Ως λαός, οι Κύπριοι είμαστε πολλά. Πεισματάρηδες, επίμονοι, ανυπόμονοι, ίσως και εγωιστές, αλλά συνάμα και φιλόξενοι, εγκάρδιοι και συμπονετικοί. Τα τελευταία χρόνια, με τις διάφορες ανακατατάξεις και αναταράξεις στο ευρύτερο και γειτονικό κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, έχουμε -ως χώρα- δεχτεί μεγάλες προκλήσεις, που μας ταρακούνησαν -κυρίως- στο εσωτερικό. Κάτι που -όπως συμβαίνει πάντοτε- δημιούργησε ομάδες και υποομάδες, οι οποίες μεταξύ τους χαρακτηρίζονται και προσδιορίζονται με διάφορα επίθετα, κυρίως αρνητικά.

Στην αρχή, ήταν δύσκολο το να προσαρμοστώ, αλλά σήμερα κοιτώντας πίσω ευγνωμονώ τον Θεό που με έστειλε στο άλλο μισό του πλανήτη για να ζήσω. -Kendra

Πόσο όμως αντιστοιχεί αυτή η εικόνα με την εικόνα που έχουν οι ξένοι για εμάς; Αυτοί που ήρθαν από άλλους τόπους για να ζήσουν στο νησί μας και που βλέπουν τα πράγματα λίγο αλλιώτικα, λίγο αποστασιοποιημένα και ενδεχομένως λίγο πιο αντικειμενικά.

Είναι ωραίο καμιά φορά να μαθαίνεις τη γνώμη των άλλων για εσένα. Και γοητευτικό. Να ξέρεις την εικόνα που βγάζεις προς τα έξω ως λαός και ως κουλτούρα, σε ανθρώπους με μια εντελώς διαφορετική ιδιοσυγκρασία από τη δική σου. Έτσι, ίσως καταφέρεις να βελτιώσεις τα όποια αρνητικά, αλλά και αναδείξεις τα θετικά που σε χαρακτηρίζουν.

Η Ruth, η Kendra, ο Julio και η Ase ζουν (σ)την Κύπρο εδώ και αρκετά χρόνια, έχοντας πλέον ενσωματωθεί στην ιδιαίτερη καθημερινότητα του τόπου μας. Αυτοί οι τέσσερις -όχι και τόσο- «ξένοι», έχουν άποψη και γνώμη για την Κύπρο και τους Κύπριους και τη λένε στη CITY. Και μπορεί το δείγμα να μην είναι μεγάλο, σίγουρα όμως είναι αντιπροσωπευτικό.

 

Ruth Ella Neidhart / Ελβετία

Αυτό που έχω διαπιστώσει για τους Κύπριους, είναι ότι έχουν πολύ ισχυρές οικογενειακές αξίες και αυτός θεωρώ πως είναι και ο λόγος που τους βοήθησε να μείνουν ισχυροί και ενωμένοι.

H Ruth Ella Neidhart μετακόμισε στην Κύπρο πριν 20 χρόνια από την Ελβετία. «Ως καλλιτέχνης ερωτεύτηκα το κλίμα και τη φύση του τόπου, ενώ σαγηνεύτηκα από την πλούσια κουλτούρα και ιστορία του νησιού, η οποία αποτελεί έμπνευση για τη δουλειά μου».

 

Πριν μετακομίσεις στην Κύπρο, γνώριζες καθόλου για το νησί;  

Είχα ακούσει πολλά θετικά από την αδερφή μου η οποία είχε επισκεφθεί το νησί πριν από εμένα και έφυγε με τις καλύτερες εντυπώσεις.

«Αυτό που αγάπησα στο νησί με το που βρέθηκα εδώ, ήταν το ‘savoir vivre’, των μεσογειακών ανθρώπων. Είχε μια συγκεκριμένη ζεστασιά και οικειότητα, ενώ ήξεραν και ξέρουν πως να απολαμβάνουν τη ζωή».

Όπως αναφέρει στη CITY η Ruth, μετά από 2 δεκαετίες στο νησί έχει βιώσει διάφορες εμπειρίες, τόσο αρνητικές όσο και θετικές. «Αυτό που έχω διαπιστώσει για τους Κύπριους, είναι ότι έχουν πολύ ισχυρές οικογενειακές αξίες και αυτός θεωρώ πως είναι και ο λόγος που τους βοήθησε να μείνουν ισχυροί και ενωμένοι, ακόμη και σε άσχημες περιόδους όπως αυτή της οικονομικής δυσπραγίας την οποία ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει. Παρόλα αυτά, πιστεύω πως αυτοί οι ισχυροί δεσμοί είναι που θα τους κρατήσουν δυνατούς και θα τους βοηθήσουν να προχωρήσουν στο μέλλον ως έθνος».

 

Τι σε χαλάει και τι σου αρέσει από το νησί;

Αυτά που μου αρέσουν τα έχω ήδη αναφέρει. Είναι το κλίμα, ο ήλιος, οι παραλίες και φυσικά οι θερμή φιλοξενία των ντόπιων. Στα αρνητικά τώρα μπορώ να αναφέρω το σχεδόν ανύπαρκτο σύστημα δημόσιων μεταφορών. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ωραίο αν υπήρχε ένα τραμ για να κινείσαι μέσα στην πόλη, ενώ σίγουρα θα ήταν ιδανικό αν υπήρχε τρένο που να ενώνει τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Ο λόγος που το επισημαίνω αυτό, είναι γιατί στη χώρα μου κυκλοφορούμε σχεδόν αποκλειστικά με τρένα και τραμ και αυτό είναι και αποτελεσματικό και προσιτό και φυσικά πολύ φιλικό στο περιβάλλον.

 

Kendra Λοΐζου / ΗΠΑ

Ακόμη εξακολουθώ να αντιμετωπίζω την Κύπρο ως επισκέπτης, γιατί δεν πιστεύω να καταφέρω ποτέ να γίνω πραγματικά ντόπια.

«Την Κύπρο την είχα ακουστά από τις διάφορες αναφορές που υπάρχουν στις γραφές, ο Απόστολος Παύλος που ταξίδεψε στην Κύπρο και ο Απόστολος Βαρνάβας που γεννήθηκε στην Κύπρο.  Ήξερα να την εντοπίσω στο χάρτη, και φυσικά γνώριζα πως ήταν ελληνική, αλλά περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία και την κουλτούρα του τόπου έμαθα όταν άρχισα να βγαίνω με τον τωρινό σύζυγο μου στο πανεπιστήμιο, πίσω στο 1998».

 

Ποια ήταν η γνώμη σου για το νησί και τους ντόπιους πριν μετακομίσεις εδώ;

Με τον σύζυγο που παντρευτήκαμε το 2000, και στην Κύπρο μετακομίσαμε μόλις το 2008. Πριν από τη μετακόμιση οι επισκέψεις ήταν μόνο για διακοπές ή για στενούς οικογενειακούς γάμους και η προσωπική μου επαφή με τους ντόπιους ήταν πολύ θετική. Τώρα, έπειτα από τόσα χρόνια εδώ, η γνώμη μου δεν έχει αλλάξει σίγουρα όμως έχει γίνει πιο σφαιρική και εμπεριστατωμένη. Ακόμη εξακολουθώ να αντιμετωπίζω την Κύπρο ως επισκέπτης, γιατί δεν πιστεύω να καταφέρω ποτέ να γίνω πραγματικά ντόπια. Παρόλα αυτά ενσωματώνομαι στην καθημερινή ρουτίνα του τόπου, όπως το απαιτεί η ζωή σε κάθε χώρα που θα βρεθείς. Πληρώνω τους φόρους μου, πηγαίνω κάθε πρωί τις κόρες μου στο σχολείο, περιμένω τα φυλλάδια των υπεραγορών να φτάσουν στο γραμματοκιβώτιο μου πριν πάω για ψώνια κ.ο.κ.

 

Τι σε χαλάει και τι σου αρέσει από το νησί;

Κάθε κουλτούρα και κάθε τόπος έχει τα καλά και τα κακά του. Αυτή είναι η φύση της ανθρωπότητας σε όλο τον κόσμο. Οι Κύπριοι μοιάζουν πολύ με τους Αμερικάνους του Νότου. Και οι δύο είμαστε εστιασμένοι στην πνευματικότητα της θρησκείας μας, η οποία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στις ζωές μας. Για τους ξένους, μπορεί να μοιάζουμε εσωστρεφείς και απόμακροί, αλλά ταυτόχρονα είμαστε πολύ γνωστοί για τη φιλοξενία μας. Ενώ οι ζωές μας εστιάζουν γύρω από τους φίλους, την οικογένεια και εννοείται το καλό φαγητό.

«Στην αρχή ήταν δύσκολο το να προσαρμοστώ, αλλά σήμερα κοιτώντας πίσω ευγνωμονώ το Θεό που με έστειλε στο άλλο μισό του πλανήτη για να ζήσω. Προσπαθώ καθημερινά να προσαρμοστώ στην κουλτούρα της κοινωνίας που με φιλοξενεί από σεβασμό, παράλληλα όμως διατηρώ και τα βασικά στοιχεία των δικών μου καταβολών. Σε αυτή τη διαδικασία βέβαια βοήθησε πολύ και ακόμη βοηθάει, ο εκπληκτικός μου σύζυγος, ο οποίος 17 χρόνια γάμου μετά, κάνει ακόμη την καρδιά μου να χτυπάει. Η Κύπρος είναι ένα τρελό, όμορφο και περίπλοκο μέρος για να αποκαλείς σπίτι».

Διάβασε επίσης:

Τέσσερις «καλαμαράδες» μάς μιλάνε για τη ζωή τους στην Κύπρο

5 πράγματα που πιστεύουν οι καλαμαράδες για τους Κυπραίους



 

Julio Javier Rodriguez Valle / Αργεντινή 

«Στην Κύπρο ήρθα το 2000 από την Αργεντινή, για να κάνω οικογένεια».

 

Πριν μετακομίσεις στην Κύπρο, γνώριζες καθόλου για το νησί;

Δεν είχα ξανά ακούσει ποτέ για το νησί, αλλά δεν  μπήκα στη διαδικασία να μάθω περισσότερα πράγματα από πριν. Ήθελα να σχηματίσω τη δική μου άποψη.

 

Και σήμερα, έπειτα από 17 χρόνια στο νησί ποια η γνώμη σου;

Πιστεύω πως οι κάτοικοι της Κύπρου είναι πολύ φιλόξενοι και επειδή έχουμε  παρόμοια νοοτροπία, δεν χρειάστηκε καιρός για να εξοικειωθώ με το περιβάλλον.

 

Σε ενοχλεί κάτι εδώ;

Δεν μπορώ να εντοπίσω κάτι κακό ή κάτι που ενοχλεί στην νοοτροπία του τόπου. Το μόνο που με πειράζει πολύ, είναι η σημαία που βρίσκεται στην οροσειρά του Πενταδακτύλου εδώ και 43 χρόνια και την βλέπω καθημερινά στις μετακινήσεις μου στην πρωτεύουσα.

 

Åse Λαζάρου / Νορβηγία

Αυτό που με ενοχλεί πολύ εδώ, είναι η έλλειψη σεβασμού προς το περιβάλλον και τη φύση. Σκουπίδια και απορρίμματα παντού.

Στην Κύπρο βρέθηκα λίγο μετά την εισβολή, το 1978, εξ αιτίας του γάμου μου με Κύπριο. Όσα γνώριζα για την Κύπρο μέχρι τότε, προέρχονταν κυρίως μέσα από την ιστορία και τη μυθολογία. Δεν είχα όμως γνώμη ή άποψη για τους ντόπιους πριν έρθω να ζήσω στο νησί.  

 

Σήμερα ποια είναι η γνώμη σου;

Θεωρώ τους Κύπριους πολύ έξυπνους και εφευρετικούς ανθρώπους, οι οποίοι είναι μαθημένοι στις δυσκολίες και μπορούν να τις διαχειριστούν πολύ καλά. Όπως έγινε με την οικονομική κρίση. Αυτό που δεν πιστεύω ότι πρόκειται να καταφέρουν να διαχειριστούν ποτέ και να συμφωνήσουν είναι το ζήτημα της εισβολής και των εγκλημάτων που έγιναν πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου.

 

Τι σου αρέσει και τι σε ενοχλεί στο νησί;

Μου αρέσει που οι Κύπριοι είναι πολύ φιλικός λαός και εξυπηρετικός όταν τους χρειαστείς, ενώ έχουν πολύ ψηλά τον θεσμό της οικογένειας. Αυτό που με ενοχλεί πολύ εδώ, είναι η έλλειψη σεβασμού προς το περιβάλλον και τη φύση. Σκουπίδια και απορρίμματα παντού.