Καθημερινά, υπάρχουν θεωρίες που οι περισσότεροι από εμάς ασπαζόμαστε ως αυταπόδεικτες και ορθές. Δεν είναι καθόλου έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το scitechdaily.com έκανε εξαιρετικά μεθοδική εργασία εντοπίζοντας δέκα ”κλασικά” παραδείγματα και τα παραθέτουμε συνοπτικά:

Μύθος 1 – Οι χιμπατζήδες έχουν περισσότερα μαλλιά από τους ανθρώπους

Εάν βάλετε μια φωτογραφία ενός χιμπατζή δίπλα σε έναν άνθρωπο, θα σας συγχωρούσαν εάν πιστεύατε ότι ο χιμπατζής είναι πολύ πιο τριχωτός. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Οι άνθρωποι έχουν από δύο έως πέντε εκατομμύρια τριχοθυλάκια απλωμένα γύρω από το σώμα τους, που είναι περίπου ο ίδιος αριθμός με ζώα όπως ο χιμπατζής. Τα μαλλιά μας, απλώς, είναι πολύ λιγότερο τραχιά και λιγότερο ορατά.

Μύθος 2 - Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο

Η Γη περιστρέφεται γύρω από το κέντρο μάζας του ηλιακού συστήματος, γνωστό και ως βαρύκεντρό του. Αυτό είναι το σημείο εξισορρόπησης γύρω από το οποίο η συνδυασμένη μάζα κάθε αντικειμένου στο ηλιακό σύστημα κατανέμεται ομοιόμορφα. Λόγω της συνεχούς κίνησης των πλανητών, αυτό το σημείο πάντα μετατοπίζεται. Επειδή ο Ήλιος έχει πάνω από το 99% της συνολικής μάζας του ηλιακού συστήματος, το βαρύκεντρο του ηλιακού συστήματος βρίσκεται κοντά στην επιφάνειά του και μερικές φορές μέσα στον ίδιο τον Ήλιο. Αλλά όταν το βαρύκεντρο βρίσκεται έξω από τον Ήλιο, ο πλανήτης μας απλώς περιφέρεται σε ένα ”κενό” σημείο στο διάστημα, που δεν βρίσκεται πάνω στον Ήλιο.

Μύθος 3 – Ένα βρεγμένο τηλέφωνο πρέπει να μπαίνει μέσα στο ρύζι

Το να πιστεύει κανείς ότι το ρύζι θα στεγνώσει ένα βρεγμένο τηλέφωνο βασίζεται στην εξής απλή σκέψη: το ρύζι είναι γνωστό ότι απορροφά την υγρασία. Ωστόσο, παρά τα όσα μπορεί να έχετε ακούσει, πειράματα έχουν δείξει ότι όχι μόνο το ρύζι δεν θα βοηθήσει, αλλά πιθανότατα θα λειτουργήσει πιο αργά από τον καθαρό αέρα. Στην πραγματικότητα, το ρύζι μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Οι κόκκοι μπορεί να κολλήσουν στις υποδοχές ακουστικών ή στις θύρες φόρτισης και το άμυλο που περιέχει το ρύζι μπορεί ακόμη και να επιταχύνει τη διαδικασία διάβρωσης. Αντίθετα, απλώς αφήστε το τηλέφωνο έξω να στεγνώσει σε μια περιοχή με αέρα.

Μύθος 4 – Η διαπλάτυνση των αυτοκινητοδρόμων βοηθά στην κυκλοφορία

Όταν είστε κολλημένοι στην κίνηση, είναι εύκολο να φανταστείτε πόσο πιο γρήγορα θα μπορούσατε να πάτε αν κάποιος είχε την προνοητικότητα να προσθέσει περισσότερες λωρίδες στον αυτοκινητόδρομο στον οποίο βρίσκεστε. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι η διαπλάτυνση ενός αυτοκινητόδρομου συχνά οδηγεί απλώς σε χειρότερα κυκλοφοριακά προβλήματα, χάρη σε ένα φαινόμενο γνωστό ως «επαγόμενη ζήτηση», το οποίο περιγράφει πώς μια αύξηση της προσφοράς οδηγεί σε μείωση της τιμής και, ως εκ τούτου, σε αύξηση της κατανάλωσης. Στην περίπτωση των δρόμων, η προσθήκη χωρητικότητας μειώνει τον χρόνο ταξιδιού, γεγονός που μειώνει την «τιμή» της οδήγησης και έχει ως αποτέλεσμα να διανύονται περισσότερα μίλια, επειδή οι άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν αυτοκίνητο αποφασίζουν να οδηγήσουν. Έτσι οι νέες λωρίδες γεμίζουν πολύ γρήγορα και η κυκλοφορία μας πνίγει ξανά.

Μύθος 5 – Το Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό του κόσμου

Στα 29.035 πόδια (8.850 μέτρα) από τη βάση του μέχρι την κορυφή του (συν ή μείον 6,5 πόδια/2 μέτρα), το Έβερεστ θεωρείται γενικά το υψηλότερο βουνό του κόσμου. Αλλά αυτό εξαρτάται από τον ορισμό σας για το «υψηλότερο». Αν ορίσετε το υψηλότερο ως ”πλησιέστερο στο φεγγάρι”, τότε το βραβείο πρέπει να πάει στο όρος Chimborazo στον Ισημερινό. Το θέμα είναι ότι η Γη δεν είναι μια στρογγυλή σφαίρα, διογκώνεται στη μέση. Από τη βάση μέχρι την κορυφή, το Chimborazo είναι 20.548 πόδια (6.263 μέτρα). Αλλά συμβαίνει να βρίσκεται πάνω στο μεγαλύτερο μέρος του ”εξογκώματος” της Γης, που σημαίνει ότι είναι στην πραγματικότητα 35.826 πόδια (10.920 μέτρα) από το κέντρο της Γης.

Και αν ορίσετε το «υψηλότερο» ως το ψηλότερο βουνό από βάση σε κορυφή, τότε το βραβείο για το «υψηλότερο βουνό» πρέπει να απονεμηθεί στο Mauna Kea της Χαβάης: έχει μήκος πάνω από 32.808 πόδια (10.000 μέτρα) από τη βάση του στον Ειρηνικό Ωκεανό μέχρι την κορυφή του, που σημαίνει σχεδόν ένα μίλι ψηλότερο από το Έβερεστ.

Μύθος 6 – Υπάρχει μηδενική βαρύτητα στο διάστημα

Όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με πλάνα αστροναυτών που ”επιπλέουν” γύρω από ένα διαστημικό σταθμό, επομένως είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει βαρύτητα εκεί πάνω. Αλλά η βαρύτητα υπάρχει παντού στο σύμπαν. Χωρίς αυτήν, τα πάντα απλά θα έσπαγαν σε κομάτια και θα έπαυαν να υπάρχουν. Ο λόγος που οι αστροναύτες στον διαστημικό σταθμό κινούνται ελεύθερα, σα να μην έχουν βάρος, είναι επειδή τόσο ο διαστημικός σταθμός όσο και οι αστροναύτες βρίσκονται σε συνεχή κατάσταση ελεύθερης πτώσης προς τη Γη. Επειδή τα αντικείμενα οποιασδήποτε μάζας πέφτουν με την ίδια ταχύτητα, ο διαστημικός σταθμός και οι αστροναύτες πέφτουν μαζί, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της μηδενικής βαρύτητας. Ευτυχώς, αν και συνεχίζουν να πέφτουν, στην πραγματικότητα δεν πέφτουν ποτέ στη Γη, επειδή ο διαστημικός σταθμός ταξιδεύει με περίπου 17.150 μίλια (27.600 χλμ.) την ώρα, κρατώντας και τους αστροναύτες σε τροχιά.

Μύθος 7 – Το νερό μεταφέρει ηλεκτρισμό

Είναι αλήθεια ότι αν ρίξετε μια τοστιέρα μέσα στη μπανιέρα, ενώ κάνετε το μπάνιο σας, αυτό δεν θα τελειώσει καλά για εσάς. Ωστόσο είναι γεγονός ότι το καθαρό, απεσταγμένο νερό είναι κακός αγωγός[ του ηλεκτρισμού, επειδή τα μόριά του δεν έχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια για να μεταφέρουν ηλεκτρικό ρεύμα. Το καθαρό νερό αποτελείται από ένα μόριο οξυγόνου που είναι χημικά συνδεδεμένο με δύο μόρια υδρογόνου. Το οξυγόνο έχει έξι ηλεκτρόνια στο εξωτερικό αντιδραστικό κέλυφος του και χώρο για άλλα δύο, και τα άτομα υδρογόνου έχουν ένα ηλεκτρόνιο το καθένα, που σημαίνει ότι σχηματίζεται ένας τέλειος χημικός δεσμός.

Το νερό είναι, ωστόσο, ένας υπερθετικός διαλύτης. Τα ελεύθερα ιόντα από ”ακαθαρσίες”, όπως άλατα και μέταλλα που είναι διαλυμένα στο νερό, του επιτρέπουν να μεταφέρει ηλεκτρισμό.

Μύθος 8 – Υπάρχουν επτά χρώματα στο ουράνιο τόξο

Σε αντίθεση με τους συγχρόνους του, ο Ισαάκ Νιούτον (Νεύτων) πίστευε ότι το καθαρό, λευκό φως του ήλιου αποτελείται από όλα τα χρώματα του φάσματος. Το απέδειξε αυτό στη δεκαετία του 1660 μεε μια σειρά πειραμάτων, που διαθλούσαν το ηλιακό φως μέσω ενός πρίσματος, σπάζοντας το σε μικρότερα μήκη κύματος. Αρχικά, ο Νεύτων είδε μόνο πέντε χρώματα. Πίστευε όμως στο όραμα του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού Πυθαγόρα για ένα αρμονικό σύμπαν στο οποίο ο αριθμός 7 ήταν ένας μαγικός αριθμός, που συνέδεε όλα τα είδη φυσικών φαινομένων, από τα ουράνια σώματα (τα επτά από τα οποία ήταν γνωστά εκείνη την εποχή) μέχρι τη μουσική κλίμακα. Ως εκ τούτου, όταν ο Nεύτων δημοσίευσε τον αρχικό του τροχό χρώματος, το 1704, πρόσθεσε το πορτοκαλί και το λουλακί στα χρώματα που είχε ήδη προσδιορίσει.

Μύθος 9 – Το πληκτρολόγιο της γραφομηχανής σχεδιάστηκε για να αποτρέπει την εμπλοκή των πλήκτρων

Σε αντίθεση με ό,τι ίσως έχετε ακούσει, το πληκτρολόγιο πιθανότατα δεν κατέληξε στην τρέχουσα διάταξή του επειδή ο εφευρέτης προσπαθούσε να βεβαιωθεί ότι τα μηχανικά πλήκτρα στη γραφομηχανή του δεν θα μπλοκάρουν, τοποθετώντας τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γράμματα όσο το δυνατόν πιο μακριά μεταξύ τους. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ιστορικούς του Πανεπιστημίου του Κιότο, Koichi Yasuoka και Motoko Yasuoka, οφείλει την τρέχουσα διάταξή του στον αμερικανικό κώδικα Μορς του 19ου αιώνα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, όταν σχεδιαζόταν η διάταξη του πληκτρολογίου, οι κύριοι χρήστες των γραφομηχανών ήταν τηλεγραφικοί χειριστές που έπρεπε να μεταγράψουν μηνύματα γραμμένα σε κώδικα Μορς όσο το δυνατόν γρηγορότερα, έτσι τα γράμματα που χρησιμοποιούσαν περισσότερο τοποθετούνταν εκεί που μπορούσαν να βρουν πιο εύκολα.

Μύθος 10 - Οι γκάιντες είναι σκοτσέζικες

Οχι, δεν είναι!

Αν και οι γκάιντες μπορεί τώρα να είναι συνώνυμες με τα Highlands της Σκωτίας, πιθανότατα προήλθαν από πολύ πιο ανατολικά. Αρχαίες αναφορές σε γκάιντες έχουν βρεθεί τόσο στην Τουρκία όσο και στην Αίγυπτο. Ένα πιθανό γλυπτό γκάιντας, που χρονολογείται στο 1000 π.Χ., βρέθηκε σε μια πλάκα των Χετταίων στο Euyuk στην Ανατολία. Ένας πιο ουσιαστικός σύνδεσμος, που παραπέμπει στις πρώιμες αιγυπτιακές γκάιντες από δέρμα και κόκκαλο σκύλου, έχει καταγραφεί από τον Έλληνα θεατρικό συγγραφέα Αριστοφάνη τον πέμπτο αιώνα π.Χ. στο έργο του «Αχαρνής», στο οποίο γράφει: «Εσείς αυλητές που είστε εδώ από τη Θήβα, με κόκαλο. Οι σωλήνες φυσούν το πίσω μέρος ενός σκύλου».

Ωστόσο, ο πρώτος αξιοσημείωτος θαυμαστής του συγκεκριμένου μουσικού οργάνου ήταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων, ο οποίος έκοψε ακόμη και νόμισμα, όπου εμφανιζόταν να παίζει γκάιντα. Έπαιζε για να εμπνεύσει τα στρατεύματά του πριν από τη μάχη. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες για το πώς η γκάιντα έφτασε στη Σκωτία από την αρχική της γενέτειρα, αλλά μια από τις πιο δημοφιλείς (και εύλογες θεωρίες) αναφέρει ότι οι Ρωμαίοι την έφεραν μαζί τους όταν κατέκτησαν τη Βρετανία. Τρελό!

ΠΗΓΗ