Και για να το πετύχει αυτό ότι θα κλείσει δύο ιστορικές εκκλησίες της παλιά πόλης (ο ίδιος το είπε), μετατρέποντάς τις σε μουσεία -του Αγίου Αντωνίου του 17ου αιώνα και του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννη του Πίπη του 17ου αιώνα.

Έρχεται, βλέπετε, νέος μεγαλοπρεπής Καθεδρικός Ναός, οπότε -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- η «κίνηση» θα πρέπει να μεταφερθεί εκεί.

Επιπλέον, θέλει να αλλοιώσει τον χαρακτήρα της Οικίας Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου, που αποτελεί πρότυπο δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής της Οθωμανικής περιόδου και λειτουργεί σήμερα ως εθνογραφικό μουσείο.

Και ενώ ο Αρχιεπίσκοπος έχει εξαγγείλει όσα έχει εξαγγείλει, κανένας κρατικός φορέας ή Αρχή δεν έχει αντιδράσει μέχρι τώρα. Ούτε καν το αρμόδιο Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, στο οποίο υπάγεται το Τμήμα Αρχαιοτήτων, δεν έχει εκδώσει ακόμα μια ανακοίνωση.

Πιο κάτω η ενδιαφέρουσα ανάρτηση της Μαρίας Μακρή στην ομάδα σεβασμός στην Οικία Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου, η οποία θίγει το θέμα της αλλοίωσης του χαρακτήρα της πόλης, συσχετίζοντας μάλιστα τη «δράση» του Αρχιεπισκόπου με αυτή του Αττίλα.

Σύληση, επεμβάσεις και αλλαγή χρήσης σε μνημεία δεν κάνει μόνο ο Αττίλας... Δυστυχώς...

Κάθε φορά που βγαίνει μια είδηση για καταστροφή αρχαίων μνημείων στα κατεχόμενα ο συγκεκριμένος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για τη σύληση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την παραχάραξη της ιστορίας μας.

Τώρα όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Είναι όμως;

Η προσπάθεια μετατροπής της μεσαιωνικής πόλης της Λευκωσίας σε «Βυζαντινό Πάρκο» είναι παραχάραξη της ιστορίας του τόπου μας. Η εντός των τειχών πόλη είναι γεμάτη Φράγκικα, Ενετικά και Οθωμανικά μνημεία.

Η δημιουργία «αλυσίδας» Εκκλησιαστικών Μουσείων με την αλλοίωση του χαρακτήρα και την αλλαγή χρήσης των δύο ιστορικών εκκλησιών (του Αγίου Αντωνίου του 17ου αιώνα και του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννη του Πίπη του 17ου αιώνα), της παλαιάς Αρχιεπισκοπής κτίσμα του 1730, η οποία από το 1956 στεγάζει το μουσείο λαϊκής τέχνης και της Οικίας Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου, πρότυπο δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής της Οθωμανικής περιόδου (που λειτουργεί ως εθνογραφικό μουσείο) μαζί με όλες τις άλλες παρεμβάσεις που διέπραξε μέχρι σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος στη Λευκωσία (βλ. ανέγερση νέου Καθεδρικού Ναού με πολυόροφο υπόγειο χώρο στάθμευσης μέσα στο υπέδαφος της εντός των τειχών πόλης που αποτελεί αρχαίο μνημείο, ίδρυση Θεολογικής Σχολής εντός οικιών λαϊκής αρχιτεκτονικής που αποτελούν αρχαία μνημεία Β' Πίνακα, κλπ) αλλάζουν την ιστορία του τόπου.

«Σπάζουν» την «αλυσίδα» της ιστορικής συνέχειας. Τόσο απλά!