«Και όμως, αυτά τα λίγα εμβόλια που έχουμε ανακαλύψει, είναι εμβόλια για θανατηφόρες ασθένειες που ταλαιπωρούσαν τους ανθρώπους πολλά χρόνια, όπως η χολέρα, η διφθερίτιδα, ο τέτανος, η γρίπη, ο πνευμονιόκοκκος, η ιλαρά, η παρωτίτιδα.

Από το 1980 (που εξαφανίστηκε η ευλογιά) μέχρι σήμερα, έχουν περάσει μόλις 41 χρόνια. Παρόλα αυτά, σε αυτά τα πολύ λίγα χρόνια που υπάρχουν τα εμβόλια, για αυτά τα λίγα βακτήρια και ιούς, η διαφορά που έχουμε κάνει στην ανθρώπινη ζωή και στα συστήματα υγείας είναι ανυπολόγιστη», αναφέρει στο κείμενό του ο Δρ Νικόλας Διέτης, το οποίο μας έστειλε με αφορμή την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Εμβολιασμών (26 Απριλίου -2 Μαΐου 2021).

Οπότε, μπορούμε όλοι να φανταστούμε πόσο διαφορετικός θα ήταν σήμερα ο κόσμος μας χωρίς τα εμβόλια.

Πιο κάτω το πολύ ενδιαφέρον κείμενό του:

Το πρώτο εμβόλιο ήρθε το 1796, ενάντια στον ιό της ευλογιάς, ο οποίος υπολογίζεται ότι έχει σκοτώσει περισσότερους από 1 δις ανθρώπους από την εμφάνισή του το 10.000 π.Χ.

Το εμβόλιο κατά του ιού της ευλογιάς έφερε το τέλος μιας πανδημίας που συγκλόνισε την ανθρωπότητα μέχρι το 1980, όπου μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας μαζικού εμβολιασμού με το πρώτο εμβόλιο του κόσμου ο ιός της ευλογιάς εξαλείφθηκε εντελώς.

Σήμερα, ο ιός της ευλογιάς υπάρχει μόνο ως «επιστημονικό μνημείο» σε καταψύκτες συγκεκριμένων εργαστηρίων που παίζουν τον ρόλο των «μικροβιακών μουσείων».

Τα μικρόβια (ιοί, βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί) υπάρχουν στον πλανήτη μας πολύ πριν τον άνθρωπο. Βρίσκονται στη γη εδώ και 3 δισεκατομμύρια χρόνια, πολύ πριν τους πρώτους δίποδους προγόνους των ανθρώπων.

Όλα αυτά τα δισεκατομμύρια χρόνια που βρίσκονταν στη γη, οι ιοί αναπαράγονταν, εξελίσσονταν, αναπτύσσονταν σε εκατομμύρια διαφορετικά είδη. Μέχρι στιγμής έχουμε χαρακτηρίσει περισσότερα από 1400 διαφορετικά μικρόβια που είναι παθογόνα για τον άνθρωπο, μόλις το 1% όσων διαφορετικών μικροβίων υπολογίζεται ότι υπάρχουν στον πλανήτη μας.

Όλα αυτά τα μικρόβια (κυρίως ιοί και βακτήρια) έχουν φέρει αμέτρητους θανάτους στον ανθρώπινο πληθυσμό από την αρχή της ανάπτυξής του μέχρι και σήμερα. Όσο εξελισσόταν η Ιατρική και μαθαίναμε για βότανα και φάρμακα, τόσο ξεκινούσε η «αντεπίθεση» του ανθρώπου στα μικρόβια αυτά.

Το πρώτο αντιβιοτικό (φάρμακο που καταπολεμάει βακτήρια) ανακαλύφθηκε μόλις πριν 93 χρόνια (η πενικιλίνη, το 1928) και γλίτωσε πολλά εκατομμύρια κόσμο από θανατηφόρες μολύνσεις.

Αλλά για τους ιούς, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η εξέλιξή τους εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια έχει θωρακίσει τη βιολογία τους με πάρα πολλούς μηχανισμούς που τους επιτρέπουν να είναι πολύ ευέλικτοι σε «επιθέσεις» ώστε να προσαρμόζονται και να μεταλλάσσονται, για να επιβιώσουν, σε πολύ γρήγορους ρυθμούς.

Το πρώτο εμβόλιο, το 1796, έδωσε την πρώτη ελπίδα ενάντια στους ιούς. Και μάλιστα η πρώτη «νίκη» που κατέγραψε το ανθρώπινο είδος ενάντια στους ιούς ήταν μια νίκη ενάντια σε έναν εκ των χειρότερων ιών που έχει ζήσει στον πλανήτη γη, τον ιό της ευλογιάς.

Μέχρι σήμερα έχουμε ανακαλύψει εμβόλια μόλις ενάντια σε 30-35 ιούς και βακτήρια. Και όμως, αυτά τα λίγα εμβόλια που έχουμε ανακαλύψει, είναι εμβόλια για θανατηφόρες ασθένειες που ταλαιπωρούσαν τους ανθρώπους πολλά χρόνια, όπως η χολέρα, η διφθερίτιδα, ο τέτανος, η γρίπη, ο πνευμονιόκοκκος, η ιλαρά, η παρωτίτιδα.

Από το 1980 που εξαφανίσαμε την ευλογιά, σήμερα είμαστε πολύ κοντά στο να εξαφανίσουμε την διφθερίτιδα, την πολιομυελίτιδα και την ερυθρά, για τις οποίες εμβολιάζουμε παιδιά και ενήλικες εδώ και πολλά χρόνια και έχουν πέσει τα παγκόσμια κρούσματα σε πολύ πολύ μικρά νούμερα.

Εκτός των εκατομμυρίων νεκρών που έχουμε γλιτώσει από αυτές τις ασθένειες, με τα εμβόλια έχουμε αποτρέψει πολλαπλάσια εκατομμύρια νοσηλειών παγκοσμίως, δίνοντας ευκαιρία στα συστήματα υγείας που αναπτύχθηκαν σε κάθε χώρα να περιθάλπουν ασθενείς με λοιμώξεις που δεν έχουμε εμβόλια ή για άλλες ασθένειες.

Από το 1980 μέχρι σήμερα έχουν περάσει μόλις 41 χρόνια. Μπροστά στα 1000 είδη μικροβίων και ιών που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους, έχουμε ανακαλύψει μόλις 30-35 εμβόλια. Και όμως, σε αυτά τα πολύ λίγα χρόνια που έχουμε εμβόλια, για αυτά τα λίγα βακτήρια και ιούς, η διαφορά που έχουμε κάνει στην ανθρώπινη ζωή και στα συστήματα υγείας είναι ανυπολόγιστη.

Βεβαίως, αυτά τα 41 χρόνια η γνώση μας σε τομείς της ιατρικής, βιολογίας και βιοτεχνολογίας έχει κάνει τρομερά άλματα. Όσο μεγαλώνει και εξελίσσεται η γνώση μας, τόσο θα αυξάνεται η ικανότητά μας να παράγουμε νέα εμβόλια, για περισσότερους ιούς και βακτήρια, πιο αποτελεσματικά και πιο ασφαλή.

Το μέλλον του «πολέμου» μεταξύ του ανθρώπινου γένους και των παθογόνων ιών και βακτηρίων θα είναι μακρύ. Αλλά μπορούμε να κοιτάμε αυτό το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και την μείωση των ασθενειών που μας ταλαιπωρούν.

Ο Δρ Νικόλας Διέτης είναι Επίκουρος Καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, από τον Οκτώβριο του 2015. Διδάσκει το πεδίο της φαρμακολογίας του Προπτυχιακού Προγράμματος της Ιατρικής Σχολής σε 2ετείς και 3ετείς φοιτητές και διευθύνει το Εργαστήριο Πειραματικής Φαρμακολογίας της Σχολής. Είναι διορισμένο μέλος του Συμβουλίου του ΚΕ.ΔΙ.ΜΑ και της Επιτροπής Εσωτερικής Ποιότητας του Πανεπιστημίου Κύπρου, καθώς και εξεταστής του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Αρ.Φακ. Ι.Κ.Υ.Κ.1.1.04.1/V).

Διαβάστε ολόκληρο το βιογραφικό του εδώ.

Μάθε περισσότερα: www.dietislab.org