Κάποιοι από αυτούς, οι περισσότεροι, έχουν πεθάνει (βιολογικά) εδώ και πολλά χρόνια. Σχεδόν όλοι τους, όσο ήταν εν ζωή, κατάφεραν να χτίσουν το δικό τους μύθο, ο οποίος γιγαντώθηκε μετά θάνατον, πετυχαίνοντας επί της ουσίας... την αθανασία τους.
Άλλωστε, η υστεροφημία για τους Αρχαίους Έλληνες ήταν το άπαν και παρότι η έννοιά της μεταλλάχθηκε μέσα στους αιώνες, η ουσία της εξακολουθεί να έχει την ίδια δυναμική, όπως τότε.
Η φήμη, λοιπόν, κάποιων ανθρώπων δεν σταματά να τους ακολουθεί και να τους επαναφέρει στη μνήμη, δεκαετίες μετά τον θάνατό τους, ξεδιπλώνοντας κάθε φορά και μια καινούργια πτυχή της προσωπική τους ζωής, είτε αυτή αφορά τους απογόνους τους, είτε άτομα του περιβάλλοντός τους, είτε αυτούς τους ίδιους, όσο ήταν εν ζωή.