Το κύριο Ανδρέα Παράσχο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Γνωρίζω, όμως, πως αποτελεί ή τουλάχιστον αποτελούσε μία από τις ελάχιστες εν ενεργεία δημοσιογραφικές παρουσίες που είχαν τη δυνατότητα και την ικανότητα να δημοσιογραφούν ανεπηρέαστες από το ράθυμο κλίμα των καιρών μας και το βουτηγμένο στην εξάρτηση.
Όπως έπραξε και με το κείμενό του στην «Κ», στις 10 Ιανουαρίου, όταν έγραψε για περιστατικά και καταστάσεις που δεν αφορούσαν τον ΠτΔ, όπως ίσως φαίνεται εκ πρώτης όψεως, αλλά όλους εμάς. Τους πολίτες τούτου του τόπου που για χρόνια τρεφόμαστε με σανό ελπίζοντας πως κάποτε θα γίνει χαβιάρι μπελούγκα.
Δεν θεωρώ πως ο Ανδρέας Παράσχος έκανε κάποια τρομερή αποκάλυψη. Απλώς επανέλαβε, με το δικό του τρόπο, όλα αυτά που εδώ και μέρες ακούμε και διαβάζουμε, για τη σχέση του Νίκου Αναστασιάδη με τα «δύο κράτη» και τις «πολιτογραφήσεις». Επιβεβαίωσε, με το δικό του τρόπο, γεγονότα και καταστάσεις, και αυτός, ο δικός του τρόπος, καλώς ή κακώς αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση. Η εκκωφαντική σιωπή του Προεδρικού -τόσες μέρες μετά- ωστόσο, πόσα περιθώρια αφήνει;
Σε πρόσφατες συνεντεύξεις και τοποθετήσεις του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήρισε όλους όσοι αναφέρθηκαν στην επιθυμία του για «δύο κράτη» (και δεν ήταν λίγοι) ψεύτες, συκοφάντες, ολίγον συγχυσμένους και μάλλον υποκινούμενους. Από την άλλη, όταν επανειλημμένα ρωτήθηκε για το ζήτημα της εμπλοκής του με τις πολιτογραφήσεις και τους «φίλους» του, αδυνατούσε να διακρίνει τι μεμπτό έχει ένας Πρόεδρος μιας χώρας να «βοηθά» δικούς του ανθρώπους να προοδεύουν (σε ελεύθερη, δική μου μετάφραση). Ουδέποτε, παρόλα αυτά δεν διέψευσε επίσημα και δεν τοποθετήθηκε ανοιχτά, παρά απέφευγε εντέχνως τις ερωτήσεις, αλλάζοντας θέμα και στρέφοντας την προσοχή αλλού, όπως πολύ καλά ξέρει να κάνει ένας έμπειρος νομικός.
Στο κείμενό του, ο Ανδρέας Παράσχος αναφέρθηκε σε αριθμούς, τοποθεσίες και τακτικές γνωρίζοντας πολύ καλά αυτό που θα ακολουθούσε (και δεν έπεσε έξω). Δεν γνωρίζω εάν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν τα γραφόμενά του, γνωρίζω όμως πως στο τέλος της ημέρας όλοι ανεξαιρέτως κρινόμαστε και πρέπει να κρινόμαστε, από την πορεία, τις πράξεις μας στη διαδρομή και τη στάση που κρατήσαμε στις διάφορες διακυμάνσεις αυτής της πορείας.
Εάν αυτό, λοιπόν, είναι το ζητούμενο και το κριτήριο, τότε ο Ανδρέας Παράσχος αναμφίβολα έχει λευκό ποινικό μητρώο.
