Η αλλόθρησκη γιόγκα και οι φόβοι των εκπροσώπων του Χριστιανισμού

Είναι η πίστη τόσο εύθραυστη, που δεν μπορεί να επιβιώσει αν οι πιστοί βρίσκουν με «τεχνικές γιόγκα» το κέντρο βάρους τους και διαλογίζονται οκλαδόν;

Article featured image
Article featured image

Υπάρχει μια τάση τελευταία στον κόσμο της Εκκλησίας να προειδοποιεί για το φαινόμενο «γιόγκα» και την εξάπλωσή του, υπογραμμίζοντας ότι η γιόγκα δεν ασκεί μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα, αλλά όχι με τον εγκεκριμένο από την Εκκλησία τρόπο, αλλά κατά τρόπο μυστικιστικό και μη ορθόδοξο. Αυτό σημαίνει ότι η γιόγκα είναι εκτός Ορθοδοξίας, γεγονός που την κάνει αυτόματα επικίνδυνή.

Επικίνδυνη όμως ως προς τι; Ως προς τις κακώσεις που μπορεί να προκύψουν από την έλλειψη ευλυγισίας ή την τυχόν εξάσκηση του πνεύματος μέσω μη εγκεκριμένων τελετουργιών; Οι τα πάντα δυνατά τω πιστεύοντι δηλαδή, δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς οδηγίες χρήσεως του τρόπου ζωής τους; Είναι η πίστη τόσο εύθραυστη, που δεν μπορεί να επιβιώσει αν οι πιστοί βρίσκουν με «τεχνικές γιόγκα» το κέντρο βάρους τους και διαλογίζονται οκλαδόν; Και πριν καταλήξουμε στο ότι το κοριτσάκι στην ταινία «εξορκιστής» έκανε γιόγκα, αξίζει να αναφερθούμε και σε άλλες επικίνδυνες γυμναστικές προκατόχους της γιόγκα.

Και κατά τον αστικό μύθο ο μοναδικός, που μπορεί να προηγηθεί της γιόγκα, η οποία βρίσκει την απαρχή της στην αρχαιότητα, εξ ορισμού δεν είναι άλλος από τον Τσακ Νόρις, εκπροσωπώντας αυτή την φορά τις πολεμικές τέχνες. Οι πολεμικές τέχνες, παρόλο που διδάσκουν την εξάσκηση και προστασία της σωματικής ακεραιότητας είχαν θεωρηθεί –αρχικά- επίσης αμφιβόλου συμβατικότητας με την Ορθοδοξία, γιατί έχουν έρθει από την Ανατολή και έχουν αναπτυχθεί από τους εκτός τω πιστεύοντι.

Ό,τι έχει έρθει από αλλόθρησκους είναι εκτός εικόνας και εκτός «προσομοίωσης» κι επομένως εξ ορισμού επικίνδυνό. Φυσικά, εξακολουθεί αυτή η κινδυνολογία να είναι αόριστη και να μην εξηγηθεί το ως προς τι του κίνδυνου, που μπορεί να επιφέρει.

Επικίνδυνο για την άσκηση του σώματος για παράδειγμα είναι το χτένισμά Κατερίνα Στανίση, τάση της δεκαετίας του 90’, που συνδέθηκε άρρηκτα με την αεροβική γυμναστική, αφού τα εισήγαγε ταυτόχρονά η τότε πολύ διάσημη Τζειν Φόντα. Τώρα αν αυτά τα ανεξέλεγκτά μυτάκια στο μαλλί θεωρήθηκαν εντός ή εκτός Ορθοδοξίας δεν είμαι σίγουρή, είναι όμως κλασσική περίπτωση που αν δεν σου βγει το όνομα σίγουρα θα σου βγει το μάτι! Όσον αφορά την εισαγωγή της γιόγκα εδώ, η Εκκλησία πιάστηκε στον ύπνο, γιατί πέραν του ότι βρίσκει την απαρχή της στην αρχαιότητά, βρήκε τη μόδα της περίπου την ίδια δεκαετία με την αεροβική γυμναστική εξαιτίας της πολύ διάσημης Μαντόνα.

Ανεξάρτητα όμως του πότε οι κοσμοθεωρίες που πρεσβεύουν την ταύτιση άσκησης του σώματος με την άσκηση του πνεύματος βρίσκουν την μόδα τους, η ύπαρξή τους είναι γεγονός από την αρχαιότητα, συμπεριλαμβανομένου και του πολύ γνωστού στον πολιτισμό μας -νους υγιής εν σώματι υγιεί. Μπορεί αυτή η γνώση της ύπαρξης εναλλακτικών τρόπων σκέψης κατά τον Μεσαίωνα να ήταν κλειδωμένη στα υπόγεια, τώρα, την εποχή της πληροφορίας, μας χωρίζει μόνο ένα κλικ από την κατάκτηση της και συγκεκριμένα ένα απλό ταπεινό γκουγκλάρισμα, το οποίο φυσικά επίσης θεωρείται επικίνδυνο…..όμως ως προς τι;

Τι διακυβεύεται με όλα αυτά; Η ύπαρξη της θρησκείας, η «λάθος εφαρμογή» των Θείων ή η ενδεχόμενη τιμωρία; Γιατί ο Χριστιανισμός υπήρξε η θρησκεία, που στιγμάτισε την Ιστορία μιλώντας για αγάπη και ελεύθερη βούληση. Το ιστορικό γεγονός είναι ότι ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία, που θεωρήθηκε επαναστατική εν τη γενέσει της, γιατί αποδέχεται τη διαφορετική άποψη και διδάσκει για ένα Θεό που έδωσε στην ανθρωπότητα νοημοσύνη και ελεύθερη βούληση σαν μέσα για να στραφούν κοντά του.

Το ζήτημα δεν είναι αν η γιόγκα είναι επικίνδυνη μόδα της εποχής με αποκρυφιστικά μηνύματα, αλλά το αν η δικά μας η θρησκευτική κοσμοθεωρία εξακολουθεί να πρεσβεύει την ελεύθερή βούληση, την έλλογη επικοινωνία και την αγάπη σαν μέσα έκφρασης του Χριστιανισμού. Γιατί στη βάση της ελευθερίας της βούλησης ο άνθρωπος δεν κρίνεται για τις επιλογές του και κανένας φανατισμός δεν ενθαρρύνεται απέναντι σε οτιδήποτε. Ο χριστιανισμός ξεχωρίζει σαν θρησκεία επειδή ακριβώς επιτρέπει στο αντίθετό του να υπάρχει και μάλιστα από μια θέση αγάπης και όχι φανατισμού.

Καλώς ή κακώς αυτός είναι ο πυρήνας της διδασκαλίας του Χριστιανισμού και σε αυτό το πλαίσιο η ύπαρξη αυτού του Θεού ούτε απειλείται ούτε αλλοιώνεται από την συνύπαρξη του με οποιαδήποτε άλλη πρακτική ή κοσμοθεωρία. Αυτός ο Θεός και τα μέσα του δεν φοβούνται ούτε καν τον Τσακ Νόρις!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ