Αυτοί οι 5 φίλοι βγάζουν την ίδια φωτογραφία κάθε 5 χρόνια
Το κάνουν από το 1982.
Τρίτη 21 Ιουνίου 2022
3
λεπτά
Κεντρική φωτογραφία από John Wardlaw via CNN
Το 1982 πέντε φίλοι κάθισαν σε έναν πάγκο, κοίταξαν την κάμερα και έβγαλαν μια φωτογραφία. Από τότε, μπορεί τα πρόσωπά και τα σώματά τους να άλλαξαν, αλλά αυτό δεν τους σταμάτησε από να συναντιούνται κάθε 5 χρόνια για να βγάλουν την ίδια ακριβώς φωτογραφία.
Ο Μπάρνεϊ, ο Ντίκσον, ο Μαρκ Ράμερ- Κλίαρι, ο Τζον Μολόνι και ο Τζον Γουάρντλοου, βγάζουν κάθε 5 χρόνια την ίδια φωτογραφία σε μια καλύβα, στη λίμνη Κόπκο της Καλιφόρνια. Πρόσφατα, συναντήθηκαν για να βγάλουν την 9η φωτογραφία τους, μόνο που κάποια στιγμή πριν γίνει αυτό, παραδέχτηκαν πως φοβήθηκαν ότι αυτή τη φορά θα ήταν μόνο 4 μπροστά από τον φακό, καθώς ο Ντάλας Μπάρνεϊ πέρασε μια περιπέτεια με τον καρκίνο.
Το 2019 αφαιρέθηκε ένας κακοήθης όγκος από το πόδι του Μπάρνεϊ Ντάλας, ο οποίος κάθεται στο κέντρο στις φωτογραφίες. «Ήμουν συντετριμμένος. Ανησυχούσαμε ότι θα υπήρχε μια κενή θέση στον πάγκο όπου βγάζουμε τη φωτογραφία», εξομολογείται ο Τζον Ντίκσον. Όμως τελικά ο Μπάρνεϊ κατάφερε να δώσει ξανά το παρών στο ραντεβού τους.
Η τελευταία φορά που βρέθηκαν μαζί ήταν όταν έβγαλαν την προηγούμενη φωτογραφία, το 2017. Λόγω της περιπέτειας του Μπάρνεϊ με τον καρκίνο και εξαιτίας της πανδημίας ήταν δύσκολο να συναντηθούν στα χρόνια που μεσολάβησαν.
Το πρώτο βράδυ έφαγαν στην καλύβα τα τάκος που τους ετοίμασε ο Γουάρντλοου και το επόμενο μεσημέρι πήραν τις θέσεις τους στον πάγκο για να βγάλουν τη φωτογραφία. Κάθε φορά κάθονται με την ίδια σειρά, όπως το 1982 και παίρνουν τις ίδιες πόζες. Ένα καπέλο είναι πάντα ακουμπισμένο στα πόδια του Ράμερ- Κλίαρι και ο Μολόνι κρατά ένα βαζάκι στο δεξί του χέρι.
Οι φωτογραφίες τους έχουν γίνει viral στο παρελθόν. Άγνωστοι στον δρόμο προσπαθούν να καταλάβουν από πού τους ξέρουν, ενώ κατέληξαν και σε έκθεση γερμανικού μουσείου για τη φιλία, είπαν στο CNN.
Οι πέντε φίλοι γνωρίστηκαν στη Σάντα Μπάρμπαρα και η καλύβα στην οποία γίνονται τα reunion φτιάχτηκε από τον παππού του Γουάρντλοου το 1970. Όταν συναντιούνται, ψαρεύουν, κάνουν πεζοπορία, μπάρμπεκιου, ή μαζεύουν μούρα, κάνουν πλάκες ο ένας στον άλλον και τα πειράγματα δεν έχουν τέλος.
Ο Μπάρνεϊ δεν ανησυχεί για το μέλλον της παράδοσης της παρέας, ούτε για την υγεία του. «Αλλά έχω έναν φόβο για το ότι καθόμαστε σε αυτό το κάγκελο», παραδέχεται. «Όσο γερνάμε, το ίδιο ισχύει και για το κάγκελο. Βαραίνουμε, ο πάγκος και το κάγκελο είναι σε ύψος περίπου 9 μέτρων. Ανησυχώ ότι μια μέρα θα το ακούσουμε να σπάει», προσθέτει.