Φωτογραφίες: Γιώργος Ερέσιος

Τα τελευταία οκτώ χρόνια η κυρία Μαρία, αφού κάνει το πρωϊνό της μπάνιο στη θάλασσα (ακόμα και τον χειμώνα), ακολούθως ταΐζει τα περιστέρια. Το καλοκαίρι δε, επιστρέφει στο σημείο και το απόγευμα, επαναλαμβάνοντας την πολύ ωραία αυτή διαδικασία.

«Μια κυρία από Αγγλία που ερχόταν στο νησί για διακοπές συνήθιζε να έρχεται εδώ και να ταΐζει τα πουλιά. Όταν την πρωτοείδα θυμάμαι ότι μου άρεσε το θέαμα. Μετά γίναμε φίλες και με παρακάλεσε να συνεχίσω να το κάνω εγώ. Οπότε, τα τελευταία οκτώ χρόνια κάνω κάθε μέρα αυτό το πράγμα», αναφέρει στη CITY η κυρία Μαρία.

Η ίδια δουλεύει στην εν λόγω περιοχή, στο βιβλιοπωλείο της, εξ ου και δεν της είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί στο σημείο. Πάντοτε φροντίζει να έχει τροφή μαζί της στο αυτοκίνητο, αποτελούμενη από σιτάρι αλλά και ψωμιά (σχετικά παλιά) που πιάνει σε καλές τιμές από κάποιους φούρνους.

«Απέκτησα μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους. Κάθε πρωί που κάνω αυτό το πράγμα νοιώθω μια απίστευτη ηρεμία. Τα περιστέρια έγιναν πολύ φιλικά. Καμιά φορά μαζεύονται μέχρι και 300-400 πουλιά. Πολλές φορές φωνάζω σε κάποια συγκεκριμένα και έρχονται. Η έννοια της εμπιστοσύνης στον μέγιστο βαθμό. Όμορφα συναισθήματα, αληθινά».

Αυτό που κατάφερε η κυρία Μαρία είναι σπουδαίο, καθότι μετέδωσε την αγάπη της για τα πλάσματα αυτά και στον κόσμο, μικρούς και μεγάλους, κάποιοι μάλιστα από τους οποίους ακολουθούν το παράδειγμά της. Πολύ σημαντικό δε είναι πως η ίδια σέβεται ακόμα και όσους τυγχάνει για οποιοδήποτε λόγο να δυσανασχετούν με αυτή της τη συνήθεια, εξ ου και πάντα προσπαθεί τόσο να τοποθετεί την τροφή στο σημείο με τις πέτρες και την άμμο όσο και να καθαρίζει το σημείο κάθε φορά πριν φύγει.

«Σεβόμαστε τη φύση και τα ζώα, είναι όμως εξίσου σημαντικό να σεβόμαστε και τους συνανθρώπους μας, όλους τους ανθρώπους», αναφέρει πολύ σωστά η ίδια.

Κυρία Μαρία, τι κερδίζετε μέσω αυτής σας της συνήθειας, ρωτώ στο τέλος της συζήτησής μας.

«Όλοι είμαστε συνεχώς σε ένταση. Κανείς δεν βρίσκει χρόνο για επικοινωνία, κανείς δεν βρίσκει χρόνο για να πάει να δει τους φίλους και τους συγγενείς του, όλοι τρέχουν να βγάλουν λεφτά… Με τη σοφία που έχω αποκτήσει -όση κι αν έχω-, κατάλαβα πόσο όμορφο είναι να αφιερώσεις έστω 10 λεπτά μέσα στη μέρα για να παρακολουθήσεις τη φύση γύρω σου. Να προσπαθείς να βρίσκεις τούτα τα όμορφα πράγματα και να τα απολαμβάνεις.

Ο υλισμός δεν έχει τελειωμό. Δεν είναι επιτυχία να έχεις λεφτά, εξοχικά και αυτοκίνητα. Σημαντικότερο όλων είναι να υπάρχει αγάπη, σεβασμός και να απολαμβάνεις τις μικρές χαρές. Κάθε μέρα. Ακόμα και τα πουλιά, όταν τους δείξεις αγάπη στο τέλος σου το ανταποδίδουν.

Εκείνη την ώρα νιώθω μεγάλη ευτυχία και χαρά».