Γνωρίζοντας τους Κύπριους οινοποιούς, αγάπησα το κυπριακό κρασί. Και σίγουρα ένας από αυτούς που με βοήθησαν να διαμορφώσω άποψη ήταν ο Άκης Ζαμπάρτας.

 

Η πρώτη μας συνάντηση είχε γίνει στο οινοποιείο του, στον Άγιο Αμβρόσιο Λεμεσού, τον Οκτώβριο του 2012. Παρόλο που είχα πάει απροειδοποίητα, εντούτοις άφησε για λίγο την δουλειά του για να τα πούμε. Έφτιαξε καφέ και καθίσαμε στη βεράντα.

Το λίγο έγινε πολύ -μιλούσαμε για κανένα δίωρο χωρίς να κοιτάξει στιγμή το ρολόι του-, είχαμε μια πολύ εποικοδομητική κουβέντα, ενώ στην πορεία συνειδητοποίησα ότι ο Άκης Ζαμπάρτας ήταν ανάμεσα σε αυτούς που με βοήθησαν να διαμορφώσω την άποψη ότι όλοι οι καλοί οινοποιοί έχουν απίστευτη ποιότητα και ως άνθρωποι. Και αυτή η ποιότητα βγαίνει και στο κρασί τους, λες και έχουν ένα μαγικό τρόπο να τη μεταγγίζουν εκεί.

Χωρίς αμφιβολία, ο Άκης Ζαμπάρτας, μαζί και με τη βοήθεια-συμβολή του γιου του Μάρκου, προσέφεραν τα μέγιστα στο κυπριακό κρασί, δίνοντας μας ορισμένα από τα καλύτερα κρασιά στο νησί, με πρώτο και καλύτερο το εξαιρετικό Ροζέ, ενώ αντίστοιχης ποιότητας (προσωπική άποψη) θεωρώ πως είναι και το κόκκινο Μαραθεύτικο-Shiraz αλλά και το Ξυνιστέρι.

 

Ο Άκης Ζαμπάρτας σπούδασε χημεία στη Λυών και στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του στον τομέα της οινολογίας. Για οκτώ χρόνια διετέλεσε εκτελεστικός διευθυντής της ΚΕΟ και στη συνέχεια έφτιαξε το δικό του οινοποιείο στον Άγιο Αμβρόσιο Λεμεσού.



Ανάμεσα στα επιτεύγματά του και η προώθηση 14 συνολικά κυπριακών παραδοσιακών ποικιλιών για αναφύτευση!

Ο Άκης Ζαμπάρτας έφυγε δυστυχώς από τη ζωή, χθες Δευτέρα, σε ηλικία 67 χρόνων, πέντε μήνες μετά που διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο καλπάζουσας μορφής.

Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη.