Μια ανάρτηση που περιγράφει το αποτρόπαιο και καταδικαστέο περιστατικό βίας εναντίον ασθενούς, αλλά και το έγγραφο της μήνυσης από εργαζόμενη σε νοσοκομείο στην Ελλάδα.

Πιο κάτω η σχετική ανάρτηση:

Στο τμήμα Επειγόντων που εργάζομαι στο νοσοκομείο Σωτηρία και σε εφημερία ψυχιατρικής κλινικής, ασθενής συνοδευόμενη από δύο αστυνομικούς μπροστά στα μάτια μου, στη βάρδια μου δέχτηκε επίθεση και λεκτική και σωματική από τον έναν από αυτούς.

Διαμαρτυρήθηκα, φώναξα, κάλεσα αστυνομία, γιατί θεώρησα απαράδεκτο μια κοπέλα που περιμένει στον χώρο αναμονής του νοσοκομείου και χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας, να γίνεται έρμαιο του εκνευρισμού του αστυνομικού που τη συνοδεύει.

Η κοπέλα τόλμησε να σηκωθεί απλά από την καρέκλα που περίμενε κοντά στο τρίωρο.

Ο αστυνομικός εκνευρίστηκε τη βούτηξε απ’ το μαλλί, την έριξε κάτω, την κλώτσησε, της έριξε χαστούκια και σπρώχνοντάς τη βίαια την έβαλε να καθίσει πάλι στη θέση της.

Δεν τον προκάλεσε, δεν προσπάθησε να διαφύγει, δεν έκανε τίποτα που να δικαιολογεί τη βία του.

Μου είπαν κι αυτός και ο συνάδελφος του «να κοιτάζω τη δουλειά μου».

Η δουλειά μου λοιπόν είναι να εξυπηρετώ ασθενείς. Και οι ψυχιατρικοί ασθενείς δεν είναι ασθενείς β κατηγορίας! Είναι άνθρωποι που χρήζουν φροντίδας και όχι προπηλακισμού!

Να σέβονται οι κύριοι αστυνομικοί λοιπόν τον ιερό χώρο ενός νοσοκομείου και τους ασθενείς που συνοδεύουν.

Δεν θα μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να κλείσει τα μάτια και να κάνω ότι δεν είδα.

Οι ψυχιατρικοί ασθενείς είναι άνθρωποι που πρέπει να συνοδεύονται από ανθρώπους με ενσυναίσθηση γιατί δεν είναι σάκοι του μποξ. Είναι ματωμένες ψυχές και οφείλουμε να τους προστατεύουμε.

Σήμερα κατέθεσα μήνυση και θα ήμουν πολύ χαρούμενη αν βάζω ένα λιθαράκι για την προστασία τους.

Μας αφορά όλους.