Έξι εκατομμύρια άνθρωποι, τουλάχιστον, διασύρθηκαν, κάηκαν, βασανίστηκαν, υπέφεραν, εξευτελίστηκαν και θανατώθηκαν επειδή ήταν Εβραίοι. Τα εγκλήματα του ναζιστικού μορφώματος, όσες δεκαετίες και να περάσουν, δεν παραγράφονται και δεν πρέπει να παραγράφονται, κυρίως, για να μην επαναληφθούν.

Η 27η Ιανουαρίου έχει κατοχυρωθεί ως η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην παγκόσμια ιστορία, με τις εικόνες –ακόμα και σήμερα- να προκαλούν πόνο, θλίψη και σφίξιμο στο στομάχι.

Δύο μέρες μετά την παγκόσμια ημέρα μνήμης, επανερχόμαστε με τη δημοσίευση 10 επιχρωματισμέων φωτογραφιών που δείχνουν την ολότητα της αθλιότητας που βίωσαν τα άτομα που βρέθηκαν φυλακισμένα στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης των Ναζί.

Αυτή η φωτογραφία δείχνει τους λιμοκτονούμενους κρατούμενους, σχεδόν νεκρούς από την πείνα, να ποζάρουν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ebensee της Αυστρίας. Το Ebensee ήταν ένα υπο-στρατόπεδο του κύριου στρατοπέδου «Μαουτχάουζεν» κοντά στην πόλη με το ίδιο όνομα. Το στρατόπεδο χρησιμοποιήθηκε φημισμένα για «επιστημονικά» πειράματα. Απελευθερώθηκε από την 80η Μεραρχία του Στρατού των ΗΠΑ.

Ο Istvan Reiner, ηλικίας 4 ετών, χαμογελά για ένα πορτραίτο στούντιο, λίγο πριν δολοφονηθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Δυο άνδρες, απελευθέρωσαν τους κρατούμενους του Λάγκερ Νορνχάουζεν, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γκεστάπο. Το στρατόπεδο είχε από 3.000 έως 4.000 τρόφιμους.

Ένα 18χρονο κορίτσι από τη Ρωσία, κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου το 1945. Το Νταχάου ήταν το πρώτο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, το οποίο άνοιξε το 1933.

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι συνελήφθησαν μεταξύ 1933 και 1945 και 31.591 θάνατοι δηλώθηκαν, οι περισσότεροι από ασθένειες, υποσιτισμό και αυτοκτονία. Σε αντίθεση με το Άουσβιτς, το Νταχάου δεν ήταν ρητά στρατόπεδο εξόντωσης, αλλά οι συνθήκες ήταν τόσο τρομερές που εκατοντάδες πέθαναν κάθε εβδομάδα.

Αυτός ο άντρας μοιάζει με ζωντανό σκελετό, ένας από τους πολλούς κρατουμένους του στρατοπέδου συγκέντρωσης Ebensee στην Αυστρία.

'Ο παππούς μου Τσαρλς Μάρτιν Κινγκ Παρσονς έβγαλε αυτή τη φωτογραφία καθώς ήταν πάστορας με τον Βρετανικό Στρατό και μπήκε στο στρατόπεδο φυλακών Μπέργκεν-Μπέλσεν τον Απρίλιο του 1945. Το στρατόπεδο ήταν γεμάτο τύφο, και όταν οι μεγάλες ξύλινες καλύβες είχαν απαλλαγεί από τους επιζώντες κρατουμένους, κάηκαν στο έδαφος τον Μάιο του 1945.'

'Όπως πολλοί άνθρωποι που πλήττονται από τη φρίκη που είδαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο παππούς μου δεν μίλησε ποτέ πραγματικά για τις εμπειρίες του στο Μπέργκεν-Μπέλσεν και αυτές οι φωτογραφίες δείχνουν γιατί.'

Ένα από τα θύματα του Μπέργκεν-Μπέλσεν ήταν αυτή η νεαρή γυναίκα, το πρόσωπό της εξακολουθεί να φέρει τα σημάδια ενός τρομερού ξυλοδαρμού από τους φρουρούς των SS.

Αυτή η φωτογραφία δείχνει έναν νεαρό Εβραίο πρόσφυγα, που διασώθηκε από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στο Μάλμο της Σουηδίας το 1945.