«Οι μισοί από τους τρόφιμους είναι άνω των 50 χρόνων, και θα έπρεπε να βρίσκονται σε στέγες ευγηρίας ή στις οικογένειες τους. Επίσης άλλα 100 άτομα περίπου με νοητική υστέρηση θα έπρεπε να βρίσκονται σε ειδικά ιδρύματα. Στην ουσία μόνο 250 άτομα θα έπρεπε να είναι κανονικά στο Ψυχιατρείο», εξηγεί ο τότε διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Αθαλάσσας Βάσος Πύργος.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΕΝΑΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟΥ ΑΘΑΛΑΣΣΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ... [ΒΙΝΤΕΟ]

Αφορμή για τη συγκεκριμένη συνέντευξη που δημοσίευσε τότε το «Περιοδικό» (πριν 30 χρόνια), ήταν μια παλαιότερη ιστορία που είχε δει το φως της δημοσιότητας και αφορούσε δύο ανθρώπους οι οποίοι έμειναν έγκλειστοι στο Ψυχιατρείο για 13 χρόνια, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.

Αφορμή για την αναδημοσίευση της συνέντευξης αυτής από τη CITY FREE PRESS, αποτέλεσε η πρόσφατη επίσκεψη της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Νοσοκομείο της Αθαλάσσας και η διαπίστωση (για ακόμη μια φορά) των άθλιων συνθηκών διαβίωσης, των πολύ παλιών εγκαταστάσεων και του τριτοκοσμικού τρόπου περίθαλψης.





Χαρακτηριστικές φωτογραφίες από την πρόσφατη επίσκεψη της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 

Φωτογραφίες: healthnews.reporter.com.cy

Θα ήθελα να τονίσω ότι το μεγάλο Ψυχιατρείο έχει αποτύχει παγκόσμια.

Ο Βάσος Πύργος, ο οποίος μετρούσε μόλις 4 μήνες ως Διευθυντής του Ιδρύματος, μίλησε στην δημοσιογράφο του «Περιοδικού» Μαρία Παναγιώτου ξεκαθαρίζοντας πώς οι περισσότεροι ασθενείς, όντως δεν πρέπει να φιλοξενούνται στο ίδρυμα, αλλά και για τα βασικά δικαιώματα των ασθενών τα οποία καταπατούνται επανειλημμένα.  

Όπως αναφέρει ο κ. Πύργος μέχρι τότε –πριν ακόμη τροποποιηθεί ο νόμος του 1931- στο ίδρυμα εισάγονταν και άτομα απλά και μόνο γιατί έπασχαν από γεροντική άνοια, φέρνοντας ως παράδειγμα τους τέσσερις θαλάμους, οι οποίοι φιλοξενούσαν μόνο ηλικιωμένους.

Παράλληλα, ο διευθυντής του Ιδρύματος, αναφέρεται πολλές φορές σε θέματα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ασθενών, τα οποία ξεκινούσαν από τον έλεγχο της προσωπικής τους αλληλογραφίας και άγγιζαν θέματα απλήρωτης εργασίας και εκμετάλλευσης.

Έχετε πει ότι σε μια δεκαετία το Ψυχιατρείο θα κλείσει. Πολλοί στο παρελθόν είχαν αντιδράσει κατά της διεύθυνσης του ψυχιατρείου, για κάποια μεμονωμένα περιστατικά, όπου πρώην ψυχασθενείς διέπραξαν κάποια εγκλήματα. Ίσως και τώρα να ανησυχήσουν κάποιοι με την πρόθεση σας να καταργήσετε το ίδρυμα.

Οι ψυχασθενείς δεν είναι εγκληματίες. Είναι μύθος η σύνδεση του ψυχασθενή με το έγκλημα. Αυτός ο μύθος διατηρείται από παλιά. Τα Ψυχιατρεία στα παλιά τα χρόνια, κτίζονταν έξω από τις πόλεις, με ψηλούς μαντρότοιχους και εκεί έριχναν τους εγκληματίες, τους ναρκομανείς, τους αλκοολικούς, τους τρελούς, τους αναρχικούς, τους άθεους, και είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε σήμερα ότι όλα αυτά τα πράγματα δεν πάνε μαζί.

Θα ήθελα να τονίσω ότι το μεγάλο Ψυχιατρείο έχει αποτύχει παγκόσμια. Η ψυχιατρική έχει μεταφερθεί έξω από το μεγάλο ψυχιατρείο. Ήδη έχουμε μια ψυχιατρική κλινική στη Λευκωσία και μια στη Λεμεσό. Στόχος μας είναι να λειτουργήσουμε τέτοιες κλινικές στην Πάφο και την Λάρνακα και να αναβαθμίσουμε τις υπάρχουσες.

Αν αυτές οι κλινικές παίξουν το ρόλο του φίλτρου και είτε εμποδίζουν τελείως τις εισαγωγές των αρρώστων στο Ψυχιατρείο, είτε δέχονται για λίγες μέρες στις κλινικές κάποιους αρρώστους, τότε δεν θα υπάρχουν ιδρυματοποιημένοι άνθρωποι. 

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ του περιοδικού πιο κάτω: