«Ας δούμε με ρεαλισμό, και με θετικό πνεύμα, την αμερικανική απόφαση κι ας αναλογιστούμε -δεδομένης και της αντίδρασης της Τουρκίας στην εν λόγω απόφαση- πως δεν πρέπει να υπερβάλλουμε ως προς τις πραγματικές διαστάσεις της αναβάθμισης των κυπροαμερικανικών σχέσεων -που σε κάθε περίπτωση είναι τεράστιας σημασίας και μια προοπτική προς όφελος της ΚΔ αλλά και που απαιτεί περισσότερα, κι ουσιαστικότερα, βήματα», αναφέρει μεταξύ άλλων .

Πιο κάτω η ανάλυσή του:

H ανακοίνωση των ΗΠΑ, δια στόματος Μάικ Πομπέο, για άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια, υπό το βάρος και των εξελίξεων στην ανατολική Μεσόγειο και τα ελληνοτουρκικά, πολύ ενδιαφέρουσα είδηση. Δύο μήνες μάλιστα προ των αμερικανικών εκλογών καταδεικνύει και τη δυναμική των κυπροαμερικανικών σχέσεων.

Ωστόσο, αυτό που πρέπει να εξεταστεί με ιδιαίτερο βάρος είναι σε ποιο βαθμό, επί της ουσίας, μια τέτοια απόφαση καθίσταται «game changing» για την ουσία του περιορισμού μεταφοράς (αμερικανικών) όπλων και αμυντικού υλικού που επέβαλλαν στη Κύπρο οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1987.

Τον περασμένο Δεκέμβριο η κυπριακή κυβέρνηση τόνισε πως επανεξετάζεται η άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση, κυρίως επικοινωνιακά, στην εν λόγω προοπτική και την αναβάθμιση των κυπροαμερικανικών σχέσεων κατ’ επέκταση. Επί της ουσίας όμως, η αμερικανική απόφαση για άρση του εμπάργκο όπλων εδράζεται στα λεγόμενα μη-φονικά όπλα (non-lethal weapons) για διάρκεια ενός έτους (συνήθης πρακτική) -αποκλείοντας ουσιαστικά την Κυπριακή Δημοκρατία, και την Εθνική Φρουρά, από την επιλογή απόκτησης (αγοράς) εξελιγμένων οπλικών συστημάτων ή sophisticated small arms (πχ σουίτες ατομικού οπλισμού). Τα λεγόμενα non-lethal weapons (πχ τα όπλα που χρησιμοποιούνται για αντιμετώπιση διαδηλώσεων, ακινητοποίηση για σκοπούς αστυνόμευσης, παρελκόμενα θωράκισης όπως τα βαλλιστικά κράνη και οι προσωπικές εξαρτήσεις, διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα, κοκ) παρέχουν μεν την δυνατότητα πρόσβασης στην αμερικανική αγορά δεν αποτελούν όμως μια ουσιαστική γεωπολιτική αναβάθμιση της Κύπρου εκ μέρους των ΗΠΑ -δεδομένης της ισχύουσας κατάστασης αναφορικά με τις δυνατότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας (χώρα της ΕΕ, εκτός ΝΑΤΟ) να αποκτήσει φονικά και μη φονικά όπλα, της πανσπερμίας υλικών στην Εθνική Φρουρά (όπλα συμβατά με το ΝΑΤΟ και μη συμβατά με αυτό) και της εν γένει δημόσιας συζήτησης για τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως οι ΗΠΑ παρέχουν προς αγορά ή παραχωρούν στο πλαίσιο στρατιωτικής βοήθειας, επίσημα ή ανεπίσημα, φονικά όπλα σε χώρες όπως το Ιράκ, ο Λίβανος ή η Αίγυπτος αλλά και σε μη κρατικούς δρώντες όπως οι Κούρδοι της Συρίας ή, την περίοδο 2012-2015, οι οργανώσεις της συριακής ένοπλης (σουνιτικής) αντιπολίτευσης στον πόλεμο της Συρίας. Υπό αυτό το βάρος ας δούμε, συνεπώς, με ρεαλισμό, και με θετικό πνεύμα, την αμερικανική απόφαση κι ας αναλογιστούμε -δεδομένης και της αντίδρασης της Τουρκίας στην εν λόγω απόφαση- πως δεν πρέπει να υπερβάλλουμε ως προς τις πραγματικές διαστάσεις της αναβάθμισης των κυπροαμερικανικών σχέσεων -που σε κάθε περίπτωση είναι τεράστιας σημασίας και μια προοπτική προς όφελος της ΚΔ αλλά και που απαιτεί περισσότερα, κι ουσιαστικότερα, βήματα.

Ο Γιάννης Ιωάννου είναι διεθνολόγος. Είναι συνιδρυτής του Geopolitical Cyprus. www.geopoliticalcyprus.org

Follow: @JohnPikpas