Όχι μόνο στο ψήσιμό της. Σε οτιδήποτε την αφορά. Στη φουκού και στα παρελκόμενά της, στο κρέας, στα κάρβουνα, στους χρόνους, στη γεύση. Στα πάντα.

Και όταν λέμε ο κάθε Κύπριος, εννοούμε τους πάντες και όχι μόνο τον σπιτονοικοκύρη. Τον κουμπάρο, τον συμπέθερο, τον φίλο…

Κάθε που ανάβει η φουκού, ειδικά την περίοδο των γιορτών και των οικογενειακών τραπεζιών, είναι καμιά δεκαριά ατάκες που ακούγονται, λες και το ‘χουμε τάμα!

Πιο κάτω οι 12 πρώτες που μας ήρθαν στο μυαλό. Αν έχετε κάνει κι εσείς διατριβή στο… άθλημα, «πιντώστε» ελεύθερα!

«Μα σαν να τζαι εν λλία τα κάρβουνα ρε συμπέθερε;»

* Και τρία κοντέινερ κάρβουνα να βάλεις, κάποιος θα βρεθεί να σου πει την ατάκα για την ποσότητα. Μη χολοσκάς!

«Ελιώσαν τα κάρβουνα, εν να μεν σου την ψήσει αλόπως! Ήντα κάρβουνα έβαλες; Εγώ δουλεύκω πάντα τα ‘ΦΩΘΚΙΑ ΣΠΙΡΙΘΚΙΑ’ τζαι είμαι πολλά ευχαριστημένος»

* Αν τυχόν δεν σου πει κάποιος για την ποσότητα, κάποιος άλλος θα σου πει για την ποιότητα. Και πάντα θα κάνει promotion για τα δικά του, άσχετο αν είναι τα χειρότερα της αγοράς.

«Κύριε ελέησον ρε συμπέθερε! Μα είσαι μωρό; Βάλ’ τες όπως να ‘ναι τζαι ξεχωρίζω τες εγιώ!»

* Η φάση που λες «να βάλουμε σημάδι ποιο είναι το χοιρινό και ποιο το ρίφι για να τις ξεχωρίζουμε στο τέλος»… Συνήθως, αφού ψηθεί το κρέας και κανένας δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει, ο θείος που επέμενε να τα βάλεις όπως να ‘ναι, θα σου πει «Αλόπως άλλαξές τους θέση τζαι εν θυμάσαι».

«Μα έβαλες την πολλά χαμηλά τη σούβλα, εν να την κάψεις. Σήκωσ’ την τζαι να σου πω πότε να την κατεβάσεις»

* Μετά που δυο ώρες η σούβλα είναι ακόμα ωμή και ο θείος που σε έβαλε να τη ψηλώσεις είναι ‘χασιμιός’.

«Εψήθηκε κανένα κομμάτι να τσιλλίσουμε την πινιά μας;»

* Σε 20 λεπτά έχουν εξαφανιστεί ήδη δύο ολόκληρες σμίλες. Χαλάλι!

«Συμπέθερε, φώναξε των μωρών να φαν σούβλα»

* Μετά από μια ώρα που τσίμπησαν... τον αγλέορα, κάποιος σκέφτηκε επιτέλους και τα πιτσιρίκια.

«Βάλτε σιόρ κανέναν Ζαγοραίο!»

* Πάντα, με παλιά λαϊκά και δη λαϊκά της καψούρας, η αλήθεια είναι πως η… ιεροτελεστία γίνεται ακόμα πιο δυνατή.

«Βάλε τζι άλλο άλας, μεν το φοάσαι...»

* Οι μισοί παραπονιούνται ότι η σούβλα είναι σχεδόν λύσσα, οι άλλοι μισοί την απολαμβάνουν και ο θείος που επέμενε απλώς κάνει την πάπια.

«Πάμπο, εν έτοιμη; Για να ξέρω να βάλω τες πατάτες να ψηθούν»

* Η Τασούλλα περιμένει το σύνθημα από τον έχων το γενικό πρόσταγμα για να βάλει την «τηανιά».

«Τα ακρινά κομμάθκια άφησ’ τα αλλό πέντε λεπτά, θέλλουν αλλό τσας ψήσιμο»

* Ό,τι και να γίνει, πάντα πρέπει να μείνουν 3-4 κομμάτια να γυρίζουν μόνα τους. Είναι όπως το τάμα!

«Εβιάστηκες λλίο να τη φκάλεις, έθελε αλλό 10 λεπτά νομίζω»

* Το ένα και μοναδικό κομμάτι που δεν ψήθηκε καλά (από τα συνολικά 150 κομμάτια που γύριζαν στις 3 φουκούδες) έπεσε πάνω στον ιδιότροπο της οικογένειας. Αν έχεις τύχη διάβαινε!

«Εΐβα του ψήστη! Λουκούμι η σούβλα σου κουμπάρε μου!»

* Κι άντε να βρεις ποιος τελικά είναι ο ψήστης από τους 10 που ήταν πάνω από τη φουκού.



Καλή μας όρεξη!