Μία γυναίκα 60 ετών, αναρωτιέται γιατί πρέπει να απολογείται ή να δίνει εξηγήσεις στο περιβάλλον της επειδή προτιμά να βγαίνει με μικρότερους –ηλικιακά- άντρες. Νιώθει ωραία μαζί τους, όπως διευκρινίζει, αλλά παράλληλα νιώθει ενοχές που απολαμβάνει τις επιλογές της. Η ίδια έστειλε την ιστορία της στην «Guardian» για να λάβει την ανάλογη απάντηση από την Ψυχοθεραπεύτρια, με εξειδίκευση στις σεξουαλικές διαταραχές - Pamela Stephenson Connolly.

Είμαι μια διαζευγμένη γυναίκα, που διανύω την έκτη δεκαετία της ζωής μου. Πρόσφατα βγήκα με μερικούς άντρες οι οποίοι ήταν γύρω στα 40. Πάντα είχα αδυναμία στους νεότερους άντρες. Και ο πρώην σύζυγός μου ήταν πολύ νεότερος από εμένα. Η διαφορά ηλικίας ποτέ δεν με απασχόλησε, μέχρι σήμερα. Όσο μεγαλώνω, όμως, νιώθω πως όλοι οι άλλοι γύρω μου με βλέπουν με μισό μάτι και γίνονται επικριτικοί με τις επιλογές μου. Το σεξ με νεότερους άντρες είναι τέλειο και δεν μιλώ για νεαρά αγόρια που δεν ξέρουν τι κάνουν. Γιατί νιώθω τόσες ενοχές;

Δεν είναι εύκολο πράγμα να αποφύγεις την κοινωνική κριτική. Υποψιάζομαι πως τα άτομα που σε κρίνουν αρνητικά, δεν θα σχολίαζαν ποτέ ένα άντρα 60 ετών ο οποίος βγαίνει με μια γυναίκα στα 40. Έχεις ακούσει ποτέ κάποια λέξη που να χαρακτηρίζει του μεγαλύτερους άνδρες που βγαίνουν με νεαρότερες γυναίκες όπως υπάρχει για τις γυναίκες το «MILF» ή το «Cougar». Όχι. Ο ηλικιακός ρατσισμός, η υποκρισία και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στο κομμάτι της αποδοχής των συντρόφων κυριεύουν τις κοινωνίες παγκοσμίως. Στις περισσότερες περιπτώσεις η διαφορά ηλικίας μεταξύ δύο συντρόφων δεν αφορά κανέναν άλλον πέραν από το ίδιο το ζευγάρι. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αγνοήσεις τα επικριτικά βλέμματα και σχόλια –συμπεριλαμβανομένων και αυτών που σου δίνουν συγχαρητήρια για την επιλογή σου που εμπεριέχουν καλυμμένη –αρνητική- κριτική. Τα άτομα που έχουν σεξουαλική και ερωτική αυτοπεποίθηση μπορούν να προσελκύσουν συντρόφους κάθε ηλικίας και έχουν κάθε δικαίωμα να νιώθουν άνετα με αυτό.