Καταδικάζω τη βία των συγκεκριμένων αστυνομικών, καταδικάζω και την βία που ασκήθηκε πάνω στον εθνοφρουρό. Ένα κανονικό κράτος δικαίου πρέπει να μπορεί να διαχειριστεί και τα δύο προβλήματα δίκαια, αλλά εμείς δεν είμαστε τέτοιο, είμαστε μια μπανανία.
Τα ψέματα ετελειώσαν φίλοι μου, και ας πει ο καθένας ό,τι θέλει. Το Κυπριακό, εις την Κυπριακήν, «εκούμπησεν» - δεν πάει άλλο. Εγώ, προσωπικά, ΣΥΝΟΡΟ στη Λευκωσία δεν θα δεχτώ, και θα αντιπαλέψω τον καθένα που προσπαθεί να μου το πουλήσει σιγά-σιγά ξεκινώντας με το τάχα κιγκλίδωμα-για-τον-κορωνοϊό.
Από την άλλη, δεν θα παίξω το παιχνίδι αντιπερισπασμού και πόλωσης που παίζουν οι κυβερνώντες. Έχουν καταφέρει σε μια νύχτα να μας διχάσουν και να μας βάλουν για ακόμα μια φορά να βριζόμαστε (και να χτυπιόμαστε!) μεταξύ μας. Ξαφνικά το Κυπριακό έγινε πρόβλημα ανοιχτών ή μη οδοφραγμάτων, αν είναι δυνατόν! Είναι ξεκάθαρο ότι ο στρατηγικός μας σχεδιασμός είναι μηδενικός. Και όπως μηδενικός είναι σε όλα τα υπόλοιπα, τόσο μηδενικός ήταν και στην περίπτωση των οδοφραγμάτων γι' αυτό και εξερράγη στα μούτρα μας.
Αυθαίρετες, καιροσκοπικές και λαϊκίστικές αποφάσεις που καταφέρνουν να μας αποπροσανατολίζουν μέχρι το επόμενο τετελεσμένο στο status quo. Πάντως ανατροπή της κατοχής χωρίς την ενσωμάτωση του τουρκοκυπριακού στοιχείου στην στρατηγική μας, και όχι απλώς με φρουρού κι αρώματα χορούς και πανηγύρια, αλλά με σοβαρό σχεδιασμό, πολύ δύσκολα θα δούμε.
Όσο φαιδρό και αν ακούγεται, ας βρούμε ό,τι απόθεμα δημοκρατικότητας έχουμε και ας προσπαθήσουμε να υπερβούμε τα προσωπικά μας όρια επιδιώκοντας τουλάχιστον μια υγιή επικοινωνία μεταξύ μας, πέρα από χαρακτηρισμούς, βρισιές και οτιδήποτε άλλο. Διαφορετικά, ούτε επανένωση, ούτε απελευθέρωση, ούτε τίποτε άλλο θα δούμε. Μακάριοι οι ειρηνοποιοί.