Μετά από 238 ημέρες απεργίας πείνας, έχοντας ως μοναδικό αίτημα να δικαστεί δίκαια.
Σάββατο 29 Αυγούστου 2020
2
λεπτά
Άλλη μια επαναστατική φωνή «έσβησε» στην Τουρκία. Η καρδιά της Τουρκάλας δικηγόρου, Ebru Timtik, σταμάτησε χθες να χτυπά σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης. Το γεγονός έκανε γνωστό στο Twitter η οργάνωση Λαϊκό Νομικό Γραφείο (PLO– People’s Law Office, που αναλαμβάνει υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος και καταπάτησης πολιτικών δικαιωμάτων από το κράτος), μέλος του οποίου ήταν και η Timtik.
Our lawyer Ebru Timtik, on death fast for 238 days with the demand for a fair trial, has died! pic.twitter.com/nHARODYljr
— People's Law Office - International (@PLO_int) August 27, 2020
Η ίδια ξεκίνησε απεργία πείνας προς 238 ημερών, απαιτώντας να δικαστεί δίκαια μετά την καταδίκη της σε 13,5 χρόνια φυλάκιση για (υποτιθέμενη) συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.
Υπενθυμίζουμε ότι η κατηγορία, για την οποία καταδικάστηκε ως «τρομοκράτης», όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοί της, δικηγόροι του Λαϊκού Νομικού Γραφείου, ήταν ότι «υπερασπίστηκε ως συνήγορος, την οικογένεια του Berkin Elvan και της Dilek Doğan, που δολοφονήθηκαν από την τουρκική αστυνομία, του Hasan Ferit, που δολοφονήθηκε από μαφιόζους, αγωνιζόμενος ενάντια στα ναρκωτικά, τους 301 εργάτες που δολοφονήθηκαν από το κεφάλαιο στα ορυχεία Soma, τους απολυμένους εκπαιδευτικούς, την Nuriye Gülmen και τον Semih Özakça, που απολύθηκαν από το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, καθώς και άλλες υποθέσεις κοινωνικής και ταξικής αδικίας».
Μαζί με την Ebru Timtik απεργία πείνας ξεκίνησε, τον περασμένο Απρίλιο, και ο επίσης καταδικασθείς (για τους ίδιους λόγους) συνάδελφός της, Aytaç Ünsal, ο οποίος συνεχίζει μέχρι τέλους την απεργία, ευρισκόμενος στα όρια του θανάτου. Οι «δικηγόροι του λαού» προέβησαν στην εν λόγω ύστατη πράξη διαμαρτυρίας, θέλοντας να απαντήσουν «στη γεμάτη με αυταρχισμό δίκη, τις αδικίες και τις πιέσεις που δέχτηκαν».
Η Ebru Timtik έπεσε μάρτυρας αγωνιζόμενη απέναντι στην αδικία και τον άκρατο φασισμό ενός κράτους που επιμένει να οδηγεί στον θάνατο κάθε επαναστατική φωνή. Γιατί «αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;»…