Έρωτας με την πρώτη ματιά. Με το που είδα το εξώφυλλο και διαβάζοντας τον τίτλο δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει από τη δική μου βιβλιομουρμούρα. Ακόμη ένα συναρπαστικό ταξίδι αρχίζει, σκέφτηκα, και η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει στα ύψη. Ταξίδια που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δε φανταζόμαστε.

Η τιμή, τιμή δεν έχει… δεν παζαρεύεται. Ελάχιστοι όμως το γνωρίζουν.

«Αυτοί οι ελάχιστοι, που δεν παζαρεύουν, δε θα τους βρεις στη ρούγα να διαλαλούν την πραμάτεια τους. Κατάλαβες; Αυτοί, δε θορυβούν. Δεν έχουν αξίες αυτοί. Είναι αξίες! (και συνήθως δεν το ξέρουν)». Αλκυόνη Παπαδάκη



Γράφει η Μαρία Πιριπίτση



Μέχρι πού μπορεί όμως κάποιος να φτάσει για να σώσει την τιμή και την αξιοπρέπεια του χωρίς να ξεπουληθεί; Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ο άνθρωπος μέσα του για να επιβιώσει; Πόσες χαμένες ζωές πρέπει να κλάψει μέχρι να μάθει ότι πόλεμος χωρίς θύματα δεν υπάρχει; Ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε, μέχρι που η δύναμη μέσα μας είναι η μόνη μας επιλογή. Έτσι και η ζωή της Ελισσούς.

Σαν μυστική δαντέλα κεντήθηκε η ζωή της Ελισσούς, δίνοντάς της πόνο και μεγάλες απώλειες.

Μέσα σε μια νύχτα που τα πάντα ανατρέπονται, από κορίτσι μεταμορφώνεται σε γυναίκα.

Γιατί τέτοιος είναι ο πόνος, όταν μέσα από την καρδιά σου περνά ένα μεγάλο αγκάθι, σπρωγμένο μάλιστα με άνεση από δάκτυλα που αγάπησες.

Ο πόνος της προδοσίας και οι επιλογές μηδαμινές. Το «μη φοβάσαι, είμαι εγώ δίπλα σου» δεν πρόκειται να το ακούσει από κανέναν. Πού θα βρει ένα χέρι να την τραβήξει να πιαστεί και να σκαρφαλώσει από το πηγάδι βγαίνοντας ξανά στο φως; Πουθενά.

Μόνη σωτηρία της ο εαυτός της και η δύναμη της θέλησής της.

Στόχος της να γίνει ισχυρή για να μπορεί να εκδικηθεί και να φτάσει στη λύτρωση. Μόνο τότε θα μπορέσει να κλάψει πολύ.

Με κραυγές, με λυγμούς, να κλάψει για όλα.

Έτσι η φτώχεια γίνεται πλούτος, η καλοσύνη μετατρέπεται σε μίσος, η αγάπη σε οίκτο και ο θάνατος σε ζωή!

Χρειάστηκαν πολλά βροχερά χρόνια για να καταλάβει επιτέλους πως πάντα πίσω από τα μαύρα σύννεφα κρύβεται ένας ήλιος λαμπερός.

Πως ποτέ δεν είναι αργά να ζητήσει πίσω τα κλεμμένα όνειρα και τα νιάτα που της στέρησαν με τον πιο σκληρό τρόπο. Να δει τη μέρα, να ρουφήξει ξανά τη ζωντάνια της όσο και αν νομίζει πως δε μπορεί να το κάνει!

Ελισσώ…. Η ηρωίδα μας. Γιατί ήρωες στη ζωή είναι αυτοί που γονατίζουν και καταφέρνουν να ξανασηκωθούν. Ήρωες είναι αυτοί που έχασαν το όνειρο τους και ψάχνουν ένα άλλο όνειρο για να σωθούν.