Είναι εκπληκτική η ικανότητα που έχουμε ως λαός να μεταπηδάμε από θύτες σε θύματα και από ενόχους σε δικαστές, την ίδια ώρα που κανείς δεν φταίει πουθενά και για τίποτα.

Ζούμε όλοι μια πρωτόγνωρη κατάσταση, που ακροβατεί μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και πραγματικότητας, στην οποία όλοι πρέπει να συμβάλουμε για να ξεπεράσουμε. Και οι περισσότεροι,, όπως φαίνεται, το κάνουν, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι (αρκετοί) που δεν έχουν αντιληφθεί ούτε στο ελάχιστο το δικό τους μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό που ζούμε ούτε καν τους βασικούς κανόνες υγιεινής και καλής συμπεριφοράς, που δεν τους απαιτεί η πανδημία, αλλά η κοινωνική ευθύνη προς τους συνανθρώπους μας, το περιβάλλον και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το χάος που αντικρίζουμε κατά καιρούς έξω από υπεραγορές -κυρίως- με χρησιμοποιημένα γάντια, φυλλάδια και κάθε λογής σκουπίδι πεταμένα στο έδαφος, επειδή πολύ απλά δεν κάνουν τον κόπο να τα πετάξουν σε ένα σκουπιδοτενεκέ.

Μια ανάρτηση που έγινε στο γκρουπ «Πού Πήγαμε» πριν μερικές μέρες, με τις πιο κάτω φωτογραφίες, κατάφερε να συγκεντρώσει δεκάδες σχόλια και κοινοποιήσεις από αγανακτισμένους πολίτες, που απορούσαν με το θράσος και την αναισθησία των «άλλων» που δημιούργησαν αυτό το χάος.

Η απορία η δική μου είναι παρόλα αυτά είναι ποιοι είναι αυτοί που δημιουργούν αυτό το χάος, όταν όλοι εμείς αντιδρούμε με αγανάκτηση στο θέαμά του.