Έχεις λίστα με τις χειρότερες ερωτήσεις που μπορείς να δεχτείς; Τις έχεις ιεραρχήσει; Ναι, τις σπαστικές ερωτήσεις. Τις αδιάκριτες. Που όταν στις υποβάλουν, εκνευρίζεσαι. Αρνητικό τοπ λίστ. Στο νούμερο ένα, είναι η αυτή που σιχαίνεσαι περισσότερο. Αυτή που σε ξενερώνει. Που σε φέρνει σε δύσκολη θέση. Φυσικά. το μέτρο του καθενός είναι διαφορετικό. ‘Ενας θεωρεί την άλφα ερώτηση χυδαία, άλλος όχι. Κάποιον ενοχλεί η τάδε ερώτηση, εσένα καθόλου. Δεν είναι καταγεγραμμένες σε κάποιο κιτάπι ή στο σημειωματάριό σου. Είναι αποτυπωμένες στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Αυτός ο άτυπος κατάλογος,  έχει σχηματιστεί χωρίς να το επιδιώξεις. Θα μου πεις, εξαρτάται ρε δικέ μου. Δε λειτουργεί έτσι το πράμα. Δεν υπάρχουν στάνταρ σ’ αυτά. Ευτυχώς. Μια ερώτηση που σε εκνευρίζει, μπορεί εύκολα, από την ψηλή θέση στην κατάταξή σου, αμέσως να πάει στον πάτο. Από την χείριστη να μετατραπεί αστραπιαία σε σούπερ ερώτηση. Σε μια στιγμή.  Αναλόγως. Την ώρα. Την διάθεσή σου. Την διάθεσή του ερωτώντα. Την περίσταση, την  εξέλιξη της συζήτησης. Συγκυρίες. Η ατμόσφαιρα, το αλκοόλ. Η ευγένειά του. Η χροιά στη φωνή. Το βλέμμα. Η σειρά των λέξεων. Οι λέξεις καθ’ αυτές. Κι έτσι, μπορεί ο υποβολέας της ερώτησης, να ακουμπήσει την κατάλληλη χορδή. Και να φέρει τα πάνω κάτω στη λίστα σου. Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά. Μαγκιά. Να εξωραΐζει σε δευτερόλεπτα μία τυπική ερώτηση. Να ανατρέπει  και να θέτει την ιεραρχία σε νέα βάση. Είναι μία ερώτηση, όμως, που είναι έξω από κάθε λίστα. Εκτός “συναγωνισμού”.  Βγαίνει νοκ άουτ. Απορρίπτεται. Δεν χωράει συζήτηση και εξηγήσεις. Eίναι η ερώτηση “γιατί δεν θέλεις;”. Δεν επιθυμείς. Το δηλώνεις. Ευθαρσώς και ειλικρινά. Δεν θέλεις. Tο “δεν θέλω” δε σηκώνει  επιχειρηματολογία. Δεν χρειάζεται δικαιολογίες. Όποιος δε δέχεται την “μη επιθυμία σου” και συνεχίζει με το “γιατί;”, δε σε σέβεται.