Η απόλυτη παράνοια. Από το 2016 ένας τύπος σκοτώνει γυναίκες και κορίτσια με τον πιο φρικιαστικό τρόπο, τις μεταφέρει από το σπίτι του (εκεί όπου ισχυρίζεται ότι τις σκοτώνει), τις πετά σε φρεάτια, λίμνες και χωράφια και κανείς δεν τον βλέπει, κανείς δεν υποψιάζεται τίποτα και το χειρότερο, κανείς δεν ψάχνει για αυτές τις γυναίκες και για τα παιδιά.

Η Αστυνομία είναι ενήμερη, κάποιοι προσπαθούν εναγωνίως να καταγγείλουν τις εξαφανίσεις, αλλά τίποτα δεν γίνεται. Και αυτό, γιατί οι εξαφανισθείσες είναι ξένες και… εντάξει μωρέ. Σχεδόν τρία χρόνια μετά, μαθαίνουμε ότι όλες οι είναι νεκρές. Και το μαθαίνουμε από τον ίδιο τον εγκληματία. Αφότου ένας τουρίστας βρήκε τυχαία ένα πτώμα. Τρία χρόνια μετά. Αντιλαμβάνεστε;

Ένας άνθρωπος για τρία ολόκληρα χρόνια σκοτώνει γυναίκες και κανείς δεν συγκινείται. Ούτε καν αυτοί που πληρώνονται υποτίθεται για να μας προσφέρουν ένα αίσθημα ασφάλειας. Και πρώτοι απ’ όλους, οι μαστόροι τους. Ο Αρχηγός και ο προϊστάμενός του.

Για δείτε εδώ κάτι ενδιαφέροντα στοιχεία...

Ακόμα και σήμερα, μετά την ομολογία ότι κάποιος αξιωματικός της ΕΦ με το όνομα Νίκος Μεταξάς έχει σκοτώσει 5 γυναίκες και 2 παιδιά, αυτοί οι δύο αλλά και όλοι όσοι είχαν ενημερωθεί έκτοτε για τις εξαφανίσεις παρακολουθούν ατάραχοι της εξελίξεις, περιμένοντας όπως όλοι μας την Ανάσταση.

Όχι κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης. Όχι κύριε Αρχηγέ της Αστυνομίας. Σε κάποιες περιπτώσεις η ανάσταση δεν παίζει ως σενάριο.

Ήδη έχουμε βρει δυο πτώματα μέσα σε ένα φρεάτιο και άλλο ένα σε ένα χωράφι, ενώ πολύ σύντομα παίζει να ανοίξουμε κάποιες βαλίτσες που επί σχεδόν τρία χρόνια βρίσκονταν μέσα σε μια λίμνη και να βρούμε ακόμα περισσότερα πτώματα. Και όχι, η ανάσταση εδώ δεν παίζει καθόλου ως ενδεχόμενο.

Όταν αναλαμβάνατε καθήκοντα υποτίθεται για να φροντίζετε έτσι ώστε να τηρείται η τάξη και να μας παρέχετε αυτό το αίσθημα ασφάλειας, δεν φαντάζομαι να είχατε κατά νου ότι μέρος του «παιχνιδιού» είναι και κάποιοι Άνθρωποι κλεισμένοι μέσα σε βαλίτσες και πεταμένοι μέσα σε λίμνες, όλοι δολοφονημένοι από τον ίδιο εγκληματία, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε διάστημα που εκτείνεται σε μια τριετία;

Κάποιοι ξένοι Άνθρωποι, για να ακριβολογούμε, αφού αν ήταν δικοί μας τουλάχιστον δεν θα έμεναν πεταμένοι μέσα στις λίμνες και στα φρεάτια για ένα και δύο και τρία χρόνια.

Να είστε σίγουροι, πάντως, πως οι βαλίτσες στις «καλλιτεχνικές» φωτογραφίες που είναι αναρτημένες στο Instagram, κάποιες από τα τέλη του 2016, εκτός από τα πτώματα που ίσως τελικά αποκαλύψουν, θα αποκαλύψουν εκ νέου όχι μόνο την ανεπάρκειά σας αλλά και το πόσο επικίνδυνοι είστε τελικά για τον καθένα από εμάς.

Στη χθεσινή εκδήλωση έξω από το Προεδρικό είχε αρκετό κόσμο. Όχι όμως όσους θα έπρεπε για αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο του 2019. Εκτός, φυσικά, κι αν δεν αντιλαμβανόμαστε τελικά πόσο πολύ κινδυνεύουμε ως κοινωνία και ως άτομα, όταν ένας μανιακός σκοτώνει κόσμο και δη γυναίκες και παιδιά και κανένας δεν τους γυρεύει για τόσο πολύ καιρό.

Αντί, λοιπόν, να ευχόμαστε Καλή Ανάσταση (αφού, όπως είπαμε, σε κάποιες περιπτώσεις δυστυχώς δεν παίζει ως σενάριο), ας ευχηθούμε Καλή Αφύπνιση και ας απαιτήσουμε να απομακρυνθεί ο κάθε ανίκανος, ο κάθε ευθυνόφοβος, ο κάθε επικίνδυνος που κατέχει θέσεις και εξουσία από τις οποίες εξαρτάται ακόμα και η ίδια η ζωή μας.