Οι χθεσινές δηλώσεις της μητέρας του μικρού Αντώνη, φτάνοντας στην Κύπρο, ήταν ότι πιο ελπιδοφόρο είδαμε από τηλεοράσεως το τελευταίο διάστημα.

«Είμαστε πολύ συγκινημένοι. Αν το ‘ευχαριστώ’ μας ήταν δυνατό πριν δύο μήνες τώρα είναι πολλαπλάσιο με αυτά που ζήσαμε.

Ευχαριστούμε πάρα πολύ, πραγματικά, είμαστε περήφανοι για τον τόπο μας, είμαστε περήφανοι για την κοινωνία μας, για την πολιτεία μας.

Ο γιατρός μας, ο κύριος Ζάρας, χαρακτηριστικά λέει ότι είναι εντυπωσιασμένος με τη στάση της κυπριακής κυβέρνησης.

Είμαστε περήφανοι για την κ. Γιαννάκη που στάθηκε δίπλα μας, από την πρώτη στιγμή. Εύχομαι τα καλύτερα».

Όμορφα, από καρδιάς λόγια από μια μητέρα της οποία το παιδί έλαβε τη θεραπεία που χρειαζόταν χάρη στη μαζική κινητοποίηση της κοινωνίας, της πολιτείας, της κυβέρνησης.

Μια πολυδάπανη θεραπεία που υπό άλλες συνθήκες προφανώς θα ήταν αρκετά δύσκολο να τη λάβει το παιδάκι.

Κι όμως, όλα δούλεψαν σωστά, όλα πήγαν κατ’ ευχήν, ο Αντώνης έφυγε για δύο μήνες στη Βοστώνη λαμβάνοντας τη γονιδιακή θεραπεία για τη νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου 1 που αντιμετωπίζει.

Και αισίως, σήμερα, είμαστε εδώ, με την κατάσταση του Αντώνη να χαρακτηρίζεται ως εξαιρετική και τη βαθιά συγκινημένη μαμά του, κυρία Χαρά Θωμά, να εκφράζει την ευγνωμοσύνη της για όλους όσοι βοήθησαν.

Μπράβο σε όλους λοιπόν! Ευχή μας είναι ιστορίες όπως αυτή, απ' εδώ και πέρα, να αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Η κοινωνία μας όπως θα έπρεπε να είναι.