η εταιρεία, εν τζαι που τες λλίες φορές που επρονόησεν η κυβέρνηση τζαι έκαμε τζαι σχέδια να μεν απολύεται κόσμος. Ακόμα. Ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον… Αλλά τούτοι έτσι εθέλαν, έτσι εκάμαν.

Ας αρχίσει λοιπόν και τούτο το υποκεφάλαιο του κεφαλαίου κορωνοϊός εν έτει 2020.

Απόλυση κορωνάτη και σούπερ καραντινάτη.

Χαιρετισμούς από την εξωτική Λεμεσό.

Ντίνα.