Φωτογραφία: CDC / Unsplash

Στην εποχή της πανδημίας λίγο πολύ όλοι γίναμε ειδικοί σε διάφορα θέματα που παλαιότερα θα μας άφηναν παγερά αδιάφορους ή τουλάχιστον δεν θα «ενοχλούσαν» τα (εναπομείναντα) εγκεφαλικά μας κύτταρα. Αναλύσαμε σε βάθος ιατρικά θέματα, είπαμε το μακρύ και το κοντό μας, χρησιμοποιήσαμε όσο ποτέ άλλοτε ιατρικούς όρους και βγάλαμε από το ξεχασμένο ντουλάπι ό,τι γνώση Βιολογίας ή Χημείας λάβαμε στα σχολικά θρανία. Κι ας ήμασταν σκράπες στα εν λόγω μαθήματα.

Φυσικά, μέσα στον απόλυτο πανικό γίναμε αυτήκοοι και αυτόπτες μάρτυρες τραγελαφικών περιστατικών. Εννοείται βέβαια πως ακούσαμε και ενίοτε ψηθήκαμε να ενστερνιστούμε θεωρίες συνωμοσίας. Αγαπημένες θεωρίες συνωμοσίας! Οι πλείστες εξ αυτών είχαν στο επίκεντρό τους τα περιβόητα εμβόλια και τα τσιπάκια που τεχνηέντως θα επιχειρούσαν να μας «φυτέψουν», για να μας παρακολουθούν. Ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.

Όταν βέβαια τα εμβόλια απέκτησαν εν τέλει σάρκα και οστά και βγήκαν στις αγορές του κόσμου, αρκετοί αναθεώρησαν και έσπευσαν να εμβολιαστούν. Μέχρι που και πάλι έρευνες είπαν πως το τάδε εμβόλιο δεν είναι αποτελεσματικό σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες ή ότι δεν καλύπτει όλες τις μεταλλάξεις του ιού. Άκουσον, άκουσον! Άκουσαν φυσικά και οι παππούδες και οι γιαγιάδες και ποιος τους είδε και δεν τους φοβήθηκε!

Οι πιο κάτω διάλογοι είναι απόλυτα αληθινοί και προέκυψαν σε ιατρικό κέντρο του νησιού.

Παράγοντες όπως η έλλειψη εμβολίων, η καθυστέρηση στους εμβολιασμούς του συνόλου του πληθυσμού, η ελλειπής ενημέρωση ή και η παραπληροφόρηση, οι ανατροπές σε σχέση με τα αποτελέσματα των διάφορων ερευνών είτε αυτές αφορούν στις ηλικιακές ομάδες είτε στις διάφορες μεταλλάξεις του ιού κλπ, συχνά πυκνά μπερδεύουν αρκετούς συμπολίτες μας με αποτέλεσμα να προκύπτουν απόλυτα κυπριακοί διάλογοι όπως οι παρακάτω.

Και πέραν ίσως από το χαμόγελο (ή και το γέλιο) που θα προκύψει στο άκουσμά τους, καλό είναι να προβληματιστούμε τσας, αφού τα παρακάτω αποτελούν μέρος της (κωμικοτραγικής) πραγματικότητας των ημερών που διανύουμε, μέσα σε μια κατά τ' άλλα σοβαρή συνθήκη που πρέπει να διαχειριστούμε.

-Κυρία, ποιον εμβόλιο εννά μας βάλλουν τωρά;

-Γιατί ρωτάτε, κύριε;

-Επειδή τζείνο της Astra είπαν που τα Νέα πως έννεν του χαϊρκού για εμάς τους ηλικιωμένους.

-Και τώρα εν θέλετε να εμβολιαστείτε;

-Μα, κόρη μου, να εμβολιαστούμε εν μια κουβέντα. Αν μας χαντακώσουν όμως;

-Εκλείσετέ μας ένα ραντεβού, για να βάλουμε το εμβόλιο.

-Μάλιστα.

-Εμετάνωσα, εν θέλω να το βάλω.

-Γιατί εμετανιώσετε;

-Αφού είπαν πως τούτον που ήρτεν εχτές, έννεν καλό για εμάς που είμαστε πάνω που 65. Τζαι πως εν πιάνει ούλλες τες μεταλλάξεις του ιού.

(Παύση δευτερολέπτων)

-Μα έλαβε έγκριση, για να αρχίσει η χορήγησή του.

-Όι, μάνα μου, εν το θέλω, λαλώ σου.

-Κόρη μου, θέλω να κλείσω ένα ραντεβού για το εμβόλιο.

-Να κλείσουμε.

-Αλλά εν θέλω το εμβόλιο τζείνο το τζαινούρκο που εννά ‘ρτει τωρά.

-Μα ποιον κύριε;

-Τούτον το Άστρα.

-Και γιατί εν το θέλετε;

-Θέλεις να πεις εν ακούεις τα Νέα; Αφού είπαν πως εν κάμει. Φοούμαι να το βάλω.

-Λαλείς να κάμω το εμβόλιο για τον κορωνοϊό;

-Κύριε, είναι δική σας η απόφαση. Εν μπορώ να σας πω αν θα το κάμετε ή όχι.

-Αναρωθκιούμαι γιατί είπε μου ο άγγονάς μου πως έννεν καλό.

-Τελικά θέλετε να κλείσουμε ραντεβού;

-Κλείσε τζαι σικκιμέ. Τζιαμέ που εννά κοπεί ας μείνει.