Φρένο στα σχέδια της Εκκλησίας βάζει δικαστική απόφαση, η οποία αναφέρει εν ολίγοις ότι η Εκκλησία της Κύπρου δεν μπορεί να επικαλείται το Σύνταγμα με σκοπό να προωθεί ασύδοτα τα αναπτυξιακά της έργα, ειδικά όταν αυτά αντίκεινται με τον πολεοδομικό σχεδιασμό και επηρεάζουν το φυσικό περιβάλλον.

Συγκεκριμένα, η Εκκλησία δεν μπορεί να επικαλείται το Σύνταγμα, το οποίο, γενικά, προστατεύει την εκκλησιαστική περιουσία, και να επιμένει σε αναπτύξεις οι οποίες συγκρούονται με τον πολεοδομικό σχεδιασμό επηρεάζοντας και το φυσικό περιβάλλον, το οποίο προστατεύεται όχι μόνο από τη νομοθεσία του κράτους αλλά και από τη νομοθεσία της ΕΕ, η οποία υπερτερεί της εθνικής.

Όπως διαβάζουμε σε ρεπορτάζ του «Φ», και του Βάσου Βάσου, τα πιο πάνω προέκυψαν ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, σε προσφυγή Μητρόπολης με την οποία επιδιώχθηκε να κηρυχθεί αντισυνταγματική απόφαση της Πολεοδομίας, με την οποία απέρριψε αίτηση για λειτουργία φάρμας ζώων σε «Ζώνη Ειδικής Προστασίας» (ΖΕΠ) που αποτελεί περιοχή του Δικτύου Natura 2000 στην Πάφο.

Η Εκκλησία είχε ισχυριστεί πως το Σύνταγμα επιβάλλει να υπάρχει συναίνεση της Εκκλησίας (στην ευρύτερή της έννοια) όταν η περιουσία της υπόκειται σε οποιαδήποτε στέρηση, όρους ή περιορισμούς, πλην των περιπτώσεων αμιγώς πολεοδομικών λόγων.

Ο Δικαστής κ. Γ. Σεραφείμ αναφέρει στην απόφασή του, πως «είναι σαφές ότι καμία πολεοδομική άδεια δεν μπορεί να εκδοθεί, η οποία συγκρούεται με τις διατάξεις του Νόμου Ν.153(Ι)/2003), έστω και αν το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας θα επέτρεπε κάτι τέτοιο, με δεδομένο ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο υπερτερεί ανεξαιρέτως της εθνικής, έστω συνταγματικής νομοθεσίας».

Ο Δικαστής αναφέρει πως η αιτιολογία που δόθηκε για την απόρριψη της πολεοδομικής αίτησης (του εκκλησιαστικού οργανισμού) συνίσταται, ως επί το πλείστον στη μη συμβατότητα της (αίτησης) με πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής (2014) στις οποίες εντάσσεται και ο καθορισμός των πολεοδομικών ζωνών και των χαρακτηριστικών εκάστης.

Στην παρούσα περίπτωση το τεμάχιο εντάχθηκε στην πολεοδομική ζώνη Ζ3-ΠΤ (Προστατευόμενο Τοπίο) σε «Ζώνη Ειδικής Προστασίας» (ΖΕΠ) που αποτελεί περιοχή του Δικτύου Natura 2000, όπου τέτοια ανάπτυξη ως η αιτηθείσα δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί, η οποία είναι, βεβαίως, πολεοδομικής υφής, ανεξαρτήτως ότι οι εν λόγω πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής σκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος.