Και να καταλάβαινα τι λέγανε, τζάμπα τα χρονάκια μου στις καφετέριες της Αθήνας που σπούδασα επιτυχώς φοιτητής. Τίποτα δεν καταλαβαίνω, το απόλυτο κενό (και στο πορτοφόλι μου, αφού τα σκάω κάθε μήνα στο περιβόητο σύστημα υγείας). Θα μας κάνουνε, λέει, Αγγλία. Με τις ευλογίες του στέμματος και της θείας Ελισάβετ, θα απολαμβάνουμε νοσηλείαν βασιλικήν.

Πάω και εγώ, που λέτε, αγαπημένοι μου στο Νοσοκομείο προχθές με κλεισμένο ραντεβού προ αιώνων (ήμουνα 29 και έκλεισα 30), για το check up μου. Και ενώ περίμενα στην ουρά, μεγέθους να προσκυνήσουμε τον πανάγιο τάφο πασχαλιάτικα, ακούω φωνές και διαπληκτισμούς. Τόλμησε η κακούργα η ρεσεψιονίστ να ζητήσει παραπεμπτικά γενικών ιατρών.

Τι με λες κυρά μου; Για ένα ραντεβού που έκλεισα πέρσι θα ζητήσω παραπεμπτικό απ’ το γιατρό φέτος; Έχει και αναδρομική ισχύ η εγκύκλιος που σου ‘στειλαν εσένα; Και γιατί δεν με ενημέρωσε κανείς; Μ’ αυτά και μ’ αυτά, υπερίσχυσε η δύναμη του ισχυρού (ήτοι του δημοσίου υπαλλήλου εν αιθρία) και πλήρωσα 25 ευρώ από 6 που πληρώνω κανονικά, γιατί δεν είχα παραπεμπτικό.

Και διερωτώμαι ούσα σκεπτόμενο ον, είναι τώρα οι Εγγλέζοι τόσο βούρλα;

Και δεν λέω, να την επικροτήσω την προσπάθεια, να χορέψω και συρτάκι για πάρτι της άμα λάχει. Αλλά πάνε πιο σιγά βρε Υπουργέ μου. Δοκίμασε το πρώτα το σύστημα λάου λάου, όχι μπαμ και κάτω και εσύ μωράκι μου φευγάτο… Θέλει χρόνο να δέσει το γλυκό.

Και καλά εμένα, στα 30 μου έχω αντοχές για να βρίσω, τη γιαγιά που στεκότανε δίπλα μου δεν τη σκέφτεσαι, που παίρνει μια καρακουρελιασμένη σύνταξη και ήρθε και με λεωφορείο;

Τι να πεις γ-εσύ, ω γέγονε γέγονε… Ελπίζω να αλλάξουν τα πράγματα και να μην κατακρεουργείται τζάμπα ο μισθός μας.

Εις το επανιδείν,

Συννεφιασμένη Κυριακή

Υ.Γ. Πληρώνω και ιδιωτική ασφάλεια, μπας και το χρειαστώ το σουπερ σύστημα και δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μου.