Αυτή ήταν μια από τις τελευταίες ειδήσεις που δημοσιεύθηκε και αφορούσε τον πόλεμο στη Συρία. «Ποιο πόλεμο;» με ρώτησε ένας φίλος, «δεν τελείωσε ο πόλεμος; Γιατί ακόμη έρχονται πρόσφυγες στην Κύπρο;», συνέχισε.

Και όμως ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται, συνεχίζονται και οι βομβαρδισμοί και οι καταστροφές και οι μαζικές δολοφονίες ανθρώπων και η προσφυγοποίηση, όλα είναι εκεί, δίπλα μας, μόνο που πλέον ελάχιστα ακούμε και μαθαίνουμε.

Χθες έλαβα στο mail κάποιες φωτογραφίες από την πλατεία Γρηγόρη Αυξεντίου στη Λεμεσό, μπροστά από το Διοικητήριο, 'A Candle for Syria' έγραφε το θέμα. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, μαζεμένοι στην πλατεία κρατούσαν πανό και κεριά και διαμαρτύρονταν σιωπηρά για τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Συρία, για τους νεκρούς, του πρόσφυγες, τον πόνο, την αδιαφορία.

Η πρωτοβουλία ξεκίνησε μετά από την προτροπή του ηθοποιού Μάριου Ιωάννου. Μια αυθόρμητη πρωτοβουλία που βρήκε υποστηρικτές και συμπαραστάτες, όχι πολλούς, μα βρήκε. Οι φωτογραφίες συνοδεύονταν από ένα κείμενο της κοπέλας που έστειλε το mail.

 

Γράφει η Αγγελική

«Η σημασία της κίνησης του Μάριου Ιωάννου 'Α candle for Syria', μέσα από την απλότητα που τη χαρακτηρίζει, θέλει προπάντων να μας θυμίσει ότι μέσα στη ροή της καθημερινότητας μας και των δικών μας προβλημάτων, ξεχνάμε τον πόλεμο και τον πόνο που βιώνουν καθημερινά οι άνθρωποι της Συρίας, αλλά και άλλων ταλαιπωρημένων χωρών, κάτω από το σύννεφο του πολέμου και της βίας.

Είναι σημαντικό η πρωτοβουλία του Μάριου να παραμείνει ως μια υπενθύμιση της ευθύνης μας προς τον 'Άλλον' και όχι ως αιτία πολιτικής πρακτικής.

Συνεχίζουμε μέρα τη μέρα να παραμένουμε απλοί παρατηρητές μπροστά στο μεγαλύτερο κύμα προσφύγων που γνώρισε η ανθρωπότητα μετά τον ΒΠΠ, ενώ παράλληλα ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται αδιάκοπα εδώ και πέντε χρόνια. Η πρωτοβουλία του Μάριου πιο πολύ απ’ οτιδήποτε άλλο γυρίζει το φακό της ευθύνης προς τον 'Άλλον' και μας ζητά να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο ρόλος του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στον εξαθλιωμένο 'Άλλον'.

Παρόμοιες απλές πρωτοβουλίες, που ίσως κατάφεραν να συγκεντρώσουν ένα σεβαστό αριθμό ανθρώπων, αυτοδιαλύθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν από πολιτικούς παράγοντες ούτως ώστε να κερδίσουν τη γνώμη των περισσοτέρων ή έγιναν πρόσχημα επικρότησης επεμβατικών μορφών επίλυσης διαφορών και ελέγχου της κοινής γνώμης.

Μόνο 30 λεπτά, με ένα κερί αναμμένο, μέχρι να σταματήσει ο πόλεμος.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό η πρωτοβουλία του Μάριου να παραμείνει ως μια υπενθύμιση της ευθύνης μας προς τον 'Άλλον' και όχι ως αιτία πολιτικής πρακτικής. Μιας ευθύνης που θα έπρεπε να ρέει καθημερινά και να απλώνεται σε όλο το φάσμα των περιστατικών βίας, οικονομικής, εργασιακής, πολιτικής και σεξουαλικής, που υφίσταται ο σύγχρονος άνθρωπος μέσα στην αβέβαιη και καταναλωτική ζωή που βιώνει».

Κάθε Κυριακή στις 19:00 μαζεύονται εκεί σταθερά μέχρι τις 19:30, για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά, σιωπηλά, με πλακάτ που γράφουν 'With Love for Syria' ή 'Love Saved in Syria'. Μόνο 30 λεπτά, με ένα κερί αναμμένο, μέχρι να σταματήσει ο πόλεμος. Στις 9 Οκτωβρίου ήταν η πρώτη Κυριακή που μαζεύτηκαν στην Πλατεία Γρηγόρη Αυξεντίου, λίγες μέρες πριν ο Μάριος Ιωάννου έγραψε κάτι σχετικό στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

Γράφει ο Μάριος Ιωάννου

«Κάθε Κυριακή μαζευόμαστε για τη Συρία που είναι μέρος του κόσμου μας. Τη Συρία που βομβαρδίζεται από παντού εδώ και έξι χρόνια. Πολλοί φίλοι μου όπως και εγώ, βαρεθήκαμε να πατούμε Like όποτε βλέπουμε φρίκες στο Facebook.

Έκανα τη σκέψη να προτείνω να πάμε σιωπηλά με θετικά μηνύματα πάνω σε πλακάτ, όπως With Love for Syria ή Love Saved in Syria ή Aleppo (Χαλέπι). Από το Διοικητήριο θα περπατήσουμε ως τον μόλο και θα ρίξουμε ‘message in a bottle’ στην παλιά αποβάθρα που ρίχνουν τον σταυρό τα Θεοφάνια.

Έσιει 6 χρόνια που αναρωθκιούμαι τι γίνεται με τούτον τον πόλεμο, τζιαι πατώ λάικ συμπόνιας σε ειδήσεις σχετικές, ήρτεν η ώρα να ανάψω ένα κερί αγάπης και να περπατήσω μέχρι τη θάλασσα για να στείλω μήνυμα.

Το μήνυμα θα είναι στα αραβικά και στα ελληνικά και θα λαλεί: Σύροι αγαπούμε σας και θωρούμε τι τραβάτε και στέλνουμε σας ευχές με τον καλόν ο ήλιος να λάμψει στη γη σας. Είμαστε μαζί σας τζιαι αγαπούμε σας.

Η πορεία εισηγούμαι να επαναλαμβάνεται κάθε Κυριακή τζιαι να μεγαλώνει, τζιαι να ανακυκλώνεται ο κόσμος. Κάθε φορά ένα μήνυμα. Κάθε φορά μια ενέργεια αγάπης. Η ευχή μας είναι να πιάσει το μήνυμα που θα είναι μέσα στο μπουκάλι. Να το έβρει άνθρωπος στην παράλια της Συρίας, να το διαβάσει και να πάρει δύναμη, να δώκει δύναμη να κινηθεί η αγάπη. Έσιει 6 χρόνια που αναρωθκιούμαι τι γίνεται με τούτον τον πόλεμο, τζιαι πατώ λάικ συμπόνιας σε ειδήσεις σχετικές, ήρτεν η ώρα να ανάψω ένα κερί αγάπης και να περπατήσω μέχρι τη θάλασσα για να στείλω μήνυμα.».

Μετά το τέλος της πρώτης Κυριακής ο Μάριος Ιωάννου έγραψε στο Facebook:

«Εστάθηκα για τη Συρία με το τζιερίν μου. Ήρτασιν φίλοι με τζιερκά. Εφωτίσαμεν μαζί. Ενιώσαμε αγάπην. Hρταν τζιαι Σύροι. Ευχαριστήσαν μας. Είπα τους πως η Συρία εν πατρίδα όλων… να μεν ευχαριστούν. Εσταθήκαν μαζί μας. Το φως εμεγάλωσεν. Την άλλη Κυριακή πάλι εκεί στην Πλατεία Διοικητηρίου με ένα κερί. Στις 7 το απόγευμα… A CANDLE FOR SYRIA».

 

Χθες Κυριακή 23 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η 3η σύναξη αγάπης και αλληλεγγύης για τη Συρία, την επόμενη Κυριακή οφείλουμε να είμαστε όλοι εκεί;