Ο András Arató, ο άνδρας που έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή meme του ίντερνετ την τελευταία δεκαετία διηγήθηκε την ιστορία του στον Chris Stokel-Walker του Guardian.

«Πριν από εννιά χρόνια, έκανα μια αναζήτηση εικόνας σε μια φωτογραφία μου και σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα ότι είχα γίνει meme. Απ’ ό, τι φαίνεται κάποιοι στο ίντερνετ σκέφτηκαν ότι το χαμόγελό μου σε συνδυασμό με το βλέμμα μου έβγαζαν μια λύπη. Άρχισαν να με αποκαλούν ‘Hide the Pain Harold’.

Η κύρια φωτογραφία προήλθε από μια φωτογράφιση που είχα κάνει ένα χρόνο νωρίτερα, όταν δούλευα ακόμα ως ηλεκτρολόγος μηχανικός. Ένας επαγγελματίας φωτογράφος είχε έρθει σε επαφή μαζί μου όταν είδε κάποιες φωτογραφίες μου από διακοπές στο Facebook. Είπε ότι αναζητούσε κάποιον σαν εμένα για ένα πρότζεκτ. Όλοι κρύβουμε λίγη ματαιοδοξία μέσα μας, κι έτσι χάρηκα που με διάλεξε. Με προσκάλεσε σε μια φωτογράφηση κοντά στο σπίτι μου στη Βουδαπέστη και πήραμε πλάνα σε διάφορες τοποθεσίες. Σε διάστημα δύο χρόνων είχαμε βγάλει εκατοντάδες φωτογραφίες.

Νόμιζα ότι οι εικόνες θα χρησιμοποιηθούν μόνο από επιχειρήσεις και σάιτ και δεν περίμενα να γίνουν meme. Άρχισαν να βάζουν κείμενα πάνω στις φωτογραφίες μου που μιλούσαν για τις γυναίκες τους που τους παράτησαν ή τους λογαριασμούς τους που εκλάπησαν. Χρησιμοποίησαν την εικόνα μου επειδή φαινόμουν σαν να χαμογελάω τη στιγμή που υπέφερα. Μόλις διαδόθηκαν τα meme άρχισαν να επικοινωνούν μαζί μου δημοσιογράφοι που ήθελαν να έρθουν στο σπίτι μου για να μου πάρουν συνέντευξη, πράγμα που δεν αρέσει καθόλου στην γυναίκα μου. Πιστεύει ότι παραβαίνουν την ιδιωτική μας ζωή κι εγώ νομίζω ότι με απεικονίζουν αρνητικά. Πολλοί νομίζουν ότι δεν είμαι καν πραγματικός άνθρωπος, αλλά προϊόν φώτοσοπ. Κάποιος μάλιστα επικοινώνησε μαζί μου για να ρωτήσει αν υπάρχω στ’ αλήθεια.

Ήξερα ότι ήταν αδύνατο να σταματήσω τα meme αλλά με ενοχλούσε που ακόμα και σελίδες του Facebook με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους, χρησιμοποιούσαν τη φωτογραφία μου ως εικόνα προφίλ και προσποιούνταν ότι ήμουν εγώ ο διαχειριστής. Είχε κατασκευαστεί ένα ολόκληρο brand από το πρόσωπό μου και θα ήμουν ανόητος να μην το χρησιμοποιήσω. Έτσι, το 2017, δημιούργησα τη δική μου σελίδα στο Facebook την οποία ενημέρωνα με βίντεο και ιστορίες από τα ταξίδια μου.

Έτσι ξεκίνησαν όλα. Κάποιοι παρατήρησαν ότι είχα πάρει την κυριότητα των δικαιωμάτων των φωτογραφιών και ήρθαν σε επαφή για να μου προσφέρουν δουλειά. Μου δόθηκε ένας ρόλος σε διαφημιστικό για την τηλεόραση από ουγγρική αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Τα έσοδα από το διαφημιστικό ήταν αρκετά για ν’ αλλάξουν το μυαλό και της συζύγου μου.

Η ζωή μου έχει αλλάξει δραματικά. Ο κόσμος μου ζητάει να μιλήσω για την ιστορία μου για ν’ αποδείξω τη δύναμη των memes. Ένα ποδοσφαιρικό σάιτ με κάλεσε στην Αγγλία για να φτιάξω ένα βίντεο για την Manchester City. Μου έκαναν ξενάγηση στο γήπεδο και παρακολούθησα έναν αγώνα του Champions League. Ο Γερμανικός ταχυδρομικός γίγαντας Otto με κάλεσε για να φτιάξω διαφημιστικά. Η ουγγρική ροκ μπάντα Cloud 9+ έχει ένα τραγούδι που ονομάζεται Hide The Pain, και παίζω κι εγώ στο βίντεο κλιπ. Είμαι το πρόσωπο της Totum, της προπληρωμένης κάρτας που διαχειρίζεται η Εθνική Ένωση Φοιτητών του Ην. Βασιλείου κι έχω κάνει και μια ομιλία στα TED.

Χρησιμοποιούμε το meme και για καλό. Θέλουμε να σημαίνει κάτι περισσότερο από ένα λυπητερό χαμόγελο. Είμαι το πρόσωπο μιας εκστρατείας για μια υπηρεσία ψυχικής υγείας στην Ουγγαρία. Είμαι υπερήφανος που ένα απλό χαμόγελο έχει εξελιχθεί σε κάτι τόσο μεγάλο μέσα σε 10 μόλις χρόνια.

Είμαι 74 χρονών. Δούλεψα 40 χρόνια ως μηχανικός. Είχα κάνει ομιλίες σε συνέδρια και διαλέξεις, αλλά δεν είχαν καμία σχέση με τις εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές και τα βίντεο στο YouTube που κάνω τώρα. Ως μηχανικός ήμουν ο εαυτός μου, τώρα είναι παιχνίδι ρόλων. Είμαι ο ‘Hide the Pain Harold’, αλλά δεν είμαι ένας λυπημένος τύπος- μάλλον ευτυχισμένος.»