Μαζί σας νιώθουμε ότι η μουσική είναι ταξίδι. Εσείς πώς το βιώνετε όλο αυτό το πράγμα με το οποίο καταπιάνεστε, εννοώντας την τραγουδοποιία και το live;

Σαφώς και αυτό που κάνω έχει άμεση σχέση με το ταξίδι αφού γεννιέται με κίνηση, όπως μια συγκίνηση, μια ανάγκη για έκφραση, μια αφορμή εσωτερικής εγρήγορσης αλλά και καταλήγει σε κίνηση, κυριολεκτικά πλέον, αφού οι συναυλίες και η επικοινωνία των τραγουδιών και των μουσικών γίνεται στο δρόμο και παντού.

Το γεγονός ότι παίζετε από ακορντεόν, μέχρι πιάνο, κιθάρα, farfisa και hammond, αλλά και ότι τραγουδάτε στα ελληνικά, αγγλικά, ισπανικά και ιταλικά, κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το «ταξίδι» σας;

Είναι μεγάλη χαρά να μπορείς να εκφραστείς με διαφορετικά μέσα και τρόπους και ναι σίγουρα, η εναλλαγή οργάνων και γλωσσών, δημιουργεί μια πλούσια παλέτα που συνεχώς σε κρατά σε ενδιαφέρον και σε γεμίζει με όρεξη.

 

Πολύ όμως ταξιδεύετε και στην κυριολεξία, τόσο για συναυλίες όσο και για τις εκπομπές που κάνετε. Θα πρέπει να νιώθετε πολύ τυχερός άνθρωπος-καλλιτέχνης.

Ειδικά οι μετακινήσεις μου εκτός Ελλάδας είναι πράγματι ένα δώρο. Εύχομαι να συνεχίσουν οι δραστηριότητές μου εκτός Ελλάδας όχι γιατί έχω βαρεθεί τη χώρα μου, την οποία παρεμπιπτόντως λατρεύω, αλλά από λαχτάρα για ανακάλυψη και εξερεύνηση νέων διαδρομών και στάσεων.

Σας κολακεύει το γεγονός ότι αυτά που σας αρέσουν και επιλέγετε να παρουσιάζετε στις εκπομπές σας, αρέσουν επίσης και σε πολύ κόσμο;

Μακάρι. Δεν νομίζω ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο ή περίεργο γούστο ως ακροατής. Εκτιμώ τα καλαίσθητα πράγματα και ευτυχώς δεν πάσχω από σύνδρομο ελιτισμού και δήθεν εκλεκτισμού. Οπότε, χαίρομαι ιδιαιτέρως να ανακαλύπτω πως αυτά που μου αρέσουν μπορεί να αφορούν και το ευρύτερο κοινό.

Οι αντιλήψεις μου περί ζωής, έρωτα, απώλειας, αδικίας γίνονται τραγούδια. Οι μουσικές που έχω ακούσει και έχω αγαπήσει και με έχουν επηρεάσει, γίνονται μελωδίες. Αυτό είναι όλο.

Ποιες θεωρείτε πως ήταν οι πιο επιτυχημένες live εμφανίσεις που κάνατε μέχρι σήμερα;

Νομίζω πως κάθε εμφάνιση που φτάνει εις πέρας, είναι επιτυχημένη εμφάνιση. Το χειρότερο είναι όταν βρέχει ή λόγω συνθηκών ακυρώνεται ένα λάιβ. Μακριά από εμάς!

Ο λόγος που έχετε την επιτυχία που έχετε, ακόμα και σε εμπορικό επίπεδο, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι καταφέρατε να δημιουργήσετε ένα δικό σας μουσικό ρεύμα και ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο ύφος; Ότι προσφέρατε κάτι διαφορετικό, τέλος πάντων;

Δεν έχω ιδέα. Ειλικρινά δεν ξέρω. Κάνω αυτό που αισθάνομαι και αυτό που με εκφράζει. Οι αντιλήψεις μου περί ζωής, έρωτα, απώλειας, αδικίας γίνονται τραγούδια. Οι μουσικές που έχω ακούσει και έχω αγαπήσει και με έχουν επηρεάσει, γίνονται μελωδίες. Αυτό είναι όλο.

Πρόσφατα είχατε γράψει «Πιστεύω στην ομορφιά του ανθρώπου, του πνεύματος, του λόγου, της μουσικής, της τέχνης ως ύστατο καταφύγιο, του δώρου της ζωής». Πόσοι άλλοι εκεί έξω και ειδικά στην Ελλάδα, θεωρείτε πως ποντάρουν όσο εσείς σε αυτά τα απλά πλην όμως τόσο σημαντικά πράγματα;

Πολλοί, πιστέψτε με, πάρα πολλοί. Είναι όμως διακριτικοί, αθόρυβοι και διαμαρτύρονται σιωπηλά. Δεν είναι θορυβώδεις και γι’ αυτό περνούν μάλλον απαρατήρητοι από τον εικονικό ψευδόκοσμο του ίντερνετ.

 

Πόσο συχνά φιλάτε το κορίτσι σας σε παγκάκια; Ποια άλλα πράγματα κάνετε που δεν συνηθίζουμε να τα βλέπουμε και τόσο στις μέρες μας;

Σπανίως. Αλίμονο αν κάθε στίχος που έγραφα πραγματωνόταν κιόλας. Συνήθως στα παγκάκια μαζεύω ήλιο διαβάζοντας κάποιο βιβλίο, ή τραγουδώ με την κιθάρα μου. Έχω γράψει και τραγούδι για παγκάκι, στο δίσκο «Welcome to Greece», το «Τραγούδι σε παγκάκι στο Σύνταγμα», με τον εξής στίχο: ‘Θα σας το πω τραγουδιστά για ν’ ακουστεί πιο μαλακά, θα τα σπάσω όλα και θα βάλω και φωτιά’. Τραγούδι σαν καρτ-ποστάλ από τα Δεκεμβριανά προ τετραετίας. Αλίμονο αν το πίστευα κι αυτό. Τα τραγούδια απεικονίζουν πολλές φορές ένα στιγμιαίο συναίσθημα, μια μικρή ιστορία είτε δική μου είτε άλλων ή απλώς περιγράφουν μια εικόνα. Είναι λάθος να πιστεύουμε πως όλα είναι βιωματικά και πως, ό,τι εκφράζεται μέσω της τέχνης, είναι και πραγματικό. Η τέχνη πρέπει να είναι μια εναλλακτική πραγματικότητα, ένα παράλληλο σύμπαν που συγχρόνως να μη βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου.

Έχετε καταφέρει να απαντήσετε το ερώτημα «Γιατί ήρθα πάνω σε τούτο τον κόσμο;» ή ακόμα το ψάχνετε;

Άγνωστο γιατί. Το ψάχνει η ανθρωπότητα χιλιετίες τώρα, οπότε δύσκολο να σας πω γιατί. Πάντως, όπως προαναφέρατε, θαυμάζω την ομορφιά που μόλις περιγράψατε.

 

Ποιους 5 Έλληνες θα χαρακτηρίζατε ως πρότυπα-ήρωες;

Τους ανθρώπους που μετατρέπουν την οργή τους, με όχημα τη φαντασία, σε δημιουργικότητα. Είναι περισσότεροι από πέντε.

Ποιος είναι ο λόγος που δεν δισκογραφείτε τόσο συχνά;

Αν δεν έχω κάτι να πω, δεν υπάρχει λόγος να βγάλω δίσκο. Όταν νιώσω την ανάγκη, το κάνω. Βέβαια, κάνω και μουσικές για θέατρο, που κάθε παράσταση είναι σαν ένας καινούργιος δίσκος. Προτιμώ πάντως να κάνω πολλά και διάφορα, όπως για παράδειγμα οι μουσικές εκπομπές στην τηλεόραση, παρά να κλείνομαι κάθε τρεις και λίγο στο στούντιο.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου. Downtown Live, Λευκωσία, 22.00. Πληρ. 99810011.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου, Ravens Music Hall, Λεμεσός, 22.00. Πληρ. 99614100.

 

*Ο Κωστής Μαραβέγιας μας έδωσε τη συνέντευξη για το τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού Time Out Cyprus, το οποίο κυκλοφορεί στο περίπτερο.