Ο Δρ. Αντριου Χόσι, επιμελητής καρκινοειδών και σκουληκιών στο Μουσείο της Δυτικής Αυστραλίας, είπε ότι τα συγκεκριμένα καβούρια έχουν πίσω πόδια που είναι ειδικά προσαρμοσμένα για να κρατούν τα προστατευτικά τους καπέλα.
Τα σφουγγάρια βοηθούν τα καβούρια να καμουφλάρονται από θηρευτές όπως χταπόδια ή άλλα καβούρια. Μπορεί, μάλιστα, να είναι μεγαλύτερα από το ίδιο το καβούρι και επίσης παρέχουν χημικό αποτρεπτικό παράγοντα.
«Ορισμένες από τις ενώσεις που παράγουν αυτά τα σφουγγάρια είναι πολύ επιβλαβείς», εξήγησε ο Χόσι. «Δεν υπάρχουν πολλοί θηρευτές που θα τους ενδιέφερε να μασήσουν ένα σφουγγάρι μόνο και μόνο για να φτάσουν σε ένα καβούρι».
Μια οικογένεια που ζούσε στη Δυτική Αυστραλία, βρήκε ένα δείγμα Lamarckdromia που ξεβράστηκε στην παραλία και το έστειλε στο Μουσείο της Δυτικής Αυστραλίας για αναγνώριση.
Ο Χόσι και ο Κόλιν ΜακΛέι, ένας θαλάσσιος βιολόγος που συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Canterbury στη Νέα Ζηλανδία, περιέγραψαν στη συνέχεια το καβούρι ως ένα νέο είδος - ένα από τα τρία του γένους Lamarckdromia.
Το όνομα του καβουριού τιμά τη μνήμη του HMS Beagle, του οποίου το δεύτερο ταξίδι μεταξύ 1831 και 1836 οδήγησε στη θεωρία της «φυσικής επιλογής» του Δαρβίνου (σ.σ. Η «φυσική επιλογή» είναι η διαδικασία εξέλιξης των ειδών, μέσω της οποίας οι οργανισμοί, που είναι καλύτερα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον, αφήνουν περισσότερους απογόνους από εκείνους που είναι λιγότερο προσαρμοσμένοι). Το εν λόγω πλοίο μετέφερε τον Δαρβίνο στη νότια ακτή της Δυτικής Αυστραλίας το 1836.
Το Lamarckdromia beagle περιγράφηκε μαζί με άλλα νέα είδη σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Zootaxa.
«Η ανακάλυψη νέων ειδών στη Δυτική Αυστραλία δεν είναι κάτι ασυνήθιστο», είπε ο Χόσι. «Το ποσοστό των πραγμάτων που δεν γνωρίζουμε ότι έχουμε στα αυστραλιανά ύδατα είναι ακόμα πολύ υψηλό», κατέληξε.
ΠΗΓΗ
