Ιδανική ζωή και δουλειά σαφώς και δεν υπάρχει. Ούτε και (απόλυτα) ευτυχισμένοι άνθρωποι. Όλοι έχουμε μικρά ή μεγάλα θέματα να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητα και στις δουλειές μας, πόσω μάλλον εάν ασκούμε ένα επάγγελμα μέσω του οποίου αναγκαζόμαστε να ερχόμαστε συνέχεια σε επαφή με άλλους ανθρώπους, πολλούς και διαφορετικούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητάμε από μια κατά τ’ άλλα πετυχημένη τατουητζίνα που δραστηριοποιείται ανάμεσά μας να μάς ανοίξει την καρδιά της.

«Δεν είμαι μία μηχανή που έρχεσαι, μου δίνεις λεφτά και σου τυπώνω στάμπες στο σώμα σου. Θέλω να έχω μία επαφή ουσίας και μία ωραία εμπειρία με τον πελάτη μου και θα προτιμούσα κι αυτός να έρθει κοντά μου με σεβασμό και κατανόηση. Είναι πολύ δύσκολο όταν δεν μπορείς να έχεις διάλογο με τον πελάτη σου» μάς εκμυστηρεύεται η άγνωστη Ψ, που για λόγους σεβαστούς παραμένει ανώνυμη.

«Ο Κυπραίος ό,τι δουλειά και να κάμει, εννα πάει στον άλλον να του πει (υποδείξει) πως να την κάμει» τονίζει με πάθος.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ

Δεν είμαι μία μηχανή που έρχεσαι, μου δίνεις λεφτά και σου τυπώνω στάμπες στο σώμα σου

«Έρχονται και δεν εκτιμούν την τέχνη και τη μοναδικότητα, δεν καταλαβαίνουν ότι το σχέδιο ενός τατουάζ πρέπει να είναι κάστομ. Έρχονται, για παράδειγμα, και ζητούν σχέδια που δημιούργησαν άλλοι tattoo artists ή άλλα πράγματα, πολύ common, που τα βλέπουν στο ίντερνετ. Ακόμη και δικά μου σχέδια που έκανα σε άλλους, μου τα ζητούν!».

Με λίγα λόγια, πολλοί δεν αντιλαμβάνονται πως δεν είμαστε ZARA, συμπληρώνει. «Δεν μας αφήνουν ως καλλιτέχνες να εκφραστούμε».

Κάτι το οποίο επίσης συζητείται συχνά μεταξύ των συναδέλφων στον χώρο είναι «η τάση αρκετών να σε ρωτούν πόσα χρεώνεις πριν καν δουν τη δουλειά σου».

«Αρκετοί δεν μπορούν ακόμη να κατανοήσουν πως όση ώρα εγώ θα χρειαστεί να χτυπήσω ένα τατουάζ άλλη τόση και ακόμα περισσότερη θα χρειαστεί να το προετοιμάσω και να το σχεδιάσω».

Ο Κυπραίος ό,τι δουλειά και να κάμει, εννα πάει στον άλλον να του πει πως να την κάμει

«Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που όλοι θέλουν να κάνουν αυτό το επάγγελμα για τα λεφτά και γεμίσαμε τατούιστ που κάνουν ζημιά στον κόσμο. Ο καθένας αγοράζει μία μηχανή και κοπάρει έτοιμα σχέδια, ασχέτως αν έχει ή όχι καλλιτεχνικό background, αφού αυτό το επάγγελμα είναι τώρα τύπου ροκ-στάρ, όπως ήταν μέχρι πρόσφατα οι DJ. Μου τυγχαίνει συχνά να πω σε πελάτη πως θέλω να ζωγραφίσω κάτι μοναδικό και να με περνούν για ψώνιο! Ε, μα όχι δεν ξυπνούμε ένα πρωί και να θέλουμε μανίτζια και φουλ μπόντι tattoo επειδή εν της μόδας!»