Η ίδια, πάντως, ως σημαντικότερο επίτευγμά της σε σχέση με την ιδιότητά της ως συγγραφέας, θεωρεί τα βιβλία της… και το ότι έχει ακόμη σώας τας φρένας. Για το πρώτο αξίζει να αναφέρουμε πως το διήγημά της με τίτλο «Standing Mountain» έχει βραβευθεί στον παγκόσμιο διαγωνισμό Sea of Words του Anna Lindh Foundation και του IEmed το 2008, ενώ για τη συλλογή διηγημάτων «Η γιγαντιαία πτώση μιας βλεφαρίδας» (2011) τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Λογοτέχνη στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας Κύπρου. Το 2016 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Καζάνι», μια συλλογή 19 διηγημάτων μερικά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί στον τύπο ή σε άλλες ανθολογίες.

Αφορμή για το μικρό αυτό Q&A μας αποτελεί η συμμετοχή της στο «Book Me», όπου μαζί με τον δημοσιογράφο της Σημερινής Μιχάλη Παπαδόπουλο θα κάνουν μια συνομιλία «Μεταξύ ποίησης και πεζογραφίας».

 

ΔΕΣ ΕΔΩ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΩΝ ΤΟΥ BOOK ME

 

Τι υπάρχει «Μεταξύ ποίησης και πεζογραφίας»;

Ο εθισμός στις λέξεις, η αιώρηση ανάμεσα σε αυτές, μια προσωρινή αθανασία. Μπορεί και το απόλυτο κενό, σε υγρή μορφή.

Μέσα σε ένα 45λεπτο πόσα μπορεί να σχολιάσει κάποιος για τις δύο αυτές μορφές τέχνης;

Λίγα, πόσω μάλλον για αυτό το μυστήριο ενδιάμεσο που τις ενώνει/διαχωρίζει. Σε κάποια στιγμή, εκτός από εμένα και τον Μιχάλη Παπαδόπουλο, θα μιλήσουν και τα ποιήματα/διηγήματά μας. Τα εμπιστεύομαι, κάτι θα καταφέρουν. Άλλος τρόπος, για μένα, δεν υπάρχει.

Αν είχα κάποια συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση «Γιατί γράφεις;», δεν θα έγραφα.

Τα δύο βιβλία με διηγήματα της Μαρίας Α. Ιωάννου

 

Τι ουσιαστικό προσφέρουν εκδηλώσεις όπως το BOOK ME στον κόσμο; Εσύ, αν υποθέσουμε πως δεν λάμβανες μέρος, για ποιους λόγους θα κατέβαινες στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου το ερχόμενο Σάββατο;

Για να αγοράσω βιβλία (σε καλύτερες, ελπίζω, τιμές), να συνομιλήσω με συγγραφείς/αναγνώστες, να μυρίσω το χαρτί στην ατμόσφαιρα, να νιώσω πως εμείς που γράφουμε δεν είμαστε μόνοι -αν και συνήθως προτιμούμε να είμαστε μόνοι.

Ποια ερώτηση θα ήθελες να σου θέσει κάποιος από το κοινό το Σάββατο, μετά την ομιλία; Και ποια ερώτηση περιμένεις διακαώς να σου κάνει κάποιος, κάποτε σε σχέση με τη ιδιότητά σου ως συγγραφέας;

Γενικά, δεν νιώθω πολύ άνετα με τις ερωτήσεις ή/και τις συζητήσεις για αυτά που γράφω, οπότε δεν έχω κάποια ερώτηση στο μυαλό. Προσπαθώ, όμως, να απαντώ με ειλικρίνεια την οποιαδήποτε ερώτηση, γιατί με βοηθά κι εμένα να μάθω τον εαυτό μου και τον τρόπο που γράφω. Ξέρω ποια ερώτηση δεν θα ήθελα να μου κάνουν -«Γιατί γράφεις;». Όχι γιατί είναι στερεοτυπική ερώτηση αλλά γιατί δεν έχω κάποια συγκεκριμένη απάντηση να δώσω, αν είχα απάντηση σε αυτό δεν θα έγραφα.

Στο Book Me θα πάω για να αγοράσω βιβλία (σε καλύτερες, ελπίζω, τιμές), να συνομιλήσω με συγγραφείς/αναγνώστες, να μυρίσω το χαρτί στην ατμόσφαιρα, να νιώσω πως εμείς που γράφουμε δεν είμαστε μόνοι.

Πόσο επίπονο και πόσο ωραίο είναι το επάγγελμα (ή χόμπι) του συγγραφέα;

Το ωραιότερο βάσανο του κόσμου! Ένα λαίμαργο πάθος που θέλει συνεχώς να εκτονώνεται. Πιο πεζά, κάτι σαν γυμναστήριο του μυαλού (και των δαχτύλων). Η έλλειψή του έχει αρκετές παρενέργειες, δυστυχώς.

Ποιο θεωρείς ως το πιο σημαντικό επίτευγμά σου σε σχέση με αυτή σου την ιδιότητα;

Τα βιβλία μου… και το ότι έχω ακόμη σώας τας φρένας.

 

Διάβασε επίσης: «Τα πράγματα θα χειροτερέψουν προτού καλυτερέψουν» [Η Σώτη Τριανταφύλλου μιλά στη CITY με αφορμή το Book Me]

 

Διάβασε επίσης: 10+1 λόγοι για να πας στο BOOK ME