Όταν ακούς σήμερα τη λέξη «μολότοφ» στο μυαλό σου απευθείας έρχεται η γνωστή αυτοσχέδια βόμβα η οποία για να δημιουργηθεί χρειάζεται μόλις ένα γυάλινο μπουκάλι (μπίρας ή κρασιού) γεμάτο με εύφλεκτο υγρό κι ένα κομμάτι υφάσματος, το οποίο προσαρμόζεται στο στόμιο της φιάλης και χρησιμοποιείται ως φυτίλι. Εξου και «βόμβα των φτωχών». Μία βόμβα που η ιστορία της ονομασίας της έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Στις 25 Φεβρουαρίου 1890, γεννιέται στο χωριό Κουκάρκα της Περιφέρειας Κίροφ, ο Ρώσος Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπιν. Όσο ήταν μικρό, ήταν ένα ντροπαλό και ήσυχο παιδί, που βοηθούσε τον πατέρα του στις εμπορικές του ασχολίες. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων στο Καζάν, εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και ακολούθησε τον Λένιν στην αριστερή του πτέρυγα («Μπολσεβίκοι»).

Κατά την περίοδο εκείνη, ο Σκριάμπιν συνελήφθη δύο φορές για την επαναστατική του δράση (1909 και 1915) και κατά τη διάρκεια της παρανομίας του απέκτησε το ψευδώνυμο Μολότοφ (από τη λέξη «μόλοτ», σφυρί στα ρωσικά), που γρήγορα επισκίασε το πραγματικό του όνομα και τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή. Έκτοτε και καθόλη τη διάρκεια της πολιτικής του ζωής, όλοι τον γνώριζαν ως Βιάτσεσλαβ Μολότοφ.

Λίγο πριν από την έκρηξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, ο Μολότοφ ανέλαβε και τη θέση του κομισάριου (υπουργού) των Εξωτερικών (Μάιος του 1939) και διαπραγματεύθηκε με τη Ναζιστική Γερμανία το σύμφωνο μη επίθεσης, γνωστό ως «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ», το οποίο υπέγραψε με τον Γερμανό ομόλογό του Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ στις 23 Αυγούστου 1939 στη Μόσχα.

Το σύμφωνο, που επικρίθηκε από τις δημοκρατικές χώρες της Δύσης και για ιδεολογικούς λόγους, περιλάμβανε κι ένα μυστικό πρωτόκολλο για τον διαμελισμό της Πολωνίας.

Κατά τη διάρκεια της εισβολής των Σοβιετικών στη Φιλανδία τον Νοέμβριο του 1939, ο Μόλοτοφ σε ραδιοφωνικό μήνυμα υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έριχνε βόμβες, αλλά τρόφιμα στους δοκιμαζόμενους Φιλανδούς, οι οποίοι απάντησαν με αυτοσχέδιες βόμβες, τις οποίες ονόμασαν περιπαικτικά «Κοκτέιλ Μολότοφ», για να αντιμετωπίσουν την ανωτερότητα του Κόκκινου Στρατού και να αναχαιτίσουν τα χιλιάδες σοβιετικά τεθωρακισμένα.

Μια βόμβα «Κοκτέιλ Μολότοφ» αποτελείτο από ένα μπουκάλι κρασιού 750ml, που περιείχε μίγμα αιθανόλης, πίσσας και πετρελαίου, καθώς και δύο μεγάλα σπίρτα θυέλλης προσαρμοσμένα στo μπουκάλι.

Οι Φιλανδοί βιομηχανοποίησαν την παραγωγή, καθώς κατασκεύασαν τουλάχιστον 450.000 Μολότοφ, κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής, στο εργοστάσιο του κρατικού μονοπωλίου οινοπνεύματος ALKO.

Τις βόμβες Μολότοφ, αργότερα, χρησιμοποίησαν και οι ίδιοι οι Σοβιετικοί, όταν δέχθηκαν την επίθεση του Χίτλερ το καλοκαίρι του 1941 και οι Εβραίοι κατά των Γερμανών στη μεγάλη εξέγερση του Γκέτο Βαρσοβίας το 1944.

Αργότερα, ωστόσο, η βόμβα μολότοφ ένεκα του μηδαμινού της κόστους, της ευκολίας στην κατασκευή και της αποτελεσματικότητάς της σε κάποιες περιπτώσεις έγινε ευρέως γνωστής και χρησιμοποιήθηκε από τους Ούγγρους κατά των Σοβιετικών εισβολέων το 1956. Τους Τσέχους κατά των Σοβιετικών εισβολέων το 1968. Τους καθολικούς της Βορείου Ιρλανδίας κατά των αγγλικών στρατευμάτων. Τους Παλαιστινίους των κατεχόμενων εδαφών κατά των ισραηλινών αρμάτων. Τους μαύρους της Νοτίου Αφρικής κατά του στρατού και της αστυνομίας την περίοδο του Απαρτχάιντ και τους απανταχού αντιεξουσιαστές και αναρχοαυτόνομοι στις συγκρούσεις τους με την αστυνομία.

Ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ πέθανε στις 8 Νοεμβρίου 1986 στη Μόσχα, σε ηλικία 96 ετών.