«Πριν από λίγες μέρες, ο Thomas γνώρισε από κοντά τον αγαπημένο του ήρωα»

Ο φημισμένος Κύπριος γιατρός, Δρ Κύπρος Νικολαΐδης, τού έσωσε τη ζωή όταν ήταν μόλις 24 εβδομάδων έμβρυο.

Article featured image
Article featured image

Δεν χρειάζονται πλέον ιδιαίτερες συστάσεις για τον σπουδαίο Κύπριο γιατρό, Δρα Κύπρο Νικολαΐδη. Ένας παγκοσμίου φήμης επιστήμονας, που έχει ασχοληθεί κυρίως με την Εμβρυοϊατρική και έχει ιδρύσει - και αυτήν τη στιγμή διευθύνει - την παγκοσμίως γνωστή μονάδα εμβρυομητρικής ιατρικής στο King's College, στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο Δρ Νικολαϊδης θεωρείται και είναι ο «πατέρας» της αυχενικής διαφάνειας. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική εξέταση, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, που διεξάγεται σε όλες τις εγκυμονούσες, στο πλαίσιο του προγεννητικού ελέγχου. Η αυχενική διαφάνεια βοηθά στον πρώιμο εντοπισμό των γενετικών μεταλλάξεων, που σχετίζονται κυρίως με το Σύνδρομο Down. Είναι μια εξέταση μη επεμβατική και ανώδυνη, της οποίας τα ευρήματα αποτελούν για τον ειδικό σημαντικές ενδείξεις για τη διάγνωση χρωμοσωμικών και άλλων ανωμαλιών (π.χ. συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες, διαφραγματοκήλη κ.ά.).

Η ζωή και το έργο του προβλήθηκαν και στο Netflix το οποίο έκανε ντοκιμαντέρ προς τιμήν του.


Μια ιστορία ζωής


Ο Eπίκουρος Καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, Δρ Νικόλας Διέτης, δημοσίευσε μια ιστορία ζωής, με πρωταγωνιστή τον Δρα Νικολαΐδη.

Γράφει:

«Πριν από λίγες ημέρες, ο 12χρονος Thomas Hey γνώρισε από κοντά, για πρώτη φορά, τον αγαπημένο του ήρωα, Καθ. Εμβρυολογίας του Kings College, Κύπρο Νικολαΐδη, ο οποίος του έσωσε τη ζωή όταν ήταν μόλις 24 εβδομάδων έμβρυο. Είναι μια ιστορία ζωής που καθρεφτίζει την ουσία της Ιατρικής.

Το 2011, η έγκυος Lucy Hey, κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας, μαθαίνει ότι το μωρό της έχει Συγγενή Διαφραγματική Κήλη (Congenital Diaphragmatic Hernia), μια σπάνια κατάσταση (3/10.000) που προκύπτει από τον ατελή σχηματισμό διαφράγματος. Στο CDH, ένα κενό στο διάφραγμα προκαλεί τα άλλα όργανα (έντερο, ήπαρ) να καταλάβουν τον χώρο, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται σωστά ο πνεύμονας. Αυτή η πνευμονική υποπλασία οδηγεί σε καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια. Η πιθανότητα επιβίωσης στην περίπτωση του Thomas ήταν 2-5%.

H Lucy Ηey θυμάται για εκείνες τις στιγμές: “Ήταν απολύτως καταστροφικό… Μάς είπαν ότι το μωρό μας είχε μια τρύπα στο διάφραγμά του. Ψάχνοντας, μάθαμε για μια καινοτόμα επέμβαση που γίνεται σε όλο το ΗΒ μόνο από έναν άνθρωπο στο King's College Hospital, τον κ. Νικολαΐδη”.

Η επέμβαση λέγεται Εμβρυοσκοπική Έγκλειση Τραχείας (Fetoscopic Tracheal Occlusion/FETO) και περιλαμβάνει την ενδοσκοπική εισαγωγή ενός μπαλονιού στην τραχεία του εμβρύου, το οποίο κατακρατά το υγρό που παράγεται από τους πνεύμονες, βοηθώντας τους να αναπτυχθούν. Αυτή η εξαιρετικά στοχευμένη επέμβαση αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες επιβίωσης του εμβρύου, αλλά έχει ένα ρίσκο 30-35% πρόωρου θανάτου λόγω κινδύνου πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών υμένων, ο οποίος (κίνδυνος) μειώνεται όσο αυξάνεται η κλινική εμπειρία του γιατρού στην επέμβαση αυτή.

“Συζητήσαμε με τον κ. Νικολαΐδη στο ραντεβού που είχαμε μαζί του. Μια ώρα μετά, αφού πήρα ενθάρρυνση απ' τον σύζυγό μου, βρισκόμουν στο χειρουργείο. Ήμασταν πλήρως ενήμεροι για το ρίσκο, αλλά γνωρίζαμε και ότι αυτή ήταν η μοναδική ευκαιρία επιβίωσης του μωρού μου”, είπε η Lucy.

“Ο σύζυγός μου κι εγώ παρακολουθήσαμε στην οθόνη καθώς ο Δρ Νικολαΐδης έκανε την επέμβαση. Το δωμάτιο ήταν γεμάτο με φοιτητές που ήθελαν να παρακολουθήσουν τον Καθηγητή να πραγματοποιεί αυτήν την καινοτόμο επέμβαση. Μια ώρα αργότερα ήμουν στο δρόμο για το σπίτι!”, θυμάται η Lucy.

GD0h-80X0AAh9Vu.jpg



H επέμβαση τελείωσε επιτυχώς. Στις επόμενες εβδομάδες και μήνες οι πνεύμονες του Thomas αυξήθηκαν δραματικά. Μετά την αφαίρεση του μπαλονιού μέσω εγκεφαλικής χειρουργικής, ο Thomas γεννήθηκε στις 37 εβδομάδες τον Αύγουστο του 2011. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν αγχωτικά για την οικογένεια, καθώς ο Thomas ακολούθησε διάφορες θεραπείες για να στηριχθούν οι πνεύμονές του και να αποτραπούν λοιμώξεις του αναπνευστικού.

GD0jHM5XoAAKqBD.jpg



“Δεν υπάρχουν λόγια που θα ήταν αρκετά για να εκφράσουν τι νιώθουμε για τον Καθ. Νικολαΐδη. Ο Τόμας ήταν πολύ ενθουσιασμένος και συγκινημένος που τον συνάντησε από κοντά… Ήταν πραγματικά πολύ ιδιαίτερη στιγμή, που θα θυμόμαστε για πάντα”, είπε η Lucy.

“Ήταν καταπληκτικό να τον συναντήσω αφού άκουσα τόσα πολλά γι’ αυτόν και για ό,τι έκανε για εμένα”, είπε ο μικρός με τη σειρά του.

GD0jsGsW4AE8GDj.jpg


Καταλήγοντας ο Δρ Διέτης, αναφέρει:

«Μπορεί πολλοί από εσάς, ιδιαίτερα όσοι έχετε παιδιά, να αισθάνεστε ότι κι εγώ, για ανθρώπους σαν τον Δρα Νικολαϊδη. Ανθρώπους που τιμούν το λειτούργημά τους, συνδυάζοντας την ικανότητά τους με την επιστημοσύνη τους, σώζοντας ζωές. Τέτοιες ιστορίες όμως υπάρχουν πολλές, κάθε ημέρα. Είναι σημαντικό κατά την άποψή μου να γίνονται γνωστές τέτοιες ιστορίες. Να εκθειάζονται, να συζητιούνται.

Όχι μόνο γιατί μας δίνουν μια νότα χαράς μέσα στη μαύρη ειδησιογραφία, αλλά γιατί αποτελούν σημεία έμπνευσης και καθοδήγησης για τους νέους μας. Για τους φοιτητές μας.

ΥΓ1: Το 2017, είχα την τιμή να εκφωνήσω τον λόγο της αναγόρευσης του Δρος Νικολαϊδη ως Επίτιμου Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Παν. Κύπρου. “Δέχομαι την τιμή ως έκφραση αγάπης σε όσους γιατρούς έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπηρεσία των γυναίκας”, είπε».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ