Το 2018, περίπου το 28,7% του πληθυσμού της ΕΕ με αναπηρία (ηλικίας 16 ετών και άνω) βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, έναντι 19,2% των ατόμων χωρίς περιορισμό, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Eurostat. την ΕΕ. Στην Κύπρο το ποσοστό αυτό είναι 34,1%, σε σύγκριση με το 20,4% για τον γενικό πληθυσμό.

Η Eurostat καταγράφει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών, όμως σε όλα αυτά τα άτομα με αναπηρία είναι περισσότερο εκτεθειμένα στον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού από αυτά που δεν έχουν κανένα. Το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία που κινδυνεύουν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό κυμάνθηκε από 18,4% στη Σλοβακία (2017 στοιχεία), 21,0% στη Γαλλία και 21,7% στην Αυστρία έως 43,0% στη Λιθουανία, 43,6% στη Λετονία, φτάνοντας στο 49,4% Βουλγαρία.

Παρόμοια αποτελέσματα αποκτήθηκαν για το ποσοστό κινδύνου φτώχειας (20,9% έναντι 15,0%), το σοβαρό ποσοστό υλικής στέρησης (9,4% έναντι 5,0%) και το μερίδιο ατόμων ηλικίας κάτω των 60 ετών και που ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας (22,5% έναντι 7,1%). Το τελευταίο αποτέλεσμα αντανακλά μια δυσκολότερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας για άτομα με περιορισμό της δραστηριότητας, αναφέρει η Eurostat. Στην Κύπρο το ποσοστό είναι 22,8% (έναντι 12,5% για το γενικό πληθυσμό)

Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών, όμως σε όλες αυτές οι άνθρωποι χωρίς περιορισμό της δραστηριότητας είναι κατά μέσο όρο λιγότερο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού από όσους έχουν κάποιο περιορισμό δραστηριότητας.

Η σοβαρή υλική στέρηση είναι συχνότερη στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτό το ποσοστό είναι 35,9% στη Βουλγαρία ενώ αντίθετα μόλις 3,8% στη Σουηδία και 2,1% στο Λουξεμβούργο. Στην Κύπρο το ποσοστό είναι 13,9% (έναντι 8,4% στο γενικό πληθυσμό).

Όσον αφορά «τον κίνδυνο της φτώχειας» και τη «διαβίωση σε μια οικογένεια με χαμηλή ένταση εργασίας», τα κενά μεταξύ των χωρών είναι λιγότερο σημαντικά. Για παράδειγμα, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ατόμων με περιορισμό δραστηριότητας κυμαίνεται από 11,4% στη Σλοβακία (2017 στοιχεία) έως 37,3% στη Λιθουανία και 38,5% στην Εσθονία.

Στην Κύπρο η διαβίωση σε οικογένεια με χαμηλή ένταση εργασίας είναι 19,1% για τα άτομα με αναπηρία και μόλις 6,8% για όσους δεν έχουν καμία αναπηρία.

Το 2018, το 68,1% του πληθυσμού της ΕΕ-28 ηλικίας 16 ετών και άνω με περιορισμό της δραστηριότητας θα κινδύνευε από τη φτώχεια εάν δεν είχαν πραγματοποιηθεί κοινωνικές μεταβιβάσεις (κοινωνικές παροχές, επιδόματα και συντάξεις), ενώ το 20,9% κινδυνεύουν ακόμη και μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις. Παρόμοιες επιπτώσεις παρατηρήθηκαν σε όλες τις χώρες.

Το ποσοστό πριν από τις κοινωνικές μεταβιβάσεις για όσους έχουν περιορισμό δραστηριότητας κυμάνθηκε από 58,8% στη Σλοβακία (2017), 58,9% στη Δανία και τις Κάτω Χώρες στο 74,2% στη Βουλγαρία και το 80,6% στην Ελλάδα. Στην Κύπρο ο σχετικός κίνδυνος είναι κοντά στο 65% πριν τις κοινωνικές μεταβιβάσεις και μειώνεται κοντά στο 22% μετά από αυτές.

Τέλος, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι περιορισμός δραστηριότητας, η απασχόληση μειώνει τον κίνδυνο φτώχειας. Το 2018, το 11,0% του απασχολούμενου πληθυσμού ηλικίας 18 ετών και άνω στην ΕΕ των 28 ήταν σε κίνδυνο φτώχειας, ενώ το ποσοστό ήταν 16,3% στο σύνολο του πληθυσμού. Ωστόσο, η απασχόληση δεν εξαλείφει τον κίνδυνο της φτώχειας.

Η φτώχεια στην εργασία, δηλαδή η φτώχεια μεταξύ του απασχολούμενου πληθυσμού, αποτελεί βασικό δείκτη της ένταξης στην αγορά εργασίας των ατόμων που έχουν περιορισμό της δραστηριότητας. Στην ΕΕ-28, το 11,0% των απασχολουμένων με περιορισμό της δραστηριότητας ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Οι υψηλότερες τιμές παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα (16,4%), τη Ρουμανία (20,4%) και το Λουξεμβούργο (20,5%), ενώ η Τσεχία (5,3%), η Δανία (4,8%) και η Φινλανδία (3,5%) κατέγραψαν τις χαμηλότερες. Στην Κύπρο η 'φτώχεια εντός εργασίας' είναι 9% για τα άτομα με αναπηρία και 7% στα άτομα χωρίς καμία αναπηρία.

Πηγή: ΚΥΠΕ