Κλείνει ένα από τα πιο ιστορικά ζαχαροπλαστεία της Λεμεσού

Προς πώληση βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες ένα από το πιο ιστορικά ζαχαροπλαστεία της πόλης, το «Petit Paris» επί της οδού Γλαδστωνός.

 


Article featured image
Article featured image

Μια ανάρτηση που έχει κοινοποιήσει στο διαδίκτυο, κάποιος πελάτης του ζαχαροπλαστείου, ενημερώνει πώς «Το αγαπημένο κλασσικό Ζαχαροπλαστείον Petit Paris, είναι προς πώληση. 

Σημείο αναφοράς για τους περισσότερους Λεμεσιανούς, το «Petit Paris», λειτούργησε για πρώτη φορά στην περιοχή το 1964, από έναν Αιγύπτιο κάτοικο της πόλης, τότε που η Γλάδστωνος ήταν το the-place-to-be των Λεμεσιανών. 


Ατελείωτες ώρες και μέρες σκληρής δουλειάς, με τα χρόνια να περνάνε και τα γλυκά του Petit Paris, να γίνονται κάτι σαν κληρονομιά για τις νεότερες γενιές. 


Το 1972 ο Αντρέας και ο Θεόδωρος Χαραλάμπους, οι οποίοι εργάζονταν από παιδιά στο ζαχαροπλαστείο, αποφάσισαν να το αγοράσουν –από τον δεύτερο ιδιοκτήτη του μαγαζιού και να το δουλεύουν οι ίδιοι. 

«Τότε ήταν πολλά διαφορετικά τα πράματα, ούλλοι οι Λεμεσιανοί έρκουνταν για τον καφέ και τη ψυχαγωγία τους στη Γλαδστωνος. Ήταν γεμάτο μαγαζιά, καφενεία και ζαχαροπλαστεία. Εμείς εμεγαλώσαμε μέσα στα γλυκά τζαι ‘θέλαμε να πιάσουμε το ζαχαροπλαστείο γιατί αγαπούσαμεν το».  

 



 

Από το 1972 μέχρι και σήμερα, τα δύο αδέλφια δουλεύουν ανελλιπώς, φτιάχνοντας γλυκά που έχουν αφήσει ιστορία, όπως η ξακουστή πάστα σοκολατίνα και το γαλακτομπούρεκο τους. Στο μαγαζί θα βρεις όμως περισσότερα από 60 με 70 διαφορετικά είδη γλυκών.  

«Το κάθε γλυκό έχει το δικόν του φίλο. Σίουρα κάποια εξεχωρίσαν μεσ’ τα χρόνια, αλλά ανάλογα με τα γούστα του καθενός, προσπαθούμεν να έχουμεν ποικιλία για να τους ικανοποιούμε ούλλους. Εζητούσαν το και οι πελάτες».  

Ατελείωτες ώρες και μέρες σκληρής δουλειάς, με τα χρόνια να περνάνε και τα γλυκά του Petit Paris, να γίνονται κάτι σαν κληρονομιά για τις νεότερες γενιές. «Ανοίαμε το μαγαζί που τις 07:00 το πρωί, τζαι εκλείαμε στις 22:00 τη νύχτα, κάθε μέρα. Με Κυριακές, με αργίες εξέραμεν. Μέχρι σήμερα όμως πριν τις 21:00 εν κλείουμε την πόρτα. Αφού εν προλαβαίνουμε». 

Ο κ. Θεόδωρος, θυμάται τον κόσμο να μπαινοβγαίνει συνεχώς και να δίνει παραγγελίες για γάμους, για πάρτι, για τον καφέ του. «Πελάτες που εγίναμεν φίλοι, που μας αγαπήσαν, τζαι εμείς το ίδιο. Έχουμεν κόσμο που έρκεται δαμέ για 40 χρόνια. Ανθρώποι που εμεγαλώσαμεν μαζί, τζαι εφέρναν μετά τα παιδιά τους, τζαι ύστερα τα εγγόνια τους». 

 

Γιατί το πουλάτε, δεν έχει δουλειά πλέον;   

Αντίθετα δκιώχνουμε δουλειά. Έρχονται για να τους κάμω κεραστικά για γάμους και λέω τους ότι δεν μπορούμε. Πλέον ασχολούμαστε μόνο με τα γλυκά για το μαγαζί. Εμεγαλώσαμεν τζαι εκουραστήκαμεν πολλά. Εν αντέχουμε άλλο. 



Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος συγγενής, που να ενδιαφέρεται να αναλάβει τη συνέχιση του Petit Paris, έτσι αποφάσισαν να το πουλήσουν.


 

Οι πελάτες σας πώς αντέδρασαν όταν είδαν το πωλητήριο;

Εστεναχωρηθήκαν πολλά. Έρκουνται κλαμένοι και ρωτούμεν γιατί. Τι να τους πω τζαι εγώ. Το μόνο που τους λέω είναι αν μπορούν να μας ξανακάμουν 30 χρονών νέους, για να ξαναδουλέψουμεν ακόμα 40 χρόνια.  


Έχουμεν κόσμο που έρκεται δαμέ για 40 χρόνια. Ανθρώποι που εμεγαλώσαμεν μαζί, τζαι εφέρναν μετά τα παιδιά τους, τζαι ύστερα τα εγγόνια τους


Ακόμη δεν έχει βρεθεί κάποιος που να ενδιαφέρεται για να αγοράσει την επιχείρηση, ούτε και γνωρίζει κανείς πώς θα το εκμεταλλευτεί ο νέος ιδιοκτήτης. Παρόλα αυτά, το ιστορικό αυτό ζαχαροπλαστείο της Λεμεσού, αργά ή γρήγορα ετοιμάζεται να ρίξει αυλαία και να κλείσει ένα μεγάλο γλυκό κεφάλαιο. 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ