Το περασμένο Σάββατο, 6 Νοεμβρίου, διοργανώθηκε μια θεατρική παρέμβαση στον Μόλο Λεμεσού εξιστορώντας πραγματικές ιστορίες έμφυλης βίας.

Με τις πατούσες τους βαμμένες στα κόκκινα και με κόκκινα μπαλόνια στα χέρια, οι γυναίκες που έλαβαν μέρος μοιράστηκαν ιστορίες που περιλαμβάνουν κάθε πράξη βίας που αφορά το φύλο, τη σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και οικονομική βλάβη απέναντί τους.

Στην πρόσκληση για την παρέμβαση το γυναικείο κίνημα ΠΟΓΟ έλεγε:

«Βία. Βία και ξύλο και φωνές και σεξ. Με τη βία.
Βία. Βία και δάκρυα και πόνος και κραυγές.
Βία και φόβος. Φόβος και θλίψη και θυμός. Κι απόγνωση. Κι απελπισία.
Βία. Βία κρυφή και φανερή και συγκαλυμμένη…»

Η βία κατά των γυναικών είναι η πιο διαδεδομένη και αποσιωπημένη μορφή βίας σε όλο το πλανήτη. Είναι φαινόμενο σύμφυτο με την πατριαρχία και το καπιταλιστικό σύστημα και τα αίτια της συνδέονται άμεσα με την ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς της ζωής.

Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο, σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και οικονομική και έχει αποτέλεσμα τη σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας.

Το Σάββατο 6 Νοεμβρίου στις 4 το απόγευμα, θα βρεθούμε στο Μόλο Λεμεσού, να δούμε και να ακούσουμε πραγματικές ιστορίες έμφυλης βίας. Να αφυπνίσουμε την κοινωνία, να απαιτήσουμε από το κράτος ουσιαστικά μέτρα για την επίλυση αυτού του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος.

Καμία μόνη! Καμία λιγότερη!