Σε μία από τις συνήθεις τακτικές του, ο Σεφερλής ετοιμάζει ταινία με τον πειραγμένο τίτλο «Χαλβάη 5-0», υποσχόμενος άφθονο γέλιο, το οποίο φυσικά και θα πατάει πάνω σε στερεοτυπικά (και σεξιστικά) ανέκδοτα και πλάκες, όπως εκείνα που τόσα χρόνια τον καθιέρωσαν ως τον απόλυτο γελωτοποιό των μαζών.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ με το ποιοτικό, το έντεχνο και το εμπορικό γιατί πολύ απλά δεν συμφωνώ με τους διαχωρισμούς και επ' ουδενί δεν θεωρώ πως αυτά τα τρία δεν μπορούν να συνυπάρχουν, ειδικά όταν το αντικείμενο είναι η τέχνη.

Ούτε όμως ασπάζομαι την άποψη πως όταν κάτι γίνεται μαζικά αποδεκτό και κρατάει για χρόνια, έχοντας επιτυχία, σημαίνει πως κάτι κάνει καλά. Μια περίπτωση δηλαδή, όπως αυτή του Μάρκου Σεφερλή και των παραστάσεών του, που για χρόνια προσελκύουν χιλιάδες θεατές στα θέατρά του, γεμίζουν τις αίθουσες και προσφέρουν άφθονο και αβίαστο γέλιο.

Αν έτυχε να παρακολουθήσεις παράστασή του πριν 15 χρόνια και παράστασή του σήμερα, δύο είναι οι διαπιστώσεις που μπορείς να κάνεις, πρώτον πώς η δομή και το περιεχόμενο του έργου παραμένουν στην ίδια λογική που πατούσε πριν δύο δεκαετίες σε αντίθεση με εσένα, τον θεατή, που εξελίχθηκες –εάν εξελίχθηκες- μεταφράζοντας διαφορετικά τα σεξιστικά και ενίοτε ρατσιστικά του αστεία. Και δεύτερον πως ακόμη και σήμερα υπάρχει μεγάλη μερίδα θεατών –όλων των ηλικιών- που εξακολουθούν να γελούν με τέτοιου τύπου αστεία. Γι’ αυτό και είμαι σίγουρος πως η ταινία «Χαλβάη 5-0», θα κάνει ρεκόρ εισιτηρίων και θα χαρακτηριστεί ως ελληνικό blockbuster, αφού ο κόσμος «έχει ανάγκη να ξεδώσει».

Ορθώς κάποιοι –πολλοί- θα αναρωτηθούν «και τι σε κόφτει εσένα, αφού ο κόσμος το γουστάρει» και αυτό έχει μία λογική πρώτη ανάγνωση. Εδώ, όμως, είναι και το ζητούμενο καθώς όταν σε ακολουθεί τόσο μεγάλο κοινό και οι πράξεις, τα έργα και τα λεγόμενά σου επηρεάζουν ή διαμορφώνουν συνειδήσεις, τότε η ευθύνη που φέρεις απέναντί τους, είναι έτει μεγαλύτερη. Δεν μπορείς να λες απλά «μια παράσταση κάνω να γελάσει ο κόσμος» και να απαλλάσσεσαι των ευθυνών σου.

Αυτό είναι και το πρόβλημά μου με την πορεία του Μάρκου Σεφερλή και τα έργα που ανεβάζει, ούτε οι cheesy τίτλοι, ούτε η υποκριτική δεινότητα των πρωταγωνιστών, αλλά το περιεχόμενο και η λογική του, η οποία έχει μείνει «κολλημένη» σε άλλες εποχές, πιο σκοτεινές και περίεργες που όλα τα στερεότυπα περνούσαν επιδερμικά ποτίζοντας παρόλα αυτά το δέρμα και το μυαλό.

Για την ιστορία, η υπόθεση του «Χαλβάη 5-0», αφορά έναν βιομήχανο χαλβά ο οποίος βρίσκεται δολοφονημένος στην έπαυλή του. 5 οι ύποπτοι, αλλά 0 τα αποδεικτικά στοιχεία. Ίντριγκες, πάθη, μίση, δολοπλοκίες και κάθε μέρα έρχονται στο φως νέα στοιχεία που περιπλέκουν την υπόθεση. Θα καταφέρει ο αστυνόμος Μπέκρας να βρει τον δολοφόνο;