Όπως αναφέρει και η ίδια, μια πράξη αδιανόητη και οξύμωρη για τους περισσότερους και αν το σκεφτείς καθαρά ορθολογιστικά, είναι.

Σε μια χώρα που παραπαίει οικονομικά τα τελευταία χρόνια, με κανένα σημάδι ανάκαμψης και ένα μεγάλο αριθμό νέων να την εγκαταλείπει για να έρθουν Κύπρο για παράδειγμα, να βρουν ένα καλύτερο μέλλον, το να φύγεις από την Κύπρο -που όπως και να έχει τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα- για να μετακομίσεις Ελλάδα, χωρίς δουλειά και χωρίς ιδιαίτερους πόρους, είναι μια απόφαση υψηλού κινδύνου.

Ήδη βρίσκεται εκεί 9 μήνες τώρα και απ’ ότι φαίνεται δεν έχει μετανιώσει στιγμή για την απόφασή της.

Έχει να κάνει άλλωστε με το τι σε κάνει ευτυχισμένο και χαρούμενο, όπως λέει και η ίδια και όπως φαίνεται η δικής της γη της επαγγελίας κρύβεται στα δρομάκια του Ψυρρή, τα στενά της Πλάκας, τις κρυμμένες πλατείες, στις βόλτες κάτω από την Ακρόπολη και στην απόλυτη ελευθερία μιας πόλης που αν και υποφέρει, ακόμη έχει τον δικό της ξεχωριστό και ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Στην Κύπρο είχα μια πολύ στρωμένη ζωή θα έλεγα. Αρχικά, είχα μια εξαιρετική  δουλειά στο αντικείμενό μου και έπαιρνα ένα πολύ καλό μισθό.

Πώς αποφασίζεις να αφήσεις τη «σιγουριά» της Κύπρου για να μετακομίσεις μόνιμα στην Ελλάδα, ενώ οι πλείστοι κάνουν το αντίθετο;

Είναι οξύμωρο και αδιανόητο για κάποιους. Όλα ξεκινούν, όμως, από το τι κάνει ευτυχισμένο και χαρούμενο τον καθένα μας, τι προτεραιότητες έχει, τι τον γεμίζει ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα. Το τι μπορεί να κάνει τον καθένα να πάρει την απόφαση να αφήσει την σιγουριά της Κύπρου, όπως λες, για την αβέβαιη Ελλάδα είναι μέσα του.

Για μένα η Αθήνα, σημαίνει ελευθερία. Ελευθερία στη σκέψη, στις επιλογές, στις αποφάσεις σου, στα θέλω σου. Σημαίνει ένα συνονθύλευμα διαφορετικών ανθρώπων και προσωπικοτήτων, μέσα στο οποίο βρίσκεις και εξωτερικεύεις και εσύ απόλυτα τον εαυτό σου. Μπορεί να είναι η γοητεία της πόλης, η γοητεία των ανθρώπων εδώ ή η γοητεία των επιλογών της. Πάντως κάθε μέρα που είμαι εδώ νιώθω απόλυτα ευτυχισμένη και πλήρης. Αυτή την αίσθηση, λοιπόν, δεν την αλλάζω με καμία ασφάλεια, με κανένα βόλεμα, με καμία εξαιρετική δουλειά.

Όσο ήσουν στην Κύπρο είχε στρώσει τη ζωή σου, όπως ‘προβλέπεται’;

Στην Κύπρο είχα μια πολύ στρωμένη ζωή θα έλεγα. Αρχικά, είχα μια εξαιρετική  δουλειά, στο αντικείμενο μου και έπαιρνα ένα πολύ καλό μισθό. Είχα την οικογένεια μου, τους φίλους μου, το αμάξι μου, τις ανέσεις μου, μια ήρεμη και στρωμένη καθημερινότητα.

 

Ήταν μια απόφαση εν θερμώ, ή την είχες μελετήσει;

Θα πω ότι ήταν ένας συνδυασμός των δύο. Το είχα σκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν, η τελική απόφαση όμως ήταν κάπως ξαφνικά.

Εννοείται πως φοβήθηκα. Όμως πιστεύω πάντα σε κάτι…  όταν υπάρχει θέλω, όλα μπορούν να γίνουν και να ξεπεραστούν.

Οι δικοί σου πώς αντέδρασαν όταν τους ανακοίνωσες;

Κάποιοι χάρηκαν πολύ για μένα και μου έδειξαν θαυμασμό που τόλμησα να κάνω ένα τόσο τεράστιο βήμα. Άλλοι ήταν κάπως επιφυλακτικοί και αρνητικοί για το τι θα αντιμετώπιζα εδώ. Η μαμά μου πάντως ήθελε απλά να είμαι εγώ ευτυχισμένη, οπότε το ήθελε πιο πολύ από μένα και ας έφυγα μακριά.

 

Δεν φοβήθηκες όμως το ρίσκο, τις δυσκολίες και πιθανόν την αποτυχία;

Εννοείται πως φοβήθηκα. Όμως πιστεύω πάντα σε κάτι… όταν υπάρχει θέλω, όλα μπορούν να γίνουν και να ξεπεραστούν. Γι’ αυτό και δεν υπήρχε ποτέ πιθανότητα να δειλιάσω στην ιδέα μιας ενδεχόμενης αποτυχίας, στην ιδέα των δυσκολιών που θα αντιμετώπιζα, στην ιδέα του ρίσκου που πήρα.

 

Σε μια χώρα όμως με τόσο υψηλά ποσοστά ανεργίας και ελάχιστο κατώτατο μισθό, πόσο εύκολο ήταν να βρεις δουλειά;

Ναι αυτό είναι γεγονός, αλλά ίσως τελικά να είμαι πολύ τυχερή, ή το ήθελα τόσο πολύ που ήρθε και με βρήκε, αφού μια εβδομάδα μετά που ανέβηκα στην Αθήνα βρήκα δουλειά ως δικηγόρος σε μια μεγάλη δικηγορική εταιρία.

 

Πόσο διαφορετικό είναι το εργασιακό περιβάλλον εκεί, σε σχέση με την Κύπρο;

Δεν μπορώ εύκολα να τα συγκρίνω γιατί τώρα εργάζομαι σε μια πολύ μεγάλη εταιρία, ενώ στην Κύπρο δεν είχα εργαστεί σε αντίστοιχο εργασιακό περιβάλλον. Το σίγουρο είναι πάντως ότι βιώνω πολύ έντονο ανταγωνισμό και υπάρχουν πολύ περισσότερες απαιτήσεις.

Τα πράγματα είναι δύσκολα και αυτό είναι γεγονός. Πιστεύω, όμως, ότι για όλους υπάρχουν διέξοδοι και επιλογές, όταν πραγματικά το θέλουν.

Η καθημερινότητα στην πολύβουη και αγχωτική Αθήνα πώς είναι;

Πολύ πιεστική, με πολύ γρήγορους ρυθμούς και απίστευτη κούραση. Παρόλα αυτά, και είναι ακόμη κάτι που γουστάρω πολύ στην Αθήνα, κάθε φορά υπάρχει τρόπος να προσφέρω κάτι στον εαυτό μου, για να τον επιβραβεύω.

 

Είναι δυνατόν ένας νέος σήμερα να επιβιώσει στην Ελλάδα και να χτίσει ένα αξιοπρεπές μέλλον;

Τα πράγματα είναι δύσκολα και αυτό είναι γεγονός. Πιστεύω όμως ότι για όλους υπάρχουν διέξοδοι και επιλογές, όταν πραγματικά το θέλουν.

 

Ήρθαν στιγμές που μετάνιωσες για την απόφασή σου;

Σε καμία περίπτωση. Αντιθέτως, κάθε μέρα που περνά είμαι ακόμα πιο σίγουρη για αυτήν.

 

Η επιστροφή στην Κύπρο δεν είναι στα πλάνα σου;

Όχι, δεν το σκέφτομαι καν.

 

Δεν σου λείπουν πράγματα όμως εδώ;

Μου λείπει η μαμά μου, η οικογένεια μου και οι φίλοι μου. Μόνο αυτά!

 

Θα πρότεινες σε κάποιον να ακολουθήσει τον δικό σου δρόμο;

Αν κάποιος το θέλει τόσο πολύ όσο το ήθελα εγώ, εννοείται θα το πρότεινα.