*Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου, αν θέλεις να μοιραστείς μια ιστορία σου με την Tipster, γράψε στο sextalk@city.com.cy


Καλησπέρα! Διαβάζοντας πολλά ενδιαφέροντα θέματα και απαντήσεις σας, σκέφτηκα να στείλω και τον δικό μου προβληματισμό, για μια δεύτερη σκέψη! Λοιπόν, το περασμένο Σάββατο βράδυ αποφάσισα, εν τέλει, και μετά από αρκετή σκέψη (επειδή βαριόμουν περισσότερο) να βγω με την αδερφή μου χαλαρά, για ένα ποτό στο κέντρο της επαρχιακής πόλης που ζούμε. Είχε ένα event οπότε πήγαμε εκεί, αλλά όταν διαπιστώσαμε το πόσο κόσμο είχε, πήγαμε σε ένα άλλο μαγαζί πιο κάτω, επίσης στέκι μας. Επειδή κι εκείνο ήταν αρκετά γεμάτο, μάς πρότειναν να καθίσουμε για λίγο στο μπαρ έως ότου άδειαζε κάτι έξω και να μας μεταφέρουν. Λίγα λεπτά αργότερα μάς πλησιάζει ένας εκ των δύο barmen για να μας πάρει παραγγελία. Τον κοιτάω και μένω άναυδη. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί πιο όμορφα μάτια και πιο ευγενικό βλέμμα και πρόσωπο στη ζωή μου. Το παίζω άνετη, παίρνουμε τα ποτά μας και ξεκινάμε να μιλάμε με την αδελφή μου. Όλο τα βράδυ δεν παρατηρώ τι παίζει γύρω μου, εκτός από μια-δυο στιγμές που πέφτει το βλέμμα μου στο μπαρ και τον πετυχαίνω να με κοιτάει. Να σημειωθεί πως ο περισσότερος κόσμος ήταν στην άλλη πλευρά του μπαρ, ο Α. δεν έφευγε από το σημείο που ήμασταν εμείς. Παρόλα αυτά, λόγω ανασφάλειας, δεν έδωσα σημασία, γιατί ήμουν σίγουρη πως ήταν της φαντασίας μου. Η ώρα είχε πάει 1 και μας πλησιάζει ένα παιδί, σερβιτόρος, που εκείνο το βράδι είχε ρεπό. Είχε πιει λίγο παραπάνω, αρχίσαμε να κάνουμε πλάκα για διάφορα μέχρι που με σοβαρό ύφος με ρωτάει αν μου αρέσει ο μπάρμαν. Παγώνω, αλλά του απαντάω πως και να μου αρέσει δεν έχει σημασία γιατί αυτός βλέπει εκατοντάδες άτομα κάθε βράδυ, σιγά μην προσέξει εμένα. Τότε μου λέει πως εδώ και αρκετή ώρα με κοιτάζει συνεχώς από το bar και ξεκινά να τον φωνάζει με το όνομά του. Ο Α., που ψιλοσυμμάζευε το bar, άρχισε να μπαίνει στη συζήτηση διστακτικά, γελώντας από αμηχανία με τον σερβιτόρο που ήταν κάπως μεθυσμένος και πετούσε διάφορες ατάκες. Εν τέλει ξεκινήσαμε να μιλάμε μεταξύ μας, για την ηλικία μας (22 ετών και οι δύο), τι κάνουμε στη ζωή μας κ.λπ. Το bar είναι στο κλείσιμο και μας ρωτάει αν θέλουμε να πάμε μαζί τους για ποτό κάπου αλλού. Λίγη ώρα μετά πήγαμε σε ένα μαγαζί πιο κάτω και μπαίνουμε μέσα να χαιρετήσει φίλους και γνωστούς. Παρότι είχε πολύ κόσμο, ευτυχώς δεν θα χανόμασταν γιατί είναι 1.90, οπότε ξεχώριζε στο πλήθος. Το θέμα είναι πως από το πουθενά μού έπιασε το χέρι και με τράβηξε μέσα μαζί του. Κάτι που επανέλαβε και στο επόμενο μαγαζί που πήγαμε μετά. Με έφερε πολύ κοντά του, χορεύαμε και όταν κατάλαβε πόσο ντρέπομαι, έσκυψε και μου είπε στ’ αυτί να χαλαρώσω. Είχε πάει ξημερώματα και έπρεπε να φύγουμε. Στον δρόμο μιλούσαμε για διάφορα και σε όλη τη διαδρομή δεν μου άφησε το χέρι.

Με ρώτησε πότε επιστρέφω Θεσσαλονίκη και αν θα έμενα εκεί μόνιμα. Εκείνος θα έφευγε την επομένη ημέρα το μεσημέρι, ενώ εγώ λίγες ημέρες μετά. Την επομένη τον έκανα follow στο Instagram,με δέχτηκε αμέσως και με έκανε κι εκείνος follow. Και κάπου εδώ ξεκινούν τα θέματα.

Αρχικά, ήταν η ιδέα μου ότι κάτι υπήρχε στην ατμόσφαιρα; Η αδερφή μου λέει πως όντως υπήρχε, το ίδιο και οι φίλες μου, που τους περιέγραψα τα γεγονότα. Δεν έχω ξανανιώσει τέτοιο vibe με άλλο άντρα στη ζωή μου. Δεν ξέρω τι να κάνω, τον σκέφτομαι όλη μέρα, αλλά αυτό με κάνει και να διστάζω και να φοβάμαι να το προχωρήσω.

Παρότι βλέπει όσα ανεβάζω στα social και ξέρει ότι πάω Θεσσαλονίκη σε μία βδομάδα, δεν έχει αντιδράσει σε τίποτα, ούτε μου έχει στείλει μήνυμα να δει τι κάνω. Οκ, καταλαβαίνω πως μπορεί να είναι ντροπαλός, αλλά αν του άρεσα δεν θα έστελνε κάτι; Έστω να αντιδρούσε σε κάτι για να μου δώσε αφορμή να μιλήσω εγώ μαζί του. Ίσως παίζει ρόλο και το ότι δεν με ξέρει καιρό, δεν ξέρει αν υπάρχει κάτι στη ζωή μου, ίσως να διστάζει επειδή τότε στο bar μιλούσα με ένα φίλο και να νομίζει πως παίζει κάτι μαζί του. Story δεν ανεβάζει, ώστε να αντιδράσω σε κάτι, να πιάσουμε συζήτηση. Έπειτα, το να αρχίσω το spam στα post το θεωρώ χαζό.

Σκέφτηκα, όταν θα πάω Θεσσαλονίκη, αν δεν έχει στείλει ως τότε, να του στείλω εγώ, για να δω τι κάνει κα ίσως μου προτείνει να βγούμε. Γιατί ναι μεν ντρέπομαι τρελά και φοβάμαι το άκυρο, αλλά τον σκέφτομαι συνεχώς και δεν θέλω να μην το προσπαθήσω.

Έχω μετανιώσει όσες φορές δεν τόλμησα γενικά στη ζωή μου. Και ήταν πολύ όμορφο εκείνο το βράδυ (ίσως με θεωρήσετε αφελή) ώστε να αφήσω μια ωραία γνωριμία να πάει χαμένη επειδή κανείς δεν τόλμησε να κάνει το πρώτο βήμα. Οι φίλοι μου μού λένε πως δεν χάνω κάτι να του στείλω, τουλάχιστον για να πω ότι προσπάθησα. Και τελευταία θα ήθελα να κάνω ακόμη μία ερώτηση, ίσως, χαζή, γιατί ξέρω ήδη την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Θεωρείτε πως η πολιτική ιδεολογία μπορεί να χωρίσει δύο ανθρώπους; Θα μου πείτε πως εξαρτάται από τους ανθρώπους, από το αν είναι φανατισμένοι και από το τι νιώθουν ο ένας για τον άλλον. Στο παρελθόν δεν είχα σοβαρά θέματα με πρώην σχέσεις μου, ίσως μόνο μικροδιαφωνίες. Κι αν με ρωτάτε, μπροστά στη σύνδεση που ένιωσα με τον Α. δεν υπολογίζω καμιά διαφορετική ιδεολογία. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και με συγχωρείτε εάν σας κούρασα! Απλώς ήθελα μια πιο ουδέτερη άποψη, γιατί πραγματικά έχει σημασία για εμένα.

Ευχαριστώ και πάλι!

Μια ανώνυμη διχασμένη



Κορίτσι μου γλυκό! Θίγεις τόσα πολλά ζητήματα που μια απάντηση εδώ, δεν αρκεί για να σου λύσει τις απορίες, άλλωστε δεν είναι και αυτός ακριβώς ο σκοπός της στήλης. Πιστεύω ακράδαντα πως οι απαντήσεις που ζητάς βρίσκονται μέσα σου, απλώς δεν ξέρεις ακόμη πώς να της βρεις. Στα 22 σου χρόνια τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πολύ πιο απλά και εύκολα. Αν σου αρέσει κάτι να το διεκδικήσεις και αν δεν ανταποκριθεί, τότε θα ξέρεις πως εσύ προσπάθησες. Ξέρω πως δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, όπως ούτε και η απόρριψη είναι εύκολο να τη διαχειριστεί κανείς. Βλέπεις μας μεγάλωσαν να αναζητούμε πάντα το τέλειο και την αποδοχή σε έναν κόσμο που συνεχώς απορρίπτει και αποδομεί τα πάντα. Στο θέμα μας όμως, αν όπως λες γουστάρεις τόσο πολύ τον Α. δεν υπάρχει κανένας λόγος να το βασανίζεις και να το αναλύεις ξανά και ξανά. Βρες μια αφορμή και στείλε του. Και κυρίως σταμάτα να κατηγορείς τον εαυτό σου για τη δική του συμπεριφορά. Μπορεί να μην έστειλε για χίλιους λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι το ότι δεν γουστάρει. Αν με το μυαλό του έβαλε άλλα, αν ήθελε να το προχωρήσει, έπρεπε πρώτα να σε ρωτήσει για να τα ξεκαθαρίσει. Αλλιώς, αν έβγαλε τελεσίδικα συμπεράσματα από ένα βράδυ, το πρόβλημα είναι δικό του και όχι δικό σου. Οπότε, χωρίς να προδικάζεις, μπορείς πολύ απλά να του στείλεις ένα μήνυμα. Κι ένα απλό «γεια, τι κάνεις;» είναι αρκετό και μετά άφησε τα πράγματα να κυλήσουν. Άλλωστε σε λίγο καιρό θα είστε στην ίδια πόλη, οπότε αν είναι να προχωρήσει το πράμα, θα προχωρήσει. Γενικά θεωρώ πως σε τέτοιες φάσεις, η υπερανάλυση είναι το ό,τι χειρότερο. Σε κρατάει πίσω και σε γεμίζει αμφιβολίες. Το ιδανικότερο είναι να πράττεις και να προχωράς βάσει αποτελέσματος και όχι βάσει υποθέσεων και αναλύσεων. Άσε λοιπόν κατά μέρους τα «αν», τα «ίσως» και τα «μπορεί» και πάρε το κινητό να στείλεις. Τώρα για το τελευταίο σου ερώτημα αντιλαμβάνομαι πως προέκυψε επειδή είδες πράγματα στα social του, αντίθετα με τα δικά σου πιστεύω, στα οποία δίνεις ιδιαίτερη βάση και σημασία. Παρότι έχω άποψη για το θέμα της ιδεολογίας και των πιστεύω γενικά, θα αρκεστώ να σου πω ότι εάν έχουν τόση σημασία για εσένα ή για τον άλλον, και μπαίνουν πάνω από τον έρωτά/σχέση σας, τότε ο έρωτας/σχέση δεν είναι τόσο σημαντικά. Βέβαια, το να συμβιώνεις με έναν άνθρωπο που βρίσκεται στην εντελώς αντίπερα όχθη από εσένα για το πώς βλέπει τη ζωή και τους άλλους ανθρώπους, σαφώς ούτε αυτό μπορεί να λειτουργήσει.


#AskTipster

Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου γράψε στο sextalk@city.com.cy