Κεντρική φωτογραφία: Variety

Τραγική, καταδικαστέα και θλιβερή σε μια «ιερή», συνταγματικά και δημοκρατικά, μέρα για τις Η.Π.Α. Όμως, απολύτως αναμενόμενη και σε τέλεια ταύτιση με τον χαρακτήρα του ανδρός που την ξεκίνησε. Στην ίδια γραμμή με τα τέσσερα χρόνια της ασόβαρης προεδρίας του, με την κανονικοποίηση των παραλογισμών του και των όσων εξτρεμιστικών πρεσβεύει. Αν σου προκάλεσε έκπληξη το χθεσινό, πού ήσουν τα τελευταία τέσσερα χρόνια;

Η προπαγάνδα και η πόλωση των σκληροπυρηνικών οπαδών του ήταν πάντα το πιο δυνατό του σημείο. Ό,τι είπε κι ό,τι έκανε από τις 3 Νοεμβρίου κι έπειτα οδήγησε εδώ. Θυμίζω πως ο Τραμπ, ακόμη και πριν τις εκλογές, έλεγε πως θα δεχθεί το αποτέλεσμα μόνο εάν κέρδιζε. Αρνούμενος να δεχτεί την ήττα και ζώντας με παραισθήσεις θεωριών συνωμοσίας, εδώ και τρεις μήνες επαναλαμβάνει το ίδιο ψέμα. Εδώ και τρεις μήνες.

«Δεν έχασα, κέρδισα με διαφορά, ήταν οι πιο νοθευμένες εκλογές στην ιστορία». Χωρίς στοιχεία, χωρίς βάση, χωρίς υπόσταση και με κάθε προσπάθεια του να ανατρέψει τη βούληση του λαού να βρίσκει τοίχο -ακόμη και από ρεπουμπλικάνους αξιωματούχους και δικαστές που ο ίδιος όρισε. Όλες πλην μιας από τις 60 μηνύσεις που κατέθεσε σε πολιτείες, απορρίφθηκαν. Καταχρώμενος της θέσεως του, παραβιάζοντας τον όρκο του και ίσως και τον ομοσπονδιακό νόμο, άσκησε πίεση -στα όρια του εκφοβισμού- σε αξιωματούχους πολιτειών ώστε να του «βρουν» τις ψήφους που χρειάζεται. Δε συνεργάστηκε ποτέ με την μεταβατική επιτροπή του Biden.

Σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια, ζήτησε από τον αντιπρόεδρο του ούτε λίγο ούτε πολύ να παραβιάσει το σύνταγμα και να αρνηθεί να μετρήσει τις ψήφους Πολιτείων που δεν κέρδισε. Όταν ο Pence απάντησε με το προφανές, πως δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα σε αυτήν τη διαδικασία, τότε στράφηκε στο «ποίμνιό» του, στο οποίο έδινε «δηλητηριασμένη» τροφή εβδομάδες τώρα. Λίγες ώρες πριν την εισβολή στο Capitol Hill και λίγα μέτρα πιο κάτω από τον Λευκό Οίκο, έστησε ράλι κι έβαλε την τελευταία σταγόνα λάδι στη φωτιά που άναψε: «Δε θα πάρουμε πίσω την χώρα μας όντας αδύναμοι». Οι λέξεις έχουν δύναμη και οι λέξεις και οι πράξεις του Τραμπ «όπλισαν» τους τρομοκράτες. Για όσα ακολούθησαν έχει απόλυτη ευθύνη.

Δε μπορώ να κατανοήσω γιατί μερίδα κόσμου υπερασπίζεται το παράλογο -και τον παράλογο- σε αυτό τον βαθμό. Δε πιστεύω επουδενί πως τα επεισόδια βρίσκουν σύμφωνους τα 74 εκατομμύρια που τον ψήφισαν και πως η μεγάλη πλειοψηφία αυτών θεωρούν πως οι εκλογές ήταν νοθευμένες. Όμως, χθες, έπρεπε να ήταν μια όμορφη μέρα για τις Η.Π.Α, με την εθιμοτυπική (και τίποτα περισσότερο) επικύρωση των αποτελεσμάτων του κολεγίου των εκλεκτόρων. Κι αν, ειδικότερα η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, δεν έχουν καταλάβει πόσο επικίνδυνος είναι ο Τραμπ (μήνυμα που έπρεπε να το έχουνε λάβει από τον Φεβρουάριο του 2016 αλλά ας όψεται), πως έχουν συνάψει συμφωνία με τον «διάβολο», πως αυτός τώρα ήρθε να… συλλέξει και δεν επιβάλουν κυρώσεις-μέτρα ΧΘΕΣ, για όσα συνέβησαν στο Καπιτώλιο, τότε όταν θα αποφασίσουν να το κάνουν θα είναι πολύ αργά.

Το να μην υπάρξει τιμωρία δεν θα είναι πράξη ενότητας, αλλά πράξη που θα οδηγήσει την χώρα σε αχαρτογράφητα νερά. Ο Τραμπ δε καταλαβαίνει και δε θα καταλάβει από ενότητα, γιατί δεν είναι σε θέση να καταλάβει. Δε μπορεί το μυαλό του και ο ναρκισσισμός του να τον «φτάσουν» μέχρι εκεί. Ο άνθρωπος δεν έχει ίχνος εμπάθειας για να βάλει κάποιον τρίτο -πόσο μάλλον τη χώρα- πιο πάνω από τον πληγωμένο του εγωισμό. Ακόμη και την ύστατη των επεισοδίων, όταν καλέστηκε από το κόμμα του να βγει στην τηλεόραση και να παροτρύνει τη βάρβαρη μερίδα οπαδών του να εγκαταλείψει το Καπιτώλιο, έκανε μισή δουλειά. Τους ευχαρίστησε, κι επανέλαβε την προπαγάνδα του!

Αν γινόταν κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα ή στην Κύπρο, π.χ. εισβολή ακροδεξιών στη Βουλή την ημέρα εγκαθιδρύσεώς της, τότε θα μιλάγαμε για πράξη εσχάτης προδοσίας. Αυτό έγινε χθες στην Ουάσιγκτον. Όχι στη Βαγδάτη ούτε στην Καμπούλ. Στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα της ισχυρότερης δημοκρατίας. Αν δεν κινήσουν διαδικασίες καθαίρεσης, σήμερα κιόλας κι ας είμαστε 13 ημέρες πριν την εγκαθίδρυση του Biden, τότε δίνεις άλλο ένα συγχωροχάρτι σε έναν άνθρωπο που παραδίδει «Διχασμένες Πολιτείες Αμερικής», του αφήνεις το πεδίο ελεύθερο να σπείρει την προπαγάνδα του και τις βλακείες του για τέσσερα χρόνια, να ξανατρέξει για να εκδικηθεί -έχοντας αποδείξει την ανεπάρκειά του- και ταυτόχρονα, δημιουργείς προηγούμενο για επερχόμενους… «Τραμπ». Κι όλα αυτά, αν μέσα σε αυτές τις 13 ημέρες δεν έχουμε χειρότερα. Το αστείο τελείωσε, καιρό τώρα. Καθαίρεση χθες.