Μια μεγάλης κλίμακας δενδροφυτεύση, αντί να ωφελήσει το περιβάλλον ενδεχομένως να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, αν δεν υπάρξουν οι προαπαιτούμενες μελέτες.


Με τις τελευταίες εξελίξεις και τις τραγικές επιπτώσεις των πυρκαγιών, η ιδέα της φύτευσης δέντρων έχει καταστεί μία οικονομική και ίσως η μοναδική λύση. Παρόλα αυτά, μετά από τις πύρινες πολιορκίες χρειάζεται χρόνος για να δουλέψει η φύση. Θα πρέπει να περάσει ένα χρονικό διάστημα για να μπορέσει να υπάρξει αναδάσωση στις εν λόγω περιοχές.

Με αφορμή την παρακάτω ανάρτηση που έγινε viral στο Facebook, στην οποία γίνεται αναφορά στην αναδάσωση και στον κίνδυνο που ελλοχεύει φυτεύοντας πεύκα, η CITY επικοινώνησε με τον δασικό λειτουργό Τάκη Παπαχριστοφόρου, έτσι ώστε να μας κατατοπίσει επί του θέματος.

Ισχύει πως τα πεύκα είναι πιο εύφλεκτα;

Ισχύει. Τα πεύκα έχουν ρητίνη μέσα στο φύλο και είναι πιο εύφλεκτο δέντρο σε περίπτωση που το πλησιάσει φωτιά. Ακόμη, ο πεύκος της Κύπρου, δηλαδή η τραχεία πεύκη, παίρνει και την πιτυοκάμπι. Πρόκειται για την λεγόμενη κάμπια του πεύκου που κάνει φωλιά στον πεύκο και τρώει τα φύλα του. Αυτά τα πεύκα δεν τα συστήνουμε να φυτεύονται στις πόλεις ή σε σχολεία. Είναι αρκετά εύφλεκτα και αν παρατηρήσουμε τις πυρκαγιές της Ελλάδας μπορούμε να διακρίνουμε πεύκα στα σπίτια, κάτι που έχει ως επίπτωση να πάρει πιο εύκολα φωτιά κάποιο σπίτι.

Άρα να μη φυτεύουμε δέντρα κοντά στα σπίτια;

Πρέπει να υπάρχει απόσταση των δέντρων από τα σπίτια, διότι με τέτοιους ανέμους και τόσο ψηλές θερμοκρασίες, ακόμη και ο πλάτανος θα ανάψει. Δεν θα αφήσουμε τις πόλεις και τα οικόπεδα χωρίς δέντρα, το κύριο ζήτημα είναι να υπάρχει μία απόσταση.

Ποια δέντρα υποστηρίζετε περισσότερο για δενδροφυτεύση;

Αναλόγως και του υψομέτρου, διότι πιο ψηλά ευδοκιμούν διαφορετικά είδη δέντρων. Ένα δέντρο που θα ήταν καλό να φυτευτεί στην Κύπρο και μπορεί να είναι λιγότερο εύφλεκτο είναι η συκαμινιά. Η συκαμινιά προσφέρει σκίαση, ενώ στα θετικά είναι πως διατηρείται περισσότερο το κλάδεμά της. Δεν φλέγεται τόσο εύκολα όσο ο πεύκος.

Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για μια αναδάσωση;

Οι αναδασώσεις στην Κύπρο γίνονται με τη φύτευση δέντρων. Όμως μελετούμε τι δέντρα υπήρχαν πριν την πυρκαγιά. Αν υπήρχαν πεύκα και πλατάνια, τότε θα φυτεύσω ιθαγενή, ενδημικά είδη. Στην ουσία, θα φυτεύσω δέντρα τα οποία υπήρχαν πριν σε μία περιοχή και δεν θα αλλάξω εντελώς το είδος. Αν θα κάνω αναδάσωση, είναι καλύτερο να κάνω ένα μεικτό δάσος, δηλαδή να φυτεύσω πλατύφυλλα και κωνοφόρα. Δεν πρέπει να υπάρχει μόνο ένα είδος, πρέπει να υπάρχει ποικιλία, αφού έτσι βοηθούμε την βιοποικιλότητα του τόπου. Μερικά ζώα και έντομα μπορεί να ζουν στο ένα και όχι στο άλλο. Ένα παράδειγμα, είναι πως όταν φυτεύσουμε μόνο πεύκα, αν έρθει μία καταιγίδα και στη συνέχεια ακολουθήσουν δυνατοί ανέμοι, αυτό το είδος τραχείας πεύκης που έχουμε στα δικά μας δάση μπορεί να ξεριζωθεί. Αν είναι μικτό το δάσος, το πλατύφυλλο θα προστατεύσει το κωνοφόρο γιατί είναι πλατιές οι ρίζες του, ενώ του κωνοφόρου είναι πολύ πιο πάνω -στο ένα με ενάμιση μέτρο βάθος, όπως πχ του πεύκου, του κυπαρισσιού και του κέδρου. Οι ρίζες των πλατύφυλλων, όπως ο δρυς, η βελανιδιά, ο πλάτανος, ο σκλέδρος και ο σφένδαμος είναι βαθιά και στερεώνονται καλύτερα στο έδαφος. Έτσι, βοηθούμε το δάσος να είναι πιο ανθεκτικό και στις καιρικές συνθήκες.