Γράφει ο δημοσιογράφος Σπύρος Κέττηρος
*Ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook

Ο Ουράνιος ήταν καλός σε όλα χωρίς να είναι σπασίκλας. Έφευγε καταϊδρωμένος από το υπόστεγο της γυμναστικής και ήταν πανέτοιμος για τα Μαθηματικά, τη Φυσική, τα Ελληνικά. Για την ομάδα του, στο γερμανικό και στο ποδόσφαιρο, ήταν ολοπρόθυμος και για ομηρικό καυγά. Ποτέ δεν χειροδίκησε, δεν ήρθε στα χέρια. Συζητούσε έντονα, ναι. Αλλά ως εκεί. Η σταθερότητα στις θέσεις του σε συνάρτηση με την ικανότητά του στο διάλογο τον ανέδειξαν σε ηγετική μορφή από τα φοιτητικά του χρόνια.

Όταν «διέρρευσε» πως θα διοριζόταν υπουργός Παιδείας, τον κάλεσα στην εκπομπή, που παρουσίαζα στην τηλεόραση του ΡΙΚ. Δεν ήθελε να έρθει, δεν ήταν σίγουρος για τον διορισμό, αυτές οι υποθέσεις μεταβάλλονται από στιγμή σε στιγμή.

Εισηγήθηκα να έρθει όχι ως ο επόμενος υπουργός Παιδείας, που δεν ήταν ακόμη σίγουρο αν θα διοριζόταν, αλλά ως ένας άνθρωπος που ήξερε τι είναι Παιδεία και τι Εκπαίδευση, για να μιλήσουμε ελεύθερα.

Έτσι και έγινε. Αλλά πριν από την ώρα μετάδοσης της εκπομπής ανακοινώθηκε ο διορισμός του. Στο στούντιο επομένως «Ενώπιος Ενωπίω» θα ήταν ο υπουργός Παιδείας και ο δημοσιογράφος και όχι απλώς δυο συμμαθητές και φίλοι.

Πηγαίναμε στο στούντιο. Και είπα: «Ποια λογική θέλει τα κορίτσια, σε Δημοτικά και Γυμνάσια, να μη φορούν παντελόνια!».

Ήταν αρχές Ιανουαρίου 1999, βαρυχειμωνιά. Τα παιδιά τουρτουρούσαν με φουστίτσες και καλτσάκια, αλλά θέσφατοι οι κανονισμοί. Πώς ν' αλλάξουν!

«Ρώτα με», είπε ο Ουράνιος.

Και μπήκαμε στο στούντιο.

Τον ρώτησα. Και εκείνη την ώρα, μια κι όξω, ελήφθη η απόφαση. Από τότε τα κορίτσια στα σχολεία μπορούν και φορούν παντελόνια.

Η ιστορία αυτή ίσως να μην είναι σπουδαία. Έκαμε άλλα, πολύ πιο σημαντικά ο Ουράνιος. Φανερώνει, όμως, πως υπήρξαν στην πολιτική ζωή και άνθρωποι, που δεν εγκλωβίστηκαν σε τυπικές, αχρείαστες γραφειοκρατίες. Ένας από αυτούς ήταν ο Ουράνιος Ιωαννίδης, πολυμαθέστατος, άξιος. Και πατριώτης, με την ευρύτητα της έννοιας.

Καλήν Ανάπαυση, Ακριβέ Φίλε.

Σπ. Κέτ.- .