Μια ιστορία που ξετυλίγεται στις σελίδες του «Περιοδικού» το 1996, την ημέρα που πέθανε η Αλίκη Βουγουκλάκη, τότε ήταν που συνάντησε ο δημοσιογράφος Κορνήλιος Χατζηκώστας τη Λένια της Λεμεσού.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κουβέντας τους, η Λένια του έδειξε και μία φωτογραφία από τα νιάτα της, στην οποία έμοιαζε εκπληκτικά στη Βουγιουκλάκη. Μπορεί και όχι, σίγουρα, όμως, ήταν μία όμορφη και χυμώδης γυναίκα. Στο γεροκομείο την αποκαλούσαν «κοτζιάκαρη», κάτι που έλεγε με παράπονο και πίκρα.

Στα 43 της χρόνια, τότε, μετά από μία πολύ έντονη ζωή, βρέθηκε σε ένα γηροκομείο να παλεύει με τον καρκίνο και την επιβίωσή της, περιμένοντας απλώς να πεθάνει. «Σε λίγο καιρό θα πεθάνω γιατί πάσχω από καρκίνο και η τελευταία μου επιθυμία είναι να δώσω μια συνέντευξη στο ‘Περιοδικό’, να μιλήσω για τη ζωή μου», δήλωνε τότε στον δημοσιογράφο. «Για το πώς ήμουν και πώς κατάντησα», συνεχίζει.

Στη μονοκατοικία που ενοικίαζε στο Καφέ Παρί, πλέον δεν μένει κανείς, εκτός από τα έπιπλα της και μερικά αντικείμενα, που μαρτυρούν την πολυτάραχη ζωή της. «Εκεί πάω μόνο για να πουλήσω τα πράγματά μου, είναι τα μόνα έσοδα που έχω για να ζήσω τώρα πια».

Η πορνεία ξεκίνησε γι’ αυτήν στα 20 της χρόνια, όταν μετά από τον χωρισμό της με τον άντρα της, έμεινε μόνη με ένα παιδί με νοητική στέρηση, χωρίς δουλειά και τις ανάγκες να είναι μεγάλες. «Άκουσα ότι σε κάποιο ξενοδοχείο πήγαιναν γυναίκες και έβρισκαν πελάτες κι έτσι μια μέρα αποφάσισα να πάω κι εγώ χωρίς να με παρακινήσει κανείς. Το ήξερα ότι ήμουν όμορφη και ήμουν σίγουρη πως θα έβρισκα πελάτη. Έτσι κι έγινε. Με αυτό τον τύπο μείναμε μαζί πολλά χρόνια, ήταν καπαρετζής και με πουλούσε σε άντρες για πολλά χρήματα, πήγαινα ακριβά. Πήγα με πολλούς πλούσιους, γιατρούς, δικηγόρους, δικαστικούς ακόμα και με πολιτικούς. Μια φορά θυμάμαι ότι με δίκασε ένας δικαστής που ήταν πελάτης μου και με αθώωσε». Όπως αναφέρει στη συνέντευξη, υπήρχαν εποχές που έβγαζε 700 λίρες την ημέρα, με τον μαστρωπό της να βγάζει πολύ περισσότερα.

Ο τελευταίος της σύντροφος, λίγο πριν αποφασίσει να εγκαταλείψει την πορνεία, ήταν αλκοολικός και την κτυπούσε. Όταν έμαθε ότι έχει καρκίνο, πλήρωσε για την επέμβαση αφαίρεσης του όγκου και μετά την εγκατέλειψε. Όταν έμεινε μόνη αποφάσισε πως πρέπει να αλλάξει ζωή, να αφήσει το πεζοδρόμιο και να στραφεί στον Θεό.

Όπως λέει στη συνέντευξή της φοβάται το θάνατο, αλλά ξέρει πως δεν έχει επιλογή. Τα τρία της παιδιά δεν μένουν μαζί της, ούτε έχουν ιδιαίτερες σχέσεις πέραν από τα τυπικά, ωστόσο, όσο και να την πληγώνει, το καταλαβαίνει και το δέχεται.

Μετάνιωσες από τη ζωή σου Λένια;

Όχι, γιατί αν δεν έκανα αυτή τη ζωή θα πέθαινα πριν χρόνια. Είχα χαρά και στοργή που μου έδιναν οι νεαροί. Όμως δεν χάρηκα τα μωρά μου.

Διαβάστε αυτούσιο το ρεπορτάζ ΕΔΩ και ΕΔΩ.