Από τους Άντρια Γεωργίου και Αντρέα Κάτσιη

Φωτογραφίες: Γιώργος Χριστοφόρου

Σε μία άλλη χώρα, αυτή η συνέντευξη θα έμοιαζε παρωχημένη και χωρίς λόγο ύπαρξης. Σε αυτό το άκρο της Ευρώπης ωστόσο, το να ασχολείται ένας άντρας με το pole dancing -παράλληλα με τις προπονήσεις στο γυμναστήριο- δεν είναι και τόσο συνηθισμένο.

Ο Γιάννης, γνωστός και φίλος από τα παλιά, ανέκαθεν υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν τον ενδιέφεραν ούτε οι συμβάσεις, ούτε τα κουτιά και κυρίως η γνώμη των άλλων γι’ αυτόν. Πάντα δρούσε με βάση τα θέλω και τις ανάγκες του και αυτό τον έκανε τόσο ξεχωριστό στα μάτια μου. Γι’ αυτό και όταν μου είχε αναφέρει προ καιρού ότι ξεκίνησε να ασχολείται και με το pole dance ως ένα επιπλέον είδος προπόνησης και χόμπι, το μόνο που σκέφτηκα (και του ζήτησα) ήταν εάν θα τον ενδιέφερε να κάναμε μία συνέντευξη γι’ αυτή του την απόφαση και την εμπειρία.

Λίγο καιρό μετά, βρεθήκαμε στο studio Flying Dolls, που βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο της Λευκωσίας, να κοιτάμε με δέος και θαυμασμό τον Γιάννη και τις υπόλοιπες κοπέλες που είχαν προπόνηση εκείνη την ώρα -να κάνουν περίτεχνα ακροβατικά, να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του σώματός τους και να απολαμβάνουν κάθε λεπτό αυτής της κατά τα άλλα δύσκολης προπόνησης.

«Το pole συνδυάζει χορό και γυμναστική. Η γυμναστική τού pole συνδέεται απευθείας με το καλλισθενικό σκέλος, διότι χρησιμοποιείς μόνο το βάρος του σώματός σου, για να εκτελέσεις τις ασκήσεις. Γι’ αυτό και το σώμα σχηματίζεται πιο φυσικά. Ο χορός, από την άλλη, σού επιτρέπει να εκφραστείς καλλιτεχνικά. Το pole έχει τις βάσεις του στο μπαλέτο· είναι, ουσιαστικά, μπαλέτο στον αέρα μαζί με καλλισθενικές τεχνικές. Παράλληλα, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το pole διαθέτει και το ακροβατικό κομμάτι, γεγονός που το κάνει ακόμα πιο challenging ως άθλημα», μάς λέει η Αντριάνα Λεμονάρη, ιδιοκτήτρια και δασκάλα του Flying Dolls, ενώ παράλληλα παρακολουθεί με προσοχή τον κάθε μαθητή ξεχωριστά κάνοντας παρατηρήσεις ώστε να εκτελούνται σωστά οι ασκήσεις για αποφυγή τραυματισμών. «Η Αντριάνα μάς παρακολουθεί ένα προς ένα μέσα στην τάξη. Δεν της ξεφεύγει κανείς», επισημαίνει ο Γιάννης. «Θέλει να μας παρατηρεί, να προλάβει τυχόν λάθη που θα μας τραυματίσουν και να μας καθοδηγήσει σωστά. Ούτε μύτη του ποδιού δεν μπορεί να φύγει λάθος χωρίς να το πάρει χαμπάρι».

Λοιπόν, πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το pole dance;

Γ. Γυμνάζομαι αρκετά χρόνια, κάνοντας πάνω κάτω τα κλασσικά που κάνουν οι περισσότεροι σε ένα γυμναστήριο. Εδώ και λίγο καιρό όμως, ένιωθα ότι ήθελα και κάτι άλλο που θα πάει το σώμα μου και τις δυνατότητές του ένα βήμα πιο πέρα. Στην αρχή το είδα σαν ένα είδος καλλισθενικής γυμναστικής -που έχει στοιχεία- καθώς συνδυάζει αντοχή, ευλυγισία και δύναμη, παράλληλα όμως με μία πιο καλλιτεχνική σκοπιά, καθώς υπάρχει και ο χορός. Μπαίνοντας σε όλο αυτό και παρότι γυμνάζομαι χρόνια, όπως ανέφερα ήδη, ανακάλυψα μυϊκές ομάδες που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν. Από την πρώτη κιόλας προπόνηση, όταν τελείωσα, πονούσα παντού, ακριβώς γιατί αναγκάστηκα να δουλέψω σημεία που δεν είχα ασχοληθεί ποτέ ξανά.

Τις πρώτες φορές που ερχόσουν στη σχολή, ένιωσες περίεργα βλέμματα ή αντιδράσεις από τις υπόλοιπες μαθήτριες; Επειδή, τουλάχιστον στην τάξη σου, βρίσκονται κυρίως γυναίκες.

Γ. Όταν πρωτοήρθα, είχα ρωτήσει την Αντριάνα αν θα είναι εντάξει με τις υπόλοιπες κοπέλες, γιατί θα ήμουν σε μια τάξη μόνο με γυναίκες και θα μπορούσε κάποια να αισθανθεί άβολα. Το pole έχει και την ιδιαιτερότητα του «ελαφρού» ντυσίματος, διότι το σώμα πρέπει να αγγίζει γυμνό πάνω στον στύλο, ώστε να μπορεί να διατηρεί μία σταθερότητα. Καμία κοπέλα δεν είχε πρόβλημα και ομολογώ πως ούτε στιγμή ένιωσα περίεργα ή ανεπιθύμητος. Προφανώς αυτό έχει να κάνει και με τον δικό μου χαρακτήρα και με το πώς το χειρίζεται και η ίδια η Αντριάνα, η οποία δεν επιτρέπει σε κανέναν να νιώσει άβολα ή να δημιουργεί άβολες καταστάσεις τις ώρες που είμαστε εδώ.

Αντριάνα, εσύ πώς το χειρίστηκες;

Ο Γιάννης δεν είναι ο πρώτος άντρας που έρχεται στο studio. Κατά καιρούς είχα κι άλλους άνδρες που ήρθαν στο studio για προπονήσεις -μπαλαρίνοι, ακροβάτες ή απλώς άντρες που ήθελαν να δοκιμάσουν το άθλημα- όπως ο Γιάννης. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα στις τάξεις μου με τη συνύπαρξη ανδρών και γυναικών. Οι κοπέλες μου είναι εξοικειωμένες και πολύ cool με αυτό. Φυσικά, κάθε φορά θα τις ενημερώσω όταν θα υπάρχει ένας άντρας στην τάξη, αλλά όλες ξέρουν πολύ καλά πως δεν πρόκειται κανείς να τις κάνει να νιώσουν άβολα ή περίεργα. Η ηθική της σχολής είναι ότι είμαστε συμπεριληπτικοί. Επίσης, στο πέρασμα των χρόνων έχει χτιστεί και μια σχέση εμπιστοσύνης. Όλοι γνωρίζουν ότι εδώ μπορούν να αισθάνονται άνετοι και ασφαλείς.

Εντός του studio όλα καλά! Εκτός, υπήρξαν στιγμές που ένιωσες άβολα όταν είπες σε κάποιους ότι ασχολείσαι με το pole dance;

Γ. Κοίτα, η αλήθεια είναι πως ακόμη και σήμερα υπάρχει μεγάλη προκατάληψη γύρω από το άθλημα. Αυτό που διαφέρει είναι το στερεότυπο που συνοδεύει την εκάστοτε προκατάληψη και αφορά φυσικά το φύλο. Εάν είσαι γυναίκα το όλο θέμα σεξουαλικοποιείται και παίρνει αυτά τα χαρακτηριστικά, αν είσαι άντρας τότε τα στερεότυπα εστιάζουν στη σεξουαλική σου ταυτότητα και πάει λέγοντας. Προσωπικά, παρότι είχα κάποιες περίεργες αντιδράσεις, όταν έλεγα με τι ασχολούμαι, τίποτα δεν ήταν τόσο έντονο ή ακραίο ώστε να θεωρηθεί bullying. Περισσότερο ήταν κάποια κακόγουστα αστεία, τα οποία φυσικά κρύβουν αμάθεια και φόβο γι’ αυτό που δεν ξέρουμε, αλλά απαντούσα ανάλογα. Οπότε όχι, δεν ένιωσα ποτέ άβολα με κάποια κατάσταση.

Εσύ, ως επαγγελματίας του χώρου, πώς αντιμετωπίζεις αυτές τις προκαταλήψεις που φέρει μαζί του το pole dance;

Α. Κοίτα, η προκατάληψη θεωρώ πως θα υπάρχει πάντα. Και προκύπτει ακριβώς λόγω της άγνοιας του κόσμου γύρω από αυτό. Στη δική μου περίπτωση ευτύχησα να έχω τη στήριξη των γονιών μου, οι οποίοι με θωράκισαν απέναντι σε κάθε κακοπροαίρετη κριτική. Κατανοώ, ωστόσο, τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν περίεργα το pole dancing, καθώς έτσι έχουν μάθει. Το pole dance για δεκαετίες είχε συνδεθεί και ταυτιστεί με το sex working και τους εξωτικούς χορούς στα clubs καθώς προέρχεται από το striptease και το sex working. Μπορεί σήμερα να έχει εξελιχθεί διαφορετικά και να θεωρείται πλέον ένα άθλημα που ετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι ρίζες του όμως είναι αυτές. Και πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου εύκολο να χορεύεις με παπούτσια με πολύ ψηλά τακούνια, όπως ισχύει στο exotic pole dance. Μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα είδη pole. Γι’ αυτό και σήμερα το exotic pole dance έχει βγει από τα club και τα νυχτερινά κέντρα και έχει εξελιχθεί σε επαγγελματικό χορό με διεθνείς διαγωνισμούς που λαμβάνουν μέρος γυναίκες και άντρες.

Οff the record μας είχες αναφέρει ότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες και υποκατηγορίες pole, κυρίως στο διαγωνιστικό κομμάτι, όπως το artistic pole dance, το sport κ.ο.κ. Το exotic σε τι διαφέρει;

Α. Το exotic είναι το πιο αισθησιακό κομμάτι του pole dance. Πάλι έχει στοιχεία μπαλέτου, αλλά με πάρα πολλά και δύσκολα ακροβατικά. Είναι το ίδιο πράγμα που κάνει ο Γιάννης, και εγώ, αλλά με άλλο ύφος. Στην κατηγορία του exotic υπάγεται και το heels dance όπως και το striptease, τα οποία είναι είδη χορού και διαγωνίζονται σε μεγάλες διοργανώσεις.

Όπως αντιλαμβάνομαι, από το λίγο που παρακολούθησα την προπόνησή σας, εκτός από μυϊκή δύναμη, το pole χρειάζεται και μεγάλη ευλυγισία. Είναι πιο δύσκολο για έναν άντρα, λόγω της σωματικής του διάπλασης;

Α. Δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η δύναμη και η δεξιοτεχνία δεν καθορίζονται από το φύλο. Στο pole dance χρησιμοποιούμε πολλά και διαφορετικά γκρουπ μυών. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθείς το σώμα σου διαφορετικά. Σίγουρα ένας άνθρωπος που ήδη γυμνάζεται, έχει περισσότερη γνώση και μπορεί να ελέγξει καλύτερα το σώμα του. Γι’ αυτό είναι πιο εύκολο, για παράδειγμα, να δουλέψω με τον Γιάννη. Όχι επειδή είναι πιο δυνατός, αλλά επειδή γνωρίζει το σώμα του καλύτερα λόγω της γυμναστικής που ήδη κάνει.

Οι άνδρες δεν είναι πιο βαριοί, είναι πιο δυνατοί και αυτό τούς δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στο pole dance, σε αντίθεση με μία γυμνασμένη γυναίκα, η οποία θα έχει πιο μεγάλο βαθμό δυσκολίας από έναν άντρα που γυμνάζεται. Φυσικά, όπως ανέφερες, το pole χρειάζεται και μεγάλη ευλυγισία γι’ αυτό και άτομα που για παράδειγμα ασχολούνται με τον χορό, μπορούν πιο εύκολα να κάνουν pole dance.

Έμμεσα, μας απαντάς και σε ένα άλλο ερώτημα που αφορά το σωματικό βάρος. Το οποίο, όπως αντιλαμβάνομαι ότι δεν παίζει αποτρεπτικό ρόλο εάν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με το pole dancing.

Α. Ομολογώ πως δέχομαι συχνά αυτή την απορία και δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που έχουν λάθος αντίληψη. Φυσικά, ένα άτομο με πιο βαρύ σωματότυπο ίσως να έχει πιο αργή εξέλιξη από ένα άλλο με λιγότερα κιλά. Ωστόσο, με τη σωστή προπόνηση και εκπαίδευση όλοι μπορούν να μάθουν και να γίνουν και πολύ καλοί. Όπως σου είπα παίζει ρόλο η δύναμη και η τεχνική, όχι το βάρος. Ως επαγγελματίας δασκάλα, έχω μάθει να δουλεύω με διαφορετικά άτομα και διαφορετικούς σωματότυπους. Σε κάθε περίπτωση το ασκησιολόγιο είναι διαφορετικό, η προσέγγιση είναι αλλιώτικη και φυσικά τα όρια του κάθε ατόμου είναι άλλα. Οπότε εγώ προσπαθώ να βλέπω την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να χτίζω πάνω της την εξέλιξή της και όχι να επαναλαμβάνω μία ρουτίνα για όλους. Η βασική πρόκληση ενός trainer, είναι να ενισχύει την αυτοπεποίθηση των μαθητών του. Ειδικά όσων έχουν μεγαλύτερες φοβίες και ανασφάλειες. Στις τάξεις μου δεν επιτρέπω την κριτική ούτε τα παράξενα βλέμματα. Και ακόμη και η πιο μικρή πρόοδος επιβραβεύεται από όλους μας.

Οπότε το pole dancing είναι ένας τρόπος για να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας και να γίνουμε πιο δυνατοί;

Α. Θεωρώ πως είναι ένας τρόπος ναι! Εξαιτίας της ιδιαίτερης φύσης του, το pole σε βοηθά να ξεπεράσεις διάφορες από τις φοβίες σου. Για παράδειγμα εγώ έχω φοβία με τα ύψη, αλλά ανεβαίνω με άνεση πάνω στον στύλο και κάνω διάφορα ακροβατικά. Είναι εντυπωσιακό όταν μπορέσεις και το καταφέρεις αυτό. Και πολύς κόσμος έρχεται απλώς και μόνο για να δει εάν μπορεί να πετύχει να κρατηθεί πάνω στον στύλο και να κάνεις κάποιες κινήσεις.

Για ποιους άλλους λόγους μπορεί να ξεκινήσει κάποιος pole dance;

Α. Κοίτα, οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί. Κάποιοι, για παράδειγμα, έρχονται γιατί θέλουν να χάσουν βάρος ή να σχηματίσουν το σώμα του. Εκεί, βέβαια, τους ξεκαθαρίζω πως αυτό είναι εφικτό, αλλά παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από ότι ίσως να έπαιρνε σε ένα γυμναστήριο. Άλλες κοπέλες -μιας και αυτές είναι πολύ περισσότερες από τους άντρες- έρχονται εδώ για να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους. Και αυτό δεν αφορά μόνο το αισθησιακό κομμάτι που έχει το pole, αλλά κυρίως αυτό που είπα προηγουμένως, ότι, δηλαδή, ως άθλημα σε βοηθά να ξεπεράσεις τις φοβίες σου, χτίζοντας, παράλληλα, με το σώμα και έναν πιο δυνατό χαρακτήρα. Νομίζω ότι αυτό συνοψίζει και τη φιλοσοφία του pole ως αθλήματος και, ίσως, γι’ αυτό να έχει αυξηθεί και η δημοφιλία του τα τελευταία χρόνια.

Γιάννη, ποιες ήταν οι βασικές δυσκολίες που αντιμετώπισες όταν ξεκίνησες το pole dancing, από πρακτικής άποψης;

Βασικά αντιλήφθηκα αυτά που ανέφερε μόλις η Αντριάνα: ότι η μυϊκή δύναμη δεν είναι το παν. Είναι περίεργο να συνειδητοποιείς ότι ενώ στο γυμναστήριο, για παράδειγμα, μπορείς να σηκώσεις ένα Χ αριθμό κιλών, έρχεσαι εδώ και δεν μπορείς να σηκώσεις το κορμί σου. Στο pole dance βασικό ρόλο παίζει η τεχνική και το ξεκλείδωμα μυϊκών ομάδων που όπως είπα, δεν ξέρουμε καν ότι υπάρχουν πάνω μας. Μυϊκές ομάδες που δεν θα σου τις πει κάποιος πριν, ειδικά στο γυμναστήριο. Ήταν μία αποκάλυψη ομολογώ, όταν ξεκίνησα να μπαίνω σε όλο αυτό, γιατί ούτε εγώ ο ίδιος μπορούσα να καταλάβω τι γίνεται.

Πόσο καιρό σου πήρε μέχρι να ελέγξεις το σώμα σου και να το ξεκλειδώσεις;

Γ. Ακόμη βρίσκομαι στη διαδικασία και θεωρώ πως δεν θα σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται όλο αυτό. Όσο το δουλεύεις τόσο περισσότερα ανακαλύπτεις για τις δυνατότητες του σώματός σου. Αλλά με τη σωστή καθοδήγηση και το πώς ξεκινάς από την πρώτη ημέρα, όλα γίνονται ακριβώς για να εξελιχθείς σταδιακά και να μην πιέσεις το σώμα σου περισσότερο απ’ όσο αντέχει σε κάθε φάση.

Δεν θα σου ζητηθεί δηλαδή από την πρώτη ημέρα να βγεις πάνω στο στύλο και να κάνεις ακροβατικά. Ξεκινάς από το έδαφος και σταδιακά ανεβαίνεις. Ειδικά για εμάς τους άνδρες που εκ φύσεως δεν είμαστε το ίδιο ευλύγιστοι, χρειάζεται λίγο περισσότερη προσπάθεια. Αλλά κάνοντας συγκεκριμένες ασκήσεις μαζί με την προθέρμανση που γίνεται πριν από κάθε προπόνηση στο pole dance για το mobility κυρίως, καταλαβαίνεις πως κάθε φορά το κορμί χαλαρώνει περισσότερο, νιώθεις πιο άνετος, ξεδιπλώνεσαι. Σου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση, βλέποντας την πρόοδο και την εξέλιξη που κάνεις!

Α. Σε αυτό το σημείο, επειδή το είπε ο Γιάννης, θα ήθελα να τονίσω το πόσο σημαντικό είναι να γίνεται η σωστή προθέρμανση πριν την προπόνηση και φυσικά το σωστό recovery, μετά το τέλος κάθε προπόνησης. Επειδή είναι ένα επίπονο και έντονο άθλημα, είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται σωστά οι διαδικασίες για να αποφεύγονται οι τραυματισμοί.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, εντόπισα να επαναλαμβάνεις πολλές φορές τη λέξη αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. Πόσο σημαντικά είναι αυτά τα στοιχεία στη δουλειά σου;

Α. Μπορώ να σου πω ότι είναι το Α και το Ω. Κυρίως η ψυχολογία του κάθε ατόμου που μπαίνει εδώ μέσα. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δημιουργήσει ένα community που βοηθά και στηρίζει ο ένας τον άλλον. Στο pole dance είμαστε όλοι πολύ εκτεθειμένοι, όχι τόσο εσωτερικά, αλλά κυρίως σωματικά. Φοράμε λίγα ρούχα, οπότε ουσιαστικά το σώμα μας είναι ακάλυπτο και μαζί μ’ αυτό όλες οι πιθανές ανασφάλειες που μπορεί να έχουμε. Και για κάποιον που έρχεται πρώτη φορά σίγουρα μια τέτοια κατάσταση είναι άβολη από μόνη της, οπότε οφείλω να προστατεύσω όλο αυτό δημιουργώντας ένα safe space για όλους. Κανείς – και δεν το επιτρέπω- δεν θα κρίνει κάποιον για τα κιλά, την εμφάνιση ή τις επιδόσεις του. Αντίθετα, κάθε φορά που κάποιος πετυχαίνει κάτι, οι υπόλοιποι τον συγχαίρουν και τον ανεβάζουν. Θέλω να υπάρχει αποδοχή και συμπεριληπτικότητα, χωρίς διακρίσεις. Και δεν είναι απλώς η μόδα της εποχής. Για τη δουλειά μου είναι στοιχεία ζωτικής σημασίας και επιβίωσης.

Νιώθω ότι έχεις βρεθεί κι εσύ στο παρελθόν σε αντίστοιχη θέση.

Α. Κάνω pole dance τα τελευταία 14 χρόνια, ενώ προηγουμένως ήμουν μπαλαρίνα. Για πολλά χρόνια δεν αγαπούσα το σώμα μου και ήμουν πολύ ντροπαλή. Όταν μπήκε το pole dancing στη ζωή μου, ήταν το μεγαλύτερο δώρο που έκανα στον εαυτό μου γιατί του επέτρεψα να με εξελίξει, να νιώσω άνετα με το σώμα μου, να το αγαπήσω και να αποκτήσω αυτοπεποίθηση. Αυτό είναι κάτι που θέλω κι εγώ να μεταδίδω στους μαθητές μου. Στην αρχή, ειδικά οι γυναίκες, όταν έρχονται στα μαθήματα δυσκολεύονται να μείνουν με λίγα ρούχα ή πιο κοντά σορτσάκια. Νιώθουν άβολα. Ντρέπονται. Στην πορεία όμως χαλαρώνουν και αφήνονται. Βλέπεις την εξέλιξη. Το πώς αρχίζουν να αγαπούν το σώμα τους. Να νιώθουν πιο σέξι. Να το δείχνουν.

Ξέρεις, σε μία κοινωνία που σεξουαλικοποιεί τις γυναίκες, τις πράξεις τους και όπου οι γυναίκες ίσως φοβούνται να φορέσουν κάτι πιο σέξι ή πιο θηλυκό γιατί θα κατηγορηθούν ότι προκάλεσαν, ή ότι τα ήθελαν και τα έπαθαν, το να αποκτά μία γυναίκα τη δύναμη και το θάρρος να αγαπήσει το σώμα της και να το ντύσει όπως θέλει, χωρίς ενοχές, χωρίς ντροπή και κυρίως χωρίς να φοβάται, είναι μια τεράστια νίκη! Ο καθένας που έρχεται εδώ κουβαλά και κάτι μέσα του. Είναι πολύ λεπτή γραμμή να τον κάνεις να νιώσει καλά και να φύγει από την προπόνηση ξαλαφρωμένος και ήρεμος. Χαρούμενος!