Στο πολύ πρώιμο στάδιο της συζήτησης με έναν άγνωστο, έχεις ήδη σχηματίσει μια πρώτη άποψη. Μόλις δεκαπέντε λεπτά μετά και αφού έχεις ακούσει την ιστορία του, δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι, ενδεχομένως έχεις νιώσει ήδη κάποιου είδους ευθύνη απέναντί του.

Κάποιος, για παράδειγμα, που βλέπει σε ένα μαγαζί το section με τα τσάγια και τα βότανα, προφανώς δεν το κάνει απλώς γιατί… αλλάζει σιγά σιγά ο καιρός. Ή τουλάχιστον δεν το κάνει μόνο γι’ αυτό τον λόγο.

Κουβεντιάζοντάς τον, σε μερικά λεπτά έχει προλάβει να μοιραστεί μαζί σου (για να μην πω να σου εξομολογηθεί) ότι στο σπίτι του έχει τεράστια συλλογή με βότανα, ότι του αρέσει πολύ να χαζεύει για αρκετή ώρα το συγκεκριμένο τμήμα μπαίνοντας σε μαγαζιά και ότι η συνήθειά του αυτή προέκυψε από την περίοδο που το παιδί του νόσησε με καρκίνο.

Ο μικρός έχει θεραπευτεί, ευτυχώς, αλλά παρόλα αυτά η ανάγκη για στροφή σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής βρίσκεται πλέον ψηλά στη λίστα με τις προτεραιότητες του κυρίου που στεκόταν για ώρα και χάζευε τα τσάγια, τα βότανα, τα βάμματα και τα αιθέρια έλαια.

Λίγη ώρα πριν, τι σύμπτωση, ένας άλλος κύριος, ενώ ξεκίνησε να ψάχνει μια συγκεκριμένη τροφή που τα τελευταία χρόνια είναι πολύ της μόδας και ενώ κάποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι απλώς… έκοψε το κρέας και έγινε vegan, ξεκίνησε ξαφνικά -σχεδόν κομπιάζοντας- να εξιστορεί την περιπέτειά του με τον καρκίνο (στους πνεύμονες) και ότι προσπαθεί με οποιονδήποτε τρόπο και σε συνεννόηση με τον γιατρό του να βοηθήσει τον εαυτό του.

Είναι μαγικό να ανακαλύπτεις τις ανθρώπινες ιστορίες πίσω από απλές καθημερινές εικόνες, ατάκες ή ερωτήσεις. Και είναι ακόμα πιο μαγικό να νιώθεις ότι κατάφερες (ή έστω προσπάθησες) να δώσεις στον άλλο μια πληροφορία η οποία ενδεχομένως θα τον βοηθήσει να βρει μια λύση ή τουλάχιστον θα του ανοίξει ένα μικρό παράθυρο.


Φωτογραφία: Pexels από το Pixabay