Σημείωση: Το πιο κάτω κείμενο είναι αποτελείται από φράσεις που θα μπορούσαν να ήταν παράγραφοι και από παραγράφους που θα μπορούσαν να ήταν κείμενα, κι αυτά πάλι βιβλία. Κι αντίθετα. Θα δείξει.

«Έχουμε ισοπεδώσει τα πάντα» σου λέει, και θυμώνει επειδή εσύ είσαι «woke» (γιατί κάπως έπρεπε να σε ‘ταμπελώσει’ για να μπορέσει να το διαχειριστεί) καθώς βγάζει το CK μποξεράκι του και μπαίνει τσίτσιδος στο ντους. Πειστικός.

*

Οι συστημικοί κάνουν πολύ καλή δουλειά στο να μας πείσουν πως είναι αντισυστημικοί και οι αντισυστημικοί είναι πολύ κακοί στο να είναι αντισυστημικοί.

*

Είναι η τραπ η νέα rave; Είναι το κάθισμα το νέο κάπνισμα; Είναι το ρετρό το νέο μοντέρνο; Είναι ανούσιες αυτές οι ερωτήσεις; Ναι, ναι, ναι και ναι.

*

Αντιστέκομαι και φέτος στο να στολίσω, Έχουμε Thanksgiving, Black Friday, Cyber Monday. Έχουμε ακόμα να στολίσουμε γαλοπούλα και πορτοφόλια, δεν θα προλαβαίνουμε να ανεβάζουμε και να κατεβάζουμε. Κουράστηκα. Εσύ ακόμη;

*

Νομίζω πως άργησα να καταλήξω στο συμπέρασμα πως τα παιδιά που ακούνε μέταλ είναι τα πιο γλυκά παιδιά. Αν το είχα συνειδητοποιήσει πιο νωρίς τότε ίσως η αγάπη να μην αργούσε τόσο.

*

Άμα ακούνε Οικονομοπουλέικα να στρίβεις - you are welcome.

*
«Ένα δίωρο γεμάτο υπαρκτό σουρεαλισμό, και τεκμηριωμένη ημιμάθεια». Κάπως έτσι μας καλωσορίζει κάθε βράδυ ο Γιώργος Μαντζουρανίδης στον OFF, που είναι αυτή τη στιγμή στο ραδιόφωνο, για το ραδιόφωνο, ό,τι και ο έρωτας στο σεξ, για το σεξ. Μαγικό αλλά σπάνιο.

*

*

Πραγματικά άνετος και καλά με τον εαυτό σου είσαι όταν έχεις τα κότσια (όταν φοράς παντελόνια ή φούστα ή ό,τι σου είναι ταιριαστό) να κυκλοφορείς με ροζ κάλτσες, ως το γόνατο σχεδόν, στο γυμναστήριο. Κάπως έτσι νομίζω, σ’ ερωτεύομαι.

*

Ξεχάσαμε να διαβάζουμε επειδή ξεχάσαμε να γράφουμε; Ή τούμπαλιν; Εσύ τι πιστεύεις, εγώ δεν είμαι σίγουρος.

*

Μπορεί τύποι σαν τον Βινίσιους να άνοιξαν τη πόρτα στους απανταχού μέτροσεξ (ποσό πασέ) να φοράνε μαργαριταρέ κολιέδες, αλλά ο μπαμπάς σας ο Γαβαλάς σας κουβάλησε μωράκια. Όταν σε άναλογκ καιρούς -και πριν αποφασίσει ο Κωστόπουλος να μας ξεβλαχέψει- τα μόστραρε σε Αθήνα και πέριξ.

*

ΟΚ, δεύτερη ζωή δεν έχει αλλά το να πας από το «Πεθαίνω για σένα» στο «Τίνος είσαι εσύ» φαντάζει σαν μια ζωή που δεν έζησες μα την παρατηρείς και την ξέρεις απέξω. Κάποιοι το λεν κυνισμό, εγώ θα το πω «πρόοδος» - γιατί με συμφέρει.

*

Άπειρο ρίσπεκτ σε όσους επέλεξαν, αντί να περιμένουν να δουν πως αντιπροσωπεύονται στην κοινωνία, να γίνουν η αντιπροσώπευση· κόντρα σ’ εναν όχλο που, προστατευόμενο από την ασφάλεια του comment, ωρύεται «τι μας νοιάζει» - κι αυτό στις πιο PG περιπτώσεις.

*

(Σχεδόν) Κάθε ραδιοφωνικό σποτάκι για πάρτι: «Ο Χ θα έρθει για να μας ταρακουνήσει στο εκρηκτικό Ψ». Νιώθω πως θα έπρεπε να συνοδεύεται με γρήγορο προειδοποιητικό κείμενο - σαν αυτά για τις στοιχηματικές;- για το πώς να αντιμετωπίσεις σεισμούς/πυρκαγιές.

**άνω τέλεια**

Γ.Χ.Μ.Π.