Ένας ηθοποιός από τη Σενεγάλη που ζει στην Ισπανία και είχε ταξιδέψει στα Κανάρια Νησιά για να κάνει ρεπορτάζ για τις αφίξεις μεταναστών εκεί, βρήκε ανάμεσά τους τον αδελφό του αφού έμαθε ότι ήταν μεταξύ των χιλιάδων που έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι από τη Σενεγάλη στην Ισπανία, τις προηγούμενες εβδομάδες.

Ο Τίμπο Σαμπ και η ομάδα του έφτασαν στο αρχιπέλαγος για να διηγηθούν την ιστορία των περισσότερων από 23.000 αιτητών ασύλου που έχουν φτάσει μέχρι στιγμής φέτος. Ωστόσο, το ταξίδι του Σενεγαλέζου ηθοποιού πήρε μια εντελώς διαφορετική τροπή, όταν έμαθε ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν μεταξύ των πολλών μεταναστών που έφτασαν πρόσφατα στις ακτές των Κανάριων Νήσων.

Ο αδελφός του είχε κρατήσει τα σχέδιά του κρυφά, αναφέρει ο Guardian, γνωρίζοντας ότι ο Σαμπ δεν θα τα ενέκρινε λόγω της επικινδυνότητας του ταξιδιού. Αντίθετα, η μητέρα του Σαμπ ήταν αυτή που αποκάλυψε -τρεις ημέρες αφότου ο αδελφός του είχε ξεκινήσει το επικίνδυνο ταξίδι- ότι ο αδελφός του ήταν ένας από τους 248 ανθρώπους που στριμώχτηκαν σε ένα ετοιμόρροπο σκάφος, το οποίο θα διέσχιζε μία από τις πιο θανατηφόρες μεταναστευτικές οδούς.

«Με είχε κατακλύσει ο φόβος», είπε ο Σαμπ. «Δεν μπορούσα να φάω, δεν κοιμόμουν».

Περιέγραψε τις ημέρες της αναμονής για νέα ως πιο τρομακτικές απ’ ό,τι όταν είχε κάνει ο ίδιος τον ίδιο διάπλου σε ηλικία 17 ετών. Για μέρες είχε καρφωμένα τα μάτια του στο τηλέφωνό του, περιμένοντάς το να χτυπήσει. «Δεν μπορείτε να καλέσετε κανέναν γιατί δεν υπάρχει καθόλου σήμα σε αυτά τα σκάφη», είπε.

Οι κίνδυνοι αυτού του ταξιδιού είναι τεράστιοι. Μόλις τον περασμένο Αύγουστο πάνω από 90 άνθρωποι από τη Σενεγάλη πιστεύεται ότι πέθαναν όταν το σκάφος τους έμεινε για σχεδόν έναν μήνα στον Ατλαντικό ωκεανό.

«Πραγματικά, δεν θα συμβούλευα κανέναν να έρθει με πλοίο», είπε. «Αλλά καταλαβαίνω επίσης γιατί το κάνουν».

Ενώ σχεδόν όλοι από την πατρίδα του, το Kayar, μια παραθαλάσσια πόλη περίπου 35 μίλια (60 χιλιόμετρα) βόρεια της πρωτεύουσας της Σενεγάλης, Ντακάρ, είχαν χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο ή έναν γνωστό στη διαδρομή, ο Σαμπ είπε ότι πολλοί συνέχισαν να βλέπουν ένα ταξίδι με πλοίο ως το μόνο μέσο που θα τους εξασφάλιζε ένα καλύτερο μέλλον.

Περισσότεροι από 1.000 μετανάστες έφτασαν χθες στα Κανάρια Νησιά

Περισσότεροι από 1.000 μετανάστες έφτασαν στα ισπανικά Κανάρια Νησιά χθες, Σάββατο, αφού έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι από την Αφρική, περιλαμβανομένων 320 που επέβαιναν σε ένα πλοιάριο.

Ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι στο νησί Ελ Χιέρο έφτασαν με ένα ξύλινο πλοιάριο 320 μετανάστες, αριθμός ρεκόρ αφίξεων με μία βάρκα. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν ένα πλοιάριο που μετέφερε 271 ανθρώπους και το οποίο έφτασε στο ίδιο νησί στις 3 Οκτωβρίου.

Τα Κανάρια Νησιά έχουν αναχθεί στον βασικό προορισμό για τους μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ισπανία. Φέτος καταγράφεται ρεκόρ αφίξεων μεταναστών από τη Σενεγάλη και άλλες αφρικανικές χώρες.

Από την 1η Ιανουαρίου ως τις 15 Οκτωβρίου 23.537 μετανάστες έφτασαν στα Κανάρια Νησιά, αύξηση 80% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Εξάλλου την ίδια χρονική περίοδο τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να κάνουν τον επικίνδυνο διάπλου, με βάση την οργάνωση Walking Borders.

«Πήγαμε να το καλύψουμε και ο αδερφός μου έτυχε να ήταν εκεί»

Αυτή η αύξηση των μεταναστευτικών ροών –πολλοί από τους οποίους είναι από τη Σενεγάλη– ήταν που έφερε τον Σαμπ στα Κανάρια Νησιά με την ομάδα του από το The Migration Route, μια πύλη πληροφοριών. «Πήγαμε να το καλύψουμε και ο αδερφός μου έτυχε να ήταν εκεί», είπε ο Σαμπ.

Έξι μέρες αφότου το ξύλινο ψαροκάικο που μετέφερε τον αδερφό του είχε ξεκινήσει από τη δυτική Αφρική, έφθασε η είδηση ότι έφτασε στο Ελ Χιέρο, το απομακρυσμένο, δυτικότερο νησί του αρχιπελάγους. «Ευχαρίστησα τον Θεό, ειλικρινά, γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν τα καταφέρνουν», είπε ο Σαμπ.

Ο αδελφός του μεταφέρθηκε γρήγορα στην Τενερίφη -το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Καναρίων Νήσων- όπου ο Σαμπ τον εντόπισε και του είπε ότι θέλει να τον φέρει να ζήσει μαζί του. «Κατά κάποιον τρόπο θα περάσει πολύ καλύτερα από μένα – εγώ κοιμόμουν στους δρόμους για μήνες [όταν έφτασα], χτενίζοντας κάδους σκουπιδιών για να μπορώ να φάω», είπε. «Αλλά δεν θα είναι ακόμα εύκολο: υπάρχει η γραφειοκρατία, η εύρεση εργασίας και ο ρατσισμός. Θα πρέπει να υπομείνει όλα αυτά».

Με πληροφορίες του Guardian